Dzieci Hitlera
Gerald Posner

Dziesięciu nazistów przedstawionych oczami własnych dzieci...

Jako miłośniczka literatury faktu nie mogłam przejść obojętnie obok najnowszego wydania książki Geralda Posnera pt. Dzieci Hitlera. Jak żyć z piętnem ojca nazisty. Do tej pory skupiałam się na czytaniu książek wojennych, które przedstawiały losy ludzi, którzy ucierpieli z powodu wojny. Świadectwa ocalałych, którzy przeżyli piekło Holocaustu, których prawa zostały zdeptane przez nazistów. Tym razem trafiła w moje ręce pozycja, która pokazuje odczucia dzieci zbrodniarzy wojennych. Jak to jest żyć ze świadomością, że osoba, która dała nam życie, odebrała tysiące innych? Czy można jednocześnie kochać i nienawidzić? I czy każdy nazista był potworem? 
Odpowiedzi na te i wiele innych pytań, znajdziecie w nowej książce Geralda Posnera. 

To było ciężkie, ale i ciekawe doświadczenie. Gdy słyszymy o nazistach, najczęściej przed oczami migają nam obrazy z obozów koncentracyjnych. Czy zastanawialiście się kiedyś jacy ci ludzi byli na co dzień? Czy mieli rodziny? Przyznam, że ja do tej pory nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Po przeczytaniu licznych książek o mękach ludzi żyjących w czasach II wojny światowej, nie mogłam znaleźć nawet odrobiny ciepłych myśli odnośnie katów. Po przeczytaniu tej książki również ich nie znajduję. Żal mi jedynie dzieci osób, które musiały żyć z łatką dziecka zbrodniarza wojennego. Współczuję każdemu z nich, nawet tym, którzy ślepo wierzą w słuszność decyzji swoich rodzicieli. Ciężko się postawić w ich sytuacji. A przynajmniej ja nie potrafię...

Być może książka byłaby obszerniejsza, ponieważ niektórzy chcieli rozmawiać z Posnerem, pod warunkiem zachowania anonimowości. Autor wolał jednać rozmawiać przede wszystkim z osobami, które podały swoje imię i nazwisko. Tak więc czytelnik może liczyć na rozmowę m.in. z synami Hansa Franka, synem Josefa Mengele, synem zastępcy Hitlera. Dziesięć poruszających wywiadów. Niektóre fragmenty doprowadzały mnie do łez, inne sprawiały, że wpadałam w gniew. Ciężka literatura, jednak warto sięgać po takie pozycje. 

Jeśli chodzi o wizualną stronę książki: po pierwsze, twarda oprawa. Co uważam za duży plus, ponieważ miękkie jakoś szybciej się niszczą. Wewnątrz znajduje się wiele fotografii, a każda historia przedstawiona jest w osobnym rozdziale. To już moja druga książka z cyklu Prawdziwe historie, którą mogę Wam polecić. 

Autor spotkał się z dorosłymi już dziećmi nazistowskich zbrodniarzy. Każde z nich ma inne podejście do sytuacji. Wiara w niewinność, walka o oczyszczenie z zarzutów, nienawiść, odcięcie się od całej sytuacji. Ta lektura uświadomiła mi, że są jeszcze inne ofiary wojny. Życie z brzemieniem ojca nazisty. Polecam.

Książka opisuje nazistów i ich rodziny. Podejście do swojej rodziny a do więźniów rozni się diametralnie. Aż ciężko uwierzyć, że taki człowiek mógł zabić A potem jakby nigdy nic wrócić do swojej rodziny.