Pajęczyca
Mariusz Leszczyński ;

Znacie twórczość Mariusza Leszczyńskiego? To nie jest moja pierwsza książka jaką przeczytałam jego autorstwa, ale niestety jest wg mnie najsłabsza. W poprzednich też dużo się działo, tak jak tu, ale tutaj coś nie zagrało tak jak powinno. O tym już za chwilę.

Profiler policyjny Diana Rudnicka zostaje wezwana, by pomóc znaleźć młodą kobietę. Kobieta zniknęła bez śladu, a jedyne co zostało odnalezione to jej poukładane ubrania. Diana zaczyna drążyć i szukać. Wszystkie dowody wskazują na chorego psychicznie człowieka.

Przed laty zaginęła młoda dziewczyna, Agnieszka. Ślad po niej także zaginął, a zostały jedynie poukładane ubrania. Diana szybko łączy tą sprawę ze swoją aktualną, gdyż widzi wiele punktów stycznych. Od ojca Agnieszki, otrzymuje tajemniczy pamiętnik. To co przeczytała w nim policjantka, mrozi jej krew w żyłach. Sprawia, że wyrusza w Bieszczady, gdzie to prawdopodobnie się zaczęło.

W tym momencie Diana wkroczyła na bardzo niebezpieczną ścieżkę. Będzie walczyć z groźnym przeciwnikiem, który zagrozi nie tylko jej samej, ale także jej najbliższym.

Czy Diana zdoła uchronić najbliższe jej osoby? Czy uda się rozwikłać zagadkę, której nikt nie potrafi rozwiązać od wielu lat? Jaką cenę będzie musiała zapłacić, żeby sprawiedliwość mogła ujrzeć światło dzienne?

Jak napisałam na początku nie do końca ta historia spełniła moje oczekiwania, a miałam je dość spore. Tak to jest, kiedy czytasz kolejną książkę autora, a poprzednimi jest się zachwyconym. Oczekiwałam kolejnej petardy.

Sama fabuła jest w porządku. Pomysł jest rewelacyjny, jeszcze nie czytałam żadnej książki, która opowiadałaby coś podobnego. To było świeże i naprawdę to jest świetne. Wg mnie problem leży gdzie indziej, chociaż gdyby niektóre wątki rozciągnąć i rozwinąć, książka zyskałaby dużo na wartości. Po prostu za dużo się dzieje w krótkim czasie.

A co mnie najbardziej uwierało? Po pierwsze za długie rozdziały. Zawierały one bardzo dużo wydarzeń, które niekiedy były rozdzielone jedynie kolejnym akapitem. To była ciągłość, której czytanie bardzo się dłużyło.

Po drugie czytając gubiłam się, bo nie było wyodrębnionych pewnych części tekstu. Żeby Wam to nakreślić, muszę puścić małego spojlera. Jest scena kiedy Diana ze swoim partnerem oglądają nagranie z przesłuchania podejrzanego. Trudno było mi wyodrębnić nagranie i rozmowę Diany z innym policjantem. To był jeden tekst, a Czytelnik musi domyślać się co jest nagraniem a co rozmową, powiedzmy, na żywo. Mariusz, przepraszam Cię, ale to wygląda jakby książka nie przeszła redakcji. W zasadzie więcej minusów tu nie zauważyłam. Fabuła jest interesująca, choć za szybko biegnie.

Ciekawą bohaterką jest Diana. Jesteśmy świadkami jej przemiany z upartej i zaciętej profilerki w mocną kobietę, która potrafi zabić, żeby ratować najbliższych. To co przeszła ta dziewczyna jest naprawdę przerażające, ale nie mogę Wam zdradzić nic więcej, powiem tylko że będzie się działo, a Diana niczym komandos będzie stawiać czoła kolejnym problemom.

Kończąc zapewniam Was, że to moje subiektywne odczucia. Znam pióro Mariusza i wiem że potrafi napisać świetną książkę. Tutaj coś między nami nie kliknęło do końca, ale nie żałuję, że przeczytałam tą historię. I Wam też ją polecam, najlepiej samemu wyrobić sobie zdanie na temat tej historii.

Polecam

„Pajęczyca” Mariusza Leszczyńskiego to kryminał, który wciągnął mnie od pierwszej strony, a z każdą kolejną budował napięcie, niejednokrotnie zaskakując niespodziewanymi zwrotami akcji.
Diana Rudnicka, która jest profilerką, dostaje do rozwikłania, z pozoru nieskomplikowaną sprawę zaginięcia młodej dziewczyny. Kobieta rusza w Bieszczady w poszukiwaniu poszlak, które doprowadzą ją do rozwiązania sprawy. Podejrzanym o morderstwo jest Alfred-upośledzony mężczyzna, który przed rokiem był również podejrzewany w sprawie zaginięcia innej młodej dziewczyny. Czy te dwie sprawy się ze sobą łączą… W Bieszczadach kobieta nie podaje swojej prawdziwej tożsamości ani powodów, które ją tam sprowadzają. Udaje ona pisarkę zainteresowaną zgromadzeniem materiałów do napisania książki. W trakcie swojego pobytu poznaje Kamila, który poszukuje zaginionej córki. Tych dwoje postanawia połączyć swoje siły w poszukiwaniach mordercy, rozpoczynając z nim niebezpieczną grę. Gra, w której stawką może okazać się życie i wolność. Czy morderca pozostający na wolności, próbuje oczyścić się z win, wrabiając w morderstwo niewinną osobę…
Niezwykle wciągający kryminał, w którym nie ma nawet chwili na nudę, a zaskakujące zwroty akcji niejednokrotnie wywołały wiele szoku, a wydarzenia biegły torem, którego kompletnie nie przewidziałam. Ale to właśnie podobało mi się najbardziej – umiejętność zaskoczenia przez autora, którego zdecydowanie nie brakowało. Diana – główna bohaterka, którą bardzo polubiłam i z wielkim zaciekawieniem odkrywałam jej tajemnice, ale również kibicowałam w rozwiązaniu zagadki. Postać została świetnie wykreowana, dopracowana i przemyślana.
Fantastyczna książka, która porwała mnie od pierwszej strony, a napięcie na wysokim poziomie utrzymała do samego końca. Nie było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, ale kolejne udane i z pewnością w przyszłości jeszcze sięgnę po jego książki.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu.

Diana jako profiler policyjny, dostaje zadanie, by pomóc w odnalezieniu młodej dziewczyny. Wszystko wskazuje na to, że obecna sprawa łączy się ze sprawą zaginięcia przed laty innej młodej dziewczyny. Kobieta podążając tropem własnego śledztwa przyjeżdża do bieszczadzkiej wioski, w której każdy dzień zdaje się przybliżać ją do odkrywania mrocznych tajemnic jakie skrywa to miejsce. Do czego zdolny jest człowiek, ma się o tym już wkrótce przekonać na własnej skórze...

"Pajęczyca" to mocny kryminał, który z pewnością zadowoli fanów tego gatunku. Ja czytałam go zachłannie, próbując rozwikłać tajemnice czające się na każdym kroku, a napięcie trzymało mnie w swoich szponach do samego końca. Niespodziewane zwroty akcji nie ułatwiały zadania, co jest wielkim plusem tej historii. Fabuła jaką stworzył autor oraz wykreowane postacie przenoszą czytelnika do świata chorych umysłów, pełnych okrucieństwa, żądzy zemsty, walki z czasem i z własnymi słabościami. Tutaj nic nie jest oczywiste, a podejrzany niekoniecznie jest winnym.

Książka z gatunku tych, których nie odkłada się zanim nie padnie ostatnie zdanie. Autor potrafi przykuć uwagę, zainteresować i wzbudzić chęć, by jak najszybciej odkryły się wszystkie karty. Tylko, że wtedy czuje się niedosyt, bo chciałoby się jeszcze...

Listopadowa premiera to kryminał sensacyjny „Pajęczyca” Mariusza Leszczyńskiego.
  Policjantka Diana Rudnicka przekonana, że prowadzi dochodzenie w sprawie zaginięcia młodej dziewczyny, jest uwikłana w śmiertelną rozgrywkę. Rozpoczyna podróż z pomocą Kamila, który poszukuje córki od Bieszczad po argentyńskie piekło do mrocznego Meksyku, balansując na granicy życia i śmierci.
  Powieść ta intryguje od samego początku, skutecznie wyprowadzając czytelnika w pole poprzez mylenie tropów. Przeszłość kryje niewiadome. Dramatyczne wydarzenia wywołują spekulacje, a zagłębiając się w fabułę, jesteśmy oplatani siecią pajęczą, często symbolem złożoności i pułapek. Trudno czyta się książkę, w której główna bohaterka i jej wnikliwy portret nasycony detalami wzbudza dużo skrajnych emocji. Raz jej współczułam, kiedy mierzyła się z tęsknotą i brutalnością otoczenia, a raz nie lubiłam jej za egoizm, arogancję, nietaktowność, brak empatii i nieposzanowanie czyjegoś czasu. Jednak obraz ten, kiedy z uporem maniaka próbuje wydedukować prawdę i nie umie odpuścić sprawia, że nie można przestać czytać. Szczególnie że mroczne tajemnice czające się w okowach przeszłości bardzo zręcznie się wyłaniają. Umiejętnie przeplatają się ze sobą wątki morderstw z chciwości, zabójstw dla zabawy i śmierć niewinnych. Wciągająca opowieść utkana z różnych gatunków literackich w aurze ciągłego napięcia z nutą chłodnego klimatu. Dialogi roją się od nieprzerwanie żonglujących się sekretów i kłamstw, by na koniec wyciągnąć komplet asów z rękawa.
  Zanurz się w pełnej przewrotnych rozwiązań historii, w której zemsta jest ważniejsza od sprawiedliwości.

Diana Rudnicka pracuje w policji jest profilerką, zostaje wezwana, by zbadać zaginięcie młodej dziewczyny. Na pozór proste rutynowe śledztwo, szybko przeradza się w skomplikowaną grę z brutalnym mordercą. Trop prowadzi w mroczne zakątki Bieszczad, gdzie Diana konfrontuje się z głównym podejrzanym. Podczas śledztwa okazuje się, że trzeba znaleźć, odpowiedz na od lat nierozwiązane sprawy, trzeba sięgnąć do wydarzeń historycznych.  Ta sprawa dla Diany to wyzwanie, które przyspiesza tętno i rozpala wyobraźnię, ale ta sprawa to też czyhająca wszędzie śmierć.  

Dawno nie czytałam tak niesamowitej historii, dziwnie zakręconej, a zarazem wciągającej w wir wydarzeń. Fabułę, pełna rozterek i zaskakujących zdarzeń. Jednak tym, co sprawiło, że książka porwała mnie bez reszty, to ciągle pojawiające się tajemnice, które za wszelką cenę chciałam odkryć.  

Akcja ze strony na stronę przyspiesza, a tropy, które się pojawiają, wzbudzają w nas coraz większą ciekawość, pomału wkręcamy się w nietuzinkową fabułę. Ze strony na stronę, pojawia się coraz więcej wątków, co za tym idzie mamy coraz więcej zagadek do rozwiązania. Na jaw wychodzą dodatkowe fakty, pojawiają się nowe sensacyjne informacje, następne morderstwa i nowi bohaterowie, na pozór niezwiązani ze sobą.

Nie znam poprzednich książek Mariusza Leszczyńskiego, ale w tym opowiadaniu wprowadził niezłe zamieszanie. Z niezwykłą umiejętnością łączy kilka warstw: psychologiczną z kryminalną intrygą i emocjonującą obyczajówką. Bo tu życie prywatne bohaterki może mieć wpływ na dochodzenie, ale i odwrotnie, codzienność nie pozostanie bez wpływu na śledztwo.

„Pajęczyca” to świetnie skonstruowany kryminał. Mamy tu zbrodnie, których rozwiązanie zaskakuje czytelnika, zaskakuje też bohaterów tej książki.  Gdy już je poznałam, doznałam pewnego rodzaju szoku.

Profilerka policyjna Diana Rudnicka zostaje wezwana, by pomóc odnaleźć kolejną zaginioną dziewczynę. Rutynowe śledztwo szybko przeradza się w niebezpieczną i karkołomną grę z okrutnym zabójcą. Gdy kobieta trafia w Bieszczady, gdzie konfrontuje się z głównym podejrzanym i poznaje Kamila, który próbuje poznać prawdę o zniknięciu swojej córki, nie przypuszcza, iż ta sprawa wywróci jej życie do góry nogami, a ona sama będzie zmuszona podjąć decyzję mające wpływ na jej dalszą karierę...

Autor po raz kolejny zbudował mroczny, pełen napięcia klimat, który gęstnieje z każdą przeczytaną stroną. Fabuła oplata czytelnika niczym tytułowa pajęczyca swoją ofiarę, nie pozwalając wyrwać się spod jej magnetycznego wpływu. Akcja śmiga niczym rozpędzona lokomotywa TGV, a jej zwroty przypominają przejażdżkę rollercoasterem. Odbiorca wpada w pułapkę swoich chybionych podejrzeń, mylnych tropów i ciągle nawarstwiających się zagadek. Styl pisarza cechują obrazowość oraz sugestywność, nie pozbawione brutalnych szczegółów. Bohaterowie wykreowani na potrzeby tej historii to osoby niejednoznaczne, wyłamujące się ze wszelkich schematów, co czyni jeszcze bardziej intrygujący mi. Natomiast zakończenie to prawdziwa letarda, która potrafi wprawić niezłe zdziwienie. 

To wielowątkowa oraz wielowymiarowa powieść, w którą Mariusz Leszczyński wplótł mnóstwo zagadnień. Aczkolwiek zrobił to bardzo umiejętnie, gdyż początkowe wrażenie chaosu czy dezorientacji ustępuje, a wszystkie motywy łączą się ze sobą idealnie, jak ogniwa dobrze dopasowanego łańcucha. Tematy, jakie poruszył twórca w tej pozycji, mogą wzbudzić wiele różnorodnych emocji oraz skłonić czytelnika do refleksji. To książka o przekraczaniu granic, zza których nie ma już odwrotu, o zemście, zdeprawowaniu czy naturze zła, dająca odbiorcy głęboką analizę psychologiczną człowieka ogarniętego żądzą mordu.

Jednak dla mnie taką wisienką na torcie były aspekty powiązane z nazizmem, które jednocześnie wyzwalają pytania: Czy młodsze pokolenia muszą cierpieć za grzechy przodków? Czy wszyscy potomkowie zbrodniarzy mają w sobie pierwiastek zła? Także wątek Azy i jej oddania wobec opiekunki ogromnie przypadł mi do gustu. Kocham zwierzęta, sama mam taką cudowną psinkę w domu, więc ten motyw tym bardziej mnie rozczulił i w moich oczach uatrakcyjnił całość.

Ten kryminał to prawdziwa gratka dla wielbicieli niekonwencjonalnych, wielokontekstowych pozycji, w których nic nie jest do końca czarno-białe, a ci którzy powinni stać na straży prawa sami często je łamią. 

Dobry pomysł, ciekawa fabuła, kiepskie wykonanie - tak w kilku słowach mogę podsumować tę książkę.

Policyjna profilerka Diana Rudnicka zostaje zaangażowana w sprawę zaginięcia młodej dziewczyny. Początkowo rutynowe śledztwo przeradza się w napiętą rozgrywkę z brutalnym mordercą, prowadzącą w mroczne zakamarki Bieszczad. Tam Diana spotyka mężczyznę, który szuka swojej zaginionej córki, i wspólnie próbują odkryć prawdę. Ich śledztwo ujawnia dawne tajemnice, które mogą zmienić życie Diany na zawsze. Przeszłość splata się z teraźniejszością, zmuszając ją do podjęcia najtrudniejszej decyzji w karierze. Czy uda jej się rozwiązać sprawę, zanim będzie za późno?

Moje pierwsze wrażenia - albo autor pisał tę książkę kompletnie bez planu, albo to redakcja totalnie zawaliła sprawę. Urwane wątki, skakanie z tematu na temat, nowi bohaterowie pojawiający się praktycznie znikąd, rzeczy typu bohater/ka robi coś albo coś się dzieje, a w następnym akapicie bohaterowie znajdują się już gdzie indziej i dzieje się coś innego. Ważne tematy, takie jak np. kolejne morderstwo, wyskakują nagle, zostają podsumowane w kilku zdaniach bez emocji, i tyle, bo w następnym akapicie zaczyna już dziać się coś innego. To wszystko jakoś psuło mi lekturę i czyniło ją cięższą, a szkoda, bo fabuła książki była całkiem niezła. W książce dużo się działo i jakby zadbać o płynne przechodzenie między wątkami, to byłoby o wiele lepiej.