Potęga ADHD
Andres Hansen

To książka pełna olśnień. Otworzyła mi oczy na tak wiele spraw. Skłoniła do głębokich przemyśleń i niejako wskazała drogę do dalszej życiowej ścieżki. Nie jest to typowy poradnik ani książka pełna suchych naukowych faktów. To niezwykle zróżnicowana, naszpikowana istotnymi informacjami inspirująca jak diabli opowieść o nas wszystkich. Uważam, że sam autor wspaniale podsumował narrację mówiąc o neuroróżnorodności i tym, że jako ludzie powinniśmy się nauczyć akceptować i kochać naszą inność nawet jeśli zahacza ona o zachowania skrajne. Poczułem się dzięki niej ze sobą o niebo lepiej.

Osoby wysoko w skali cech ADHD mają problemy z utrzymaniem uwagi. Anders Hansen, szwedzki psychiatra, którego inne książki też mam na półce i szczerze wam polecam, w prosty sposób tłumaczy tutaj, skąd pomysł, że właściwie KAŻDY ma ADHD, i że to wcale nie jest nic złego. Wręcz przeciwnie. Mając świadomość, że prawdopodobnie również dzięki genowi odpowiedzialnemu za utrudnioną zdolność aktywowania układu nagrody ludzkość przetrwała, oraz że zamiast leków na ADHD na bazie amfetaminy masowo przepisywanych w gabinetach lekarskich może lepiej byłoby zastosować częste treningi, które mają zbawienny wpływ na możliwości skupienia ADHDowca, łatwiej jest jakoś polubić to swoje ,,szaleństwo''. Jest tu masa ciekawych, mądrych i prostych wskazówek co robić, by ADHD nie przejęło całkowicie naszego życia. Strasznie się cieszę, że ją przeczytałem. 

Co wyróżnia tę książkę na tle innych pozycji o ADHD, które zalewają ostatnio księgarniane półki? Wypisałam sobie kilka argumentów. Przede wszystkim sprawiła, że polubiłam swoje ADHD! Byłam pewna, że to niemożliwe, a jednak... Garść dobrze konkretnych informacji, które skutecznie podbijały skoki dopaminowe i voila - nareszcie nie czuję się jak kompletna wariatka, która wiecznie się spóźnia i nie potrafi skoncentrować tylko ktoś, kto ma specjalny gen. Gen DRD4-7R ma 30% ludzkości i bardzo możliwe, że to właśnie dzięki niemu ludzkość przetrwała! Ten ,,błąd'' w systemie genetycznym sprawiał, że ludzie byli bardziej czujni na otaczający ich świat i bodźce co zapewniało im większe szanse na przetrwanie. Ma to sens!

Świetnie napisana, lekka w odbiorze i pełna ważnych informacji, które przydadzą się w życiu każdej osoby z lekką, umiarkowaną lub ciężką nadpobudliwością.