Rok królika
Joanna Bator

Ktoś tutaj w opiniach napisał, że dla osób, które pokochały książki Joanny Bator, ta również będzie czytelniczą ucztą. Dla mnie była! Nieprawdą jest przekonanie o zawiłościach słownych, to językowe mistrzostwo! Poplątane narracje i style, smakowite porównania, wygibasy słowne, które tyleż samo śmieszą, co przerażają. Nie wypaliła się, jak ktoś pięknie napisał, Szeptucha z Dolnego Śląska, ona dopiero się rozgrzewa! Wszak nie dotknęła jeszcze materialnej mrocznej siostry i jestem pewna, będzie ją tropić dalej... "Rok królika" to kryminał, thriller, farsa, obyczajówka z pierwszej strony Faktu, dramat i tragikomedia. I bagnista prawda o ludziach, pełna przaśnej polskości, beznadziei, sprytu, zawiści, parcia po trupach do celu. Bawi i straszy. Pozostawia czytelnika ogłuszonego i nasyconego. Na chwilę, bo znowu chce więcej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

W sumie to było moje pierwsze spotkanie z Joanną Bator i nie uważam go za szczególnie szczęśliwe. Cenię sobie polską prozę, a po zmasowanej akcji promocyjnej postanowiłam zainteresować się tą konkretna pozycją. I choć nie mozna odmówić autorce dążenia do zabawy formą, to jednak w moim odbiorze książka jest chaotyczna, dość przesadzona, a dodatkowo główna bohaterka po prostu nie daje sie lubić. Zdecydowanie nie dla mnie, choć zostawiam punkty za sferę stylistyczną. Pełna recenzja: http://dlalejdis.pl/artykuly/rok_krolika_recenzja

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już nie ta sama Joanna Bator co w "Piaskowej Górze" , "Chmurdali" i "Ciemno, prawie noc". Mam wrażenie, że autorka na siłę szuka tematu, starając się nawiązać do klimatu wcześniejszych powieści, które przyniosły jej sukces. Mimo wszystko książkę dobrze się czyta, a jej lektura pozwala docenić literacki kunszt pisarki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie, nie, nie... i jeszcze raz nie. Bardzo się zawiodłam i nie rozumiem...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po tym jak byłam zachwycona Wyspą Łza i Japońskim wachlarzem myślałam, że z tą też tak będzie ale niestety trochę się rozczarowałam. Książka ma dużo nawiązań do Wyspy Łza, poszukiwania mrocznej siostry bliźniaczki i zaginionej Anny Karr. Jest pogmatwana, momentami chaotyczna i psychodeliczna, momentami fajnie się czytało, inteligentne słownictwo a chwilami normalnie przysypiałam zastanawiając się o autorka ma na myśli. Julia Mrok pisarka romansów historycznych, mieszkająca z dwoma mężczyznami Alem i Aleksandrem postanawia zniknąć. Załatwia fałszywą tożsamość Anny Karr, i wyrusza na poszukiwanie mrocznej siostry bliźniaczki do miasta, w którym podobno się urodziła, do Ząbkowic Śląskich, czyli Frankestein. Frankestein jest tu mroczne, legenda mordującego królika, dziwni ludzie jakby wybrakowani, Dziadek konkursowy, Emilek z zajęczą wargą, fałszywy inspektor Harde, morderca blondynek itp. Mieszka w Spa pod królikiem, które zajmuje się podejrzanymi sprawami egzystencjalnymi. Julia jako Anna, dowiaduje się nieco o sobie, próbuje pisać nową książkę. W sumie taka sobie książka.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Julia Mrok, odnosząca sukcesy autorka romasów historycznych, obawia się o swoje życie.

W swym pięknym domu, który dzieli z Aleksandrem i Alem (jej partnerami życiowymi) od pewnego czasu znajduje różne dziwne znaki: kawałek surowego mięsa, szubienicę z włosów.

W sielankowe dotąd życie tego nietypowego stadła wkrada się nieufność. Julia podejrzewa, że jej kochankowie sprzymierzyli się przeciwko niej i usiłują zabić ją.

Co ma zrobić w takiej sytuacji?

Zdesperowana kobieta postanawia zmienić tożsamość i wyjechać z Warszawy.

Kieruje się do Ząbkowic Śląskich. Dlaczego tam? Bo wyczytała o króliku grozy? Co ją gna do tego właśnie miasta? 

Julia Mrok vel Anna Karr trafia do jedynego w mieście hotelu i nawet nie zdaje sobie sprawy, w jakie kłopoty się pakuje.

 

   

W tej książce nic nie jest takie, jak się początkowo wydaje. Dziadek okazuje się być kobietą. Hotel to zakonspirowana klinika eutanazyjna. Tajemniczy wielbiciel zmienia się w okrutnego mordercę blondynek. 

Mnie najbardziej rozbawił wątek pułkownika Zawady - chociaż może nieprecyzyjnie się wyraziłam. Bo co zabawnego jest w tym, że rodzina chce się pozbyć leciwego dziadka? Pułkownik Zawada ma przebłyski świadomości i to on uratuje Annę przed zabójcą. 

 

Książka ma mroczny klimat, akcja rozwija się niespiesznie. Mimo to jest wciągająca i dobrze się ją czyta.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)