Szczęściara. Moje życie z Shirley McLaine, a raczej bez niej
Saschi Parker

Wspomnienia dzieci gwiazd przeważnie bywają szokujące: ujawnianie ciemnych sekrecików, publiczne pranie brudów, zrzucanie winy za swoje nieudane życie na rodziców itd. Nie inaczej jest z książką jedynej córki Shirley MacLaine, spowiadającej się czytelnikom z trudnego życia w cieniu sławnej matki.Cała książka w sumie sprawia wrażenie terapii bohaterki, w trakcie której wyjawia się wszystkie brudne sekrety, niesmaczne szczegóły z życia rodzinnego, próbuje rozwiązać powikłane relacje. Czytelnik nie zawsze jest w stanie przejść do porządku dziennego nad rezultatami tej spowiedzi. Pierwszy zgrzyt pojawia się po wspomnieniach dzieciństwa, z których jasno wynika, że ojciec dopuszczał się zachowań klasyfikujących się jednoznacznie, jako patologiczne. Brak refleksji nad jego czynami skutkuje kontaktami z tym, ewidentnie chorym człowiekiem, do jego śmierci, a także publikowaniem serii zdjęć Sachi przytulonej do ,,tatusia". Smutna książka, z której wyłania się naprawdę niepokojący obraz relacji bohaterki z matką, opowiadana przez mocno poranionego człowieka i budząca bardzo mieszane uczucia. Lektura ,,Szczęściary" na pewno nie należy do przyjemności, nawet jeżeli położy się poprawkę na ewentualne koloryzowanie faktów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)