Esseje pierwsze
Cezary Wodziński
Pomieszczone tu „eseje” krążą wokół jednego słowa: esse, ειναι, sein, być… I potykają się na progu partykuły przeczącej „nie”, która wzbrania dostępu do zagadki „bycia”. Wzbrania, udostępniając? Udostępnia, wzbraniając? I tak. I nie. Odpowiedź byłaby nie-tak-tem. Taktowne „jest” pytanie.
Podzielam pełne irytacji i rezygnacji zdziwienie Czesława Miłosza: „I po co zapisano stronice, tony, katedry stronic […], jeżeli nie dodały nic do tego dźwięku: jest?”.
Po nic. I dlatego – ohne Warum – dokładam niewypaloną do cna cegiełkę do „katedry stronic”, stroniczkę ze znaczkiem zapytania. I tak Nic nie wzruszy „tego dźwięku”…
więcej
Podzielam pełne irytacji i rezygnacji zdziwienie Czesława Miłosza: „I po co zapisano stronice, tony, katedry stronic […], jeżeli nie dodały nic do tego dźwięku: jest?”.
Po nic. I dlatego – ohne Warum – dokładam niewypaloną do cna cegiełkę do „katedry stronic”, stroniczkę ze znaczkiem zapytania. I tak Nic nie wzruszy „tego dźwięku”…
Informacje dodatkowe o Esseje pierwsze:
Wydawnictwo: słowo/obraz terytoria
Data wydania: 2014-11-26
Kategoria: Popularnonaukowe
ISBN:
Liczba stron: 242
Kup książkę Esseje pierwsze
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Esseje pierwsze - opinie o książce
Inne książki autora
Logo nieśmiertelności
0
Śmierć Sokratesa odmieniła świat Platona. Odmieniła go tak dalece, jak śmierć potrafi odmienić życie. Żywe przemieniła w martwe. Dokonała „obrotu...
Odys gość. Esej o gościnności
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
W Eseju o gościnności autor przeprowadza śmiałą interpretację tytułowego pojęcia, zakładając, że w jego wieloznacznej strukturze kryje się dostęp do zagadki...
Chcę przeczytać,