Oni mówili: safistki, inwertytki, trybady, amazonki, magiery, kryminalistki, istoty prymitywne ulegające histerii. One odpowiadały: gatunek kobiecy, osoby, o których myśli się w innym porządku. Kim były queerowe intelektualistkiprzełomu XIX i XX wieku?
Lina Poletti, Djuna Barnes, Gertrude Stein, Colette, Virgina Woolf czy Sarah Bernhardt to tylko kilka z wielu bohaterek tworzących zbiorową narratorkę Po Safonie.Choć rozproszone po całej Europie, pochłonięte twórczością, miłością i życiem, pod piórem Selby Wynn Schwartz tworzą chór kobiet odważnie domagających się wyzwolenia i społecznej akceptacji. A wszystko to na tle przełomowych wydarzeń: I wojny światowej, marszu na Rzym, rodzącego się faszyzmu.
Schwartz utkała swoją wielowątkową opowieść z najróżniejszych elementów, łącząc prawdę z tym, co podpowiadała jej wyobraźnia. Patronką swojej książki uczyniła Safonę i to za nią zdaje się powtarzać: ,,Te rzeczy teraz dla moich towarzyszek / pięknie zaśpiewam".
,,Idąca przez epoki, zachwycająca plejada kobiet, które szukają Safony, a znajdują siebie. Czuję się częścią tej opowieści." Renata Lis
,,Piękna, cielesna, zapierająca dech w piersiach [...]. Odkrywcza i bardzo potrzebna." ,,The Guardian"
,,Pożądanie, sztuka i polityka to główne tematy tej książki, hipnotyzującej, podnoszącej na duchu i niezwykle inspirującej. [...] Podróżując przez czas śladem wybitnych artystek (od Safony po Virginię Woolf), uzmysławiamy sobie, że łączą nas z nimi ponadhistoryczne pragnienia, by żyć odważniej, pełniej, bliżej siebie." Deborah Levy
,,,,Po Safonie" osiąga to, co potrafi tylko najszlachetniejsza sztuka: tworzy doskonalszy świat z niedoskonałości naszego. Debiutancka książka Selby Wynn Schwartz podąża meandryczną ścieżką przez schyłek XIX i początek XX wieku, koncentrując się na losach i wzajemnych powiązaniach wielu kobiet. W rezultacie otrzymujemy książkę na poły fabularną, na poły historyczną. Jest to jednak dzieło zachwycającego geniuszu, katalog intymności i inwencji, pragnień i marzeń." Jacob Brogan, ,,Washington Post"
,,Ton tej książki, choć emocjonalnie powściągliwy, pozostaje zdecydowanie radosny, skupiony na ciągłym postępie w dziedzinie praw kobiet i swobód seksualnych. W tym ciekawym, pełnym pasji przedsięwzięciu sztuka jawi się jako jednoznaczny nośnik piękna i inspiracji." Sam Sacks, ,,The Wall Street Journal"
,,Błyskotliwy debiut. ,,Po Safonie", książka przywodząca na myśl zmysłową prozę Ali Smith, z wrażliwością śledzi nie tylko ruch w przestrzeni, ale także psychologiczną podróż, wyłapując najsubtelniejsze zmiany nastroju. Cudowna mozaika subiektywności i autokreacji." Rhoda Feng, National Public Radio
,,Autorka śmiało tworzy nową formułę, która uwzględnia szaleńczą fragmentaryczność historii tak wielu ważnych kobiet [...]. Ekscytujące, pełne rozmachu dzieło biografii spekulatywnej." ,,Kirkus Review"
,,Wezwanie do działania dla współczesnych czytelniczek, by nie zapomniały o niezwykłych historiach pionierek i wciąż znajdowały twórcze ścieżki rozwoju." Norah Piehl
,,,,Po Safonie" to dzieło łączące wyobraźnię z intymnością, ale także wnikliwymi badaniami. Bohaterkami Schwartz są prawdziwe kobiety, ale istotę ich życia i tożsamości uchwyciła ona za pomocą metody, którą nazywa ,,spekulatywną biografią". Tym, co w tej niezwykłej, wciągającej książce zachwyca najbardziej - poza krystalicznym stylem - jest więc spojenie faktów i fikcji, dokumentów historycznych z artystycznymi wizjami." Lucy Scholes ,,The Telegraph"
,,Zbiorowe narracyjne ,,my" - grecki chór ku czci poetki Safony - splata historie pisarek, malarek i artystek, które, podobnie jak Safonę, pociągały inne kobiety i które poprzez sztukę pragnęły odzyskać swoje prawdziwe ,,ja" [...]. Jak śpiewa chór, ,,zostałyśmy ponownie wrzucone w historię, którą ledwo udało nam się przetrwać za pierwszym razem". Opisując, jak jej bohaterki przeciwstawiały się opresji, Schwartz daje świadectwo ich wysiłków, a zarazem sama - tworząc tę porywającą opowieść - wnosi własny wkład w sztukę. Schwartz tchnęła niezwykłe życie w swoje ponadczasowe postaci." ,,Publishers Weekly"
,,Słowa mogą być zaklęciem, właściwe zdanie może przywołać pragnienie i głębię uczuć z pozoru sprzeczne z cichym aktem czytania. Puls może wzrosnąć, gdy czytelnik lub czytelniczka cicho przewracają strony, wyruszając w podróż, choć pozostają bez ruchu. [...] W książce Selby Wynn Schwartz [...] strofy greckiej poetki z VI wieku przed naszą erą robią to wszystko i o wiele więcej [...]. Schwartz pisze pięknym stylem, widać, że umie bawić się słowem i czuje radość płynącą z kształtowania języka. To książka, którą należy pochłaniać powoli, delektować się nią jak wspaniałym zachodem słońca, nawet jeśli obwieszcza nieuchronność nocy. ,,Po Safonie" to zaklęcie przeciwko ciemności i wołanie o światło, nawet jeśli przyćmione." Adriana E. Ramírez, ,,Boston Globe"
,,,,Po Safonie" to książka o intymnych chwilach spoza rejestru historii, która każe nam zmienić optykę i podać w wątpliwość samo sedno dyscypliny, jaką jest opis przeszłości. Schwartz skupia się na walce kobiet o samostanowienie, pomijając mężczyzn, którzy stawali im na drodze. W większości przypadków mężczyźni ci po prostu w ogóle się nie pojawiają. Jest to opowieść erudycyjna i gawędziarska, zakorzeniona we wnikliwych badaniach, ale wolna od maskulinistycznego pragnienia pewności i linearnej spójności. Autorka czerpie z historii, by opowiedzieć ją na nowo." Mattilda Bernstein Sycamore, ,,The New York Times"
,,Wspaniały hołd złożony pionierkom i myślicielkom, które odrzuciły uległość [...] Zachwycająca książka." ,,The Independent"
,,Istne cudo. Ta książka jest wspaniała: bezczelna, irytująca, głęboka, odważna, poruszająca, zabawna... i naprawdę ważna." Lucy Ellmann
Informacje dodatkowe o Po Safonie:
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2024-07-03
Kategoria: Inne
ISBN:
Liczba stron: 264
Tytuł oryginału: After Sappho
Przeczytane:2024-08-07, Ocena: 4, Przeczytałam,
"Po Safonie" to bardzo ciekawy tytuł, który opowiada o kobietach, które nie umiały lub nie chciały się dopasować do nakazanych norm. Szukały własnej ścieżki. Chciały coś zmienić.
Postać Safony przewija się w książce. Ta niezwykła poetka stanowi inspirację na kolejnych pokoleń.
Nie jest to lekka lektura. Powieść składa się z wielu części, kawałków. Oddaje głos kolejnym kobietom. Jednocześnie mamy tutaj jednego zbiorowego autora. Te postaci mieszają i przenikają się. Czasami nie jest łatwo odnaleźć się w książce.
Jest to na pewno tytuł ciekawy, w tle znajdziemy ważne i przełomowe wydarzenia jak I wojna światowa, czy narodziny faszyzmu. Znajdziemy tutaj również znane nazwiska jak Virginia Woolf.
Przeczytamy tutaj również o feminizmie, walce o prawa kobiet jak prawo do zostawiania czy dziedziczenia majątku.
Nie do końca wiem co sądzić o tym tytule. Z jednej strony porusza ważne tematy, obrazuje w pewien sposób życie kobiet, a z drugiej strony jest specyficzny, niekiedy trudny w odbiorze. Czasami miałam wrażenie, że to taka oniryczna historia. Nie wszystko mi się podobało, ale nie żałuję, że sięgnęłam po tą książkę.