Kobiety Zygmunta Augusta
Iwona Kienzler

Lubię czytać książki historyczne, ale jeśli oprócz poszerzania wiedzy czytanie jest też przyjemnością - bardzo to cenię. Sięgając po książki pani Kienzler wiem że mogę liczyć na zrozumiały styl, szczegółowe omówienie tematu i jego ciekawe ujęcie. Po wszystkim tym, co tłoczono do głowy w szkole patrzenie na dzieje przez pryzmat alkowy, prywatnych stosunków władców, obyczajów danych czasów, obserwowaniu wpływu koneksji rodzinnych na decyzje polityczne jest pasjonujące. Było tak w przypadku "Kazimierza Wielkiego bigamisty", nie inaczej przedstawia się pozycja "Kobiety Zygmunta Augusta". Autorka szeroko omawia wpływ kobiet otaczających władcę na kształtowanie się jego osobowości i zachowań. Zdjęte zostaje odium trucicielki z królowej Bony, która okazuje się gospodarną władczynią dbającą o interesy swej nowej ojczyzny. Mamy też niekochaną żonę Elżbietę Habsburżankę, Barbarę Radziwiłłównę - której romantyczna legenda przesłoniła nam rzeczywistość, kolejną żonę - Katarzynę, kochanki - "sokoły" (nawet ocierające się o magię, pojawia się również Mistrz Twardowski) oraz nieszczęśliwe siostry. (Przy omawianiu małżeństw i związanym z nimi udzielaniem przez papieża odpustów ze względu na bliskie pokrewieństwa zastanowiło mnie ile też musiał papież na takich odpustach "zarabiać"...) Książka ciekawa i czytałem bez znużenia, nawet biorąc pod uwagę, że rzadko sięgam po literaturę opisującą tamte czasy. http://slpablos.blogspot.com/2014/04/kobiety-zygmunta-augusta-iwona-kienzler.html

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Pani Iwona Kienzler przekonuje swoimi książkami, że historia Polski może być pasjonującym tematem. Nie są to powieści historyczne, ale rzeczowo przedstawione fakty. A one mówią same za siebie. W ,,Kobietach Zygmunta Augusta" znajdziemy zbrodnię, miłość, czary, nienawiść (i, co nieuniknione, politykę), czyli wszystko czego potrzebuje interesująca lektura. Książka jest opowieścią o kobietach najbliższych Zygmuntowi Augustowi. Poczynając od matki królowej Bony autorka chronologicznie przedstawia jego trzy żony (w tym Barbarę Radziwiłłównę), a także kochanki oraz losy jego sióstr. Książka udowadnia, że i Dumas znalazłby w historii polskich królów nie mniej ciekawych i zaskakujących faktów niż na opisywanym przez niego dworze francuskim. Warto przebrnąć przez początkowe opisy pochodzenia Bony Sforzy, podczas których trudno odnaleźć się w tłoku postaci historycznych, ponieważ gdy wydarzenia przenoszą się na polską ziemię, nie można oderwać się od książki. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)