Śpij spokojnie
Rachel Abbott

'' Śpij dzisiaj spokojnie kochanie , bo jutro po ciebie przyjdę '' Czytając tą książkę miałam wrażenie że właśnie zafundowałam sobie przejażdżkę na Shambhali największej i najszybszej kolejce górskiej w Hiszpanii i chyba nawet w całej Europie . Akcja w powieści zmienia się , pędzi i zawraca dając wrażenie właśnie takiej jazdy emocji raz w górę , potem na złamanie karku w dół i znowu w górę . Aby było jeszcze ciekawiej , obrazy mijane w czasie tej szaleńczej jazdy zmieniają się jak w kalejdoskopie (niektórzy chyba jeszcze pamiętają jak wygląda i do czego służy kalejdoskop ?), tworząc coraz to inne wzory i konfiguracje . A więc , poznajemy Olivie Brookes . Piękną kobietę , dobrą żonę i cudowną matkę trójki małoletnich dzieci . Rodzina jest zgrana , mąż uwielbia wprost swoją piękną żonę i gotów jest przychylić jej nieba . Najlepsze ciuchy od najmodniejszych projektantów . Najdroższe i bosko pachnące perfumy i inne kosmetyki . Niejedna kobieta w tym momencie westchnie ciężko , wesprze brodę na dłoni i pomyśli wzdychając '' Ach... żeby mnie ktoś tak szalenie kochał , jakież to romantyczne '' . Niestety to nie romans i nie miłość . To tylko stek bzdurnych pozorów . W rzeczywistości to kwintesencja obsesji posiadania na własność kobiety i wręcz maniakalnej kontroli nad nią i jej życiem . Z romansowego rozmarzenia , zjeżdżamy kolejką w dół , wrzeszcząc z napięcia i dziwiąc się jak ona , Olivia to wszystko wytrzymuje . Ten skrupulatny co do sekundy rozkład dnia i wpisy gdzie była i co robiła i co jeszcze ma zrobić . Mąż Robert Brookes obserwuje żonę w każdej chwili , bez jej wiedzy i zgody okamerował cały dom . Wszystko wie , wszystko widzi i wszystko słyszy . Nic się przed nim nie ukryje . Autorka doskonale oddała umysł psychopaty , jakim przecież jest Robert . Olivia tak mówi o tym jak się czuje : '' A jeśli wcześniej miałam wrażenie, że mnie obserwował, to teraz czułam się jak ameba pod mikroskopem . W byciu obserwowaną dziwne jest to, że nie zawsze wiesz, kiedy to się dzieje. Ale i tak to czujesz. '' Jak właściwie doszło do tego że mądra wykształcona kobieta wyszła za mąż za takiego psychopatę ? Otóż okazuje się że kiedy Olivia była w ciąży ze swoim chłopakiem , ten ją zostawił i wyjechał do Australii . W miesiąc potem jej oboje rodziców zaczadzili się gazem i oboje naraz opuścili ten nie najlepszy ze światów . Biedna skołowana kobieta , która nagle straciła wszystkich swoich bliskich , nie myślała racjonalnie . Wtedy pojawił się dobry Robert , który utulił , pomógł , pozwolił się wypłakać i do niczego nie zmuszał , przynajmniej na początku małżeństwa . Pewnego dnia jej mąż zabiera dzieci i stwierdza że pojedzie z nimi na pizzę . Olivia jest nawet zadowolona , w końcu będzie miała czas dla siebie , kiedy jednak mija kilka a potem kilkanaście godzin , a mąż z dziećmi nie wraca , zawiadamia policję . Na miejsce przyjeżdża inspektor Tom Douglas , jest trochę zdziwiony , trochę zasmucony , a trochę podejrzliwy , bo już był wzywany przez Olivię kiedy zniknął jej arabski kochanek , a potem kiedy znaleziono zwłoki jej zatrutych gazem rodziców . Na szczęście tym razem mąż z dzieci szybko się znajdują , Robert zdziwiony opowiada policji że wyjechał z dziećmi na weekend i że żona dobrze o tym wiedziała , bo sama ich pakowała . Tom Douglas doświadczony śledczy czuje swoim policyjnym nosem że coś jest nie tak . Coś dziwnego dzieje się w tej rodzinie . Ale to tylko jego przypuszczenia i przeczucia . Mijają dwa lata i znika sama Olivia z dziećmi...Douglas jest coraz bardziej zdziwiony , ale pomału , zaczyna kojarzyć pewne fakty , niedomówienia , przeczucia ....Książka jest bardzo dobra , a końcówka była znowu pionowym zjazdem górską kolejką . Narratorzy się zmieniają . Mamy więc okazję , my czytelnicy zorientować się jak i co myśli Olivia , inspektor i jakie chore myśli lęgną się w głowie Roberta . Od samego '' słuchania '' go , jego despotycznych zapędów niedobrze mi się robiło . Jeszcze nad jednym się zastanawiałam , nad tym że jednak czasami trzeba się zatrzymać i rozejrzeć i sprawdzić kto i kiedy nam się przygląda i jakie może mieć wobec nas zamiary . By potem nie obudzić się jak Olivia z przysłowiową ręką w nocniku . Dobrze też jest mieć i doceniać swoich przyjaciół , nigdy nie wiadomo kiedy to oni jedyni będą tymi którzy mogą i zechcą nam pomóc . Sposób pisania autorki podoba mi się , jej wykreowane na potrzeby tej powieści postacie są prawdziwie pełnokrwiste . A najbardziej przypadła mi do gustu...nie , nie Olivia , ale jej przyjaciółka z czasów studenckich , bohaterska dziewczyna która uratowawszy kilka osób wróciła trochę pokiereszowana z misji w Iraku . Polecam tę pozycję literacką , warto , ja na pewno będę czytać inne powieści Rachel Abbott .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Śpij dzisiaj spokojnie, kochanie. Bo jutro przyjdę po ciebie." Do połowy książkę czyta się rewelacyjnie, swobodnie niesie na wartkiej fali intrygującej fabuły z dreszczykiem, trudno się od niej oderwać, jednakże w drugiej części nagle opada, staje się mocno przewidywalna, zbyt odrealniona, mniej angażująca już niestety uwagę czytelnika. Zakończenie okazało się dość rozczarowujące, wielka szkoda, bo naprawdę zapowiadało się niesamowite przeżycie czytelnicze. Nie przekonał mnie profil głównej bohaterki tego tomu, Olivi Brookes, jej irracjonalne zachowania, trudne do wytłumaczenia decyzje i zachowania, nawet jeśli uwzględni się ogrom strachu i lęku, które przepełniały jej życie. Natomiast podobał mi się ciekawy pomysł na scenariusz zdarzeń, wzajemne przenikanie dobra i zła, niejednoznaczność w definiowaniu ofiary i oprawcy, wplatanie niedopowiedzeń podsycających napięcie, stopniowe odkrywanie zagmatwanej prawdy, docieranie do znaczących śladów przeszłości. Powieść wysoko postawiła poprzeczkę w porywających pierwszych rozdziałach, żałuję, że nie udało się autorce utrzymać do końca wysokiego poziomu, w pełni wykorzystać potencjału wciągającej historii. Olivia zgłasza na policję zaginięcie męża i trójki dzieci, na szczęście wszyscy członkowie rodziny odnajdują się. Po dwóch latach od tamtych dramatycznych wydarzeń, tym razem to matka znika z córką i synami. Zrozpaczony ojciec zachowuje się osobliwie, z jakiś powodów nie do końca chce współpracować z policją. Inspektor Tom Douglas intuicyjnie wyczuwa, że coś więcej niż niepokojącego dzieje się w rodzinie, co wykracza poza oficjalne wersje podawane przez świadków, skrywa się pod stworzonymi pozorami i zafałszowaną rzeczywistością. Na dodatek brakuje istotnych śladów, które mogłyby pomóc w szybkim odszukaniu zaginionych. Dlaczego kobieta zniknęła tak nagle, co się pod tym kryje, jaka mroczna tajemnica? Jak miłosna obsesja, perfidna manipulacja i pragnienie zemsty mogą zmienić życie w prawdziwy koszmar, doprowadzić do emocjonalnego paraliżu i szaleństwa? bookendorfina.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już moje kolejne spotkanie z Rachel Abott gdzie poznajemy Oliwię kobietę która nie może znieść obsesji męża na swoim punkcie. Męża który ją tłamsi, dusi, kontroluje i ma ją na każdym oku. Męża od którego nie można odejść jak z nim walczyć. Niebezpieczny, psychopatyczny facet którego się zyczajnie nie zostawia. Ale mimo to Oliwia dla dobra dzieci planuje szczegółowe odejście czy jej się to uda. Groźba starty dzieci jest bardzo poważna. Ale jak ma się oddanych przyjaciół wszystko jest możliwe.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Śpij spokojnie" R. Abbott zaintrygowała mnie opisem. I nie rozczarowała. Od pierwszej strony zastanawiałam się o co tu chodzi. Najpierw Olivia Brookes zgłasza zaginięcie męża z dziećmi. Zaginieni odnajdują się przy czym mąż twierdzi, że Olivia wiedziała o ich wyjeździe. Dwa lata później to mąż zgłasza zaginięcie... Szybko okazuje się, że w przeszłości kobiety są dziwne zdarzenia. 

Książka wciąga od pierwszej strony. Przez cały czas miałam poczucie, że coś jest nie tak. Chociaż sprawa wydawała się jasna. Głównym motywem powieści jest obsesja. A konkretnie obsesyjna miłość. Pokazuje do czego zdolny jest człowiek opętany taką obsesją. Do wszystkiego, nawet by zabić. 

Można powiedzieć, że książka ma jakby dwa zakończenia, oba łatwe do przewidzenia. Ale tak jak pisałam wciąga od pierwszej strony i trzyma w napięciu do samego końca. Polecam. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tutaj na początku nie ma strikte trupa, oprócz rodziców Olivii. Bardzo szybko i przyjemnie się czyta. Ogólnie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa, trzymająca w napięciu historia o obsesyjnej miłości, która doprowadziła do zbrodni

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już kolejna książka autorki, którą przeczytałam. Mam wrażenie, że najsłabsza z nich. Nie mniej jednak jak zawsze przeczytałam ją z przyjemnością. Faktem jest, że chwilami była jednak męcząca. Gdyby te różne przemyślenia bohaterów skrócić i nie powtarzać to książka nic by na tym nie straciła. Fabuła ciekawa chociaż nie nowatorska. Na pewno już coś podobnego czytałam. I jestem zadowolona z zakończenia chociaż z punktu widzenia prawa było ono niedopuszczalne. Ale życie pisze własne scenariusze. I cieszę się, że Tom Douglas nie był bardziej dociekliwy. cały czas męczy mnie też pytanie co dzieje się w umyśle psychopaty, który chce osiągnąć pełną władzę nad życiem innej osoby? I jakie podjęłabym kroki, ile byłaby gotowa znieść gdyby to moja rodzina była zagrożona?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No cóż, straszenie tym razem jestem niepoukładana. Zaczęłam od tomu 4, teraz tom 2. Ale w tej serii chyba nie ma to takiego znaczenia, bo każda z części opowiada inną historię, każda jest aż nazbyt realna. Skóra cierpnie wprost w trakcie czytania. Znów pani Abbott zabiera nas do kochającej się i szczęśliwej rodziny, on Robert, ona Olivia i trójka dzieciaków. Pozory czasami mylą. Także zainteresowanych. Ile trzeba mieć siły, żeby wyrwać się z kleszczy psychopaty, który zawładnął całym naszym światem. Kontrola, brak intymności to najmniejszy problem. Jak uciec i uchronić dzieci przed koszmarem takiego życia a nawet śmiercią? Czy miłość do drugiej osoby daje prawo do wyłączności? Oliviajest mocno zdeterminowana, ale gdyby nie przyjaciółka, czy dałaby radę? 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)