Bestseller z Japonii!
Ciepła i spokojna opowieść o odkrywaniu siebie na nowo.
Już 11 października w polskich księgarniach pojawi się powieść "Pójdę sama" Chisako Wakatake, japoński bestseller - ponad 620 000 sprzedanych egzemplarzy! Książka, która została wyróżniona Nagrodą im. Akutagawy, najbardziej prestiżową nagrodą literacką dla nowych autorów w Japonii.
Jako młoda dziewczyna Momoko wyjechała do Tokio, by uciec przed prowincjonalnym życiem i wreszcie zyskać niezależność. W drodze do wolności paradoksalnie wkroczyła jednak na ścieżkę oczekiwań społeczeństwa: pracowała, była miła dla wszystkich, miała ładny dom, została posłuszną żoną i oddaną matką...
Teraz, w wieku 74 lat, gdy mąż nie żyje, a dzieci dawno odeszły, kobieta wraca myślami do przeszłości. Zastanawia się nad własnym życiem, nad straconymi marzeniami, nad samotnością, starzeniem się i śmiercią... Czy nie za bardzo poświęciła samą siebie? Czy warto było przedkładać dobro innych nad własne?
Gdy pewnego dnia odwiedza ją wnuczka, życie Momoko zaczyna się zmieniać. Nareszcie nadszedł czas, aby zadbać o siebie i cieszyć się każdą chwilą.
,,Pójdę sama" Chisako Wakatake to japońska odpowiedź na ,,Małe eksperymenty ze szczęściem" Hendrika Groena czy ,,Stulatka, który wyskoczył przez okno i zniknął" Jonasaa Jonassona, a także must-read dla wszystkich, którym spodobało się ,,Zanim wystygnie kawa" Toshikazu Kawaguchiego.
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2023-10-11
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 144
Tłumaczenie: Dariusz Latoś
Przeczytane:2023-10-15,
Momoko ma przeszło 70 lat. Będąc młodą dziewczyną, opuściła rodzinny dom i wyjechała do Tokio, gdzie poznała swojego ukochanego męża, Shuzo. Życie w dużym mieście przyniosło ze sobą poza pewnego rodzaju wolnością, również zaszufladkowanie. Dbałość o konwenanse sprawiła, że Momoko została niewolnicą oczekiwań innych.
Kobieta została sama. Mąż umarł, a dzieci nie utrzymują z nią stałego kontaktu. Poza smutkiem, który pozostał po stracie ukochanego, Momoko czuje też spokój i zaczyna rozumieć, że przez całe życie przedkładała szczęście najbliższych nad swoje. Naprawdę wolna jest dopiero teraz, kiedy została sama.
Ta książka ma niezwykle melancholijny i refleksyjny nastrój. Bohaterka w myślach wraca do korzeni, zaczyna myśleć i mówić dialektem znanym z prowincji, z której pochodzi, czego nie robiła od dawna. Dostrzega to, co przegapiła przez tyle lat, będąc zapatrzoną w innych i skupiając się na ich dobru.
Bohaterka w przejmujący sposób opowiada o ucieczce przed przeszłością, o tym, że nigdy nie lubiła do niej wracać. Dopiero będąc kobietą po siedemdziesiątce, nabrała odwagi, aby rozliczyć się z tym, co w życiu ją spotkało. Dopiero teraz czuje, że żyje, że może być sobą.
“Pójdę sama” to kopalnia cytatów i pięknych myśli. Momoko potrafi w poetycki sposób opisać swoje uczucia i myśli.
Na 140 stronach dostajemy historię, która wzrusza, pobudza najgłębiej skrywane pokłady empatii i zmusza do refleksji, pokazuje, że zdrowy egoizm nie jest w życiu czymś złym, że warto pamiętać o sobie i robić to, co sprawia nam radość, aby później nie żałować straconych szans.
Polecam Wam tę książkę, bo skrywa wiele mądrych wniosków. A poza tym ma cudowny hermetyczny klimat literatury japońskiej.