CÓRKA AZRAI to poetycka, przesiąknięta humanizmem opowieść o młodej dziewczynie z pogranicza dwóch światów, która musi odnaleźć się w zupełnie nowym środowisku i stając się syreną, nie zatracić jednocześnie swego człowieczeństwa.
*
Od Autorki:
Dylogia ,,Córka Azrai" wyrosła na kanwie dziecięcych marzeń, miłości do ojczyzny, oczarowania morzem oraz szczerego podziwu dla podwodnego świata. Syreny jako ucieleśnienie tajemniczego piękna, ryby, glony i cała ta niesamowita różnorodność - fascynowały mnie bowiem od najmłodszych lat.
,,Córka Azrai" to dobra baśń, ale jak każda bajka składa się z fragmentów prawdziwego życia: faktów, opowieści, myśli i emocji, których osobiście doświadczyłam lub napotkałam na swojej życiowej drodze.
W tej książce znajdziesz nie tylko przygody, ale także opowieść o zwykłych mieszkańcach Ukrainy w spokojnych, choć nie najłatwiejszych latach 90. XX wieku, dziewczęce marzenia i oczywiście morze.
Przede wszystkim jest to Morze Azowskie, które od dzieciństwa urzekało swoim pięknem, ciepłem, bogactwem życia i zdolnością leczenia ran zarówno tych duchowych, jak i fizycznych.
Ale oprócz Azowskiego, w mojej książce są inne morza i oceany. Ich niesamowity świat, bogactwo życia i piękno odkrywa dla siebie i czytelników młoda syrenka, której przeznaczeniem są niezwykłe przygody i znajomości.
Teraz niestety całe Morze Azowskie i duża część Morza Czarnego są okupowane przez państwo terrorystyczne, wiele wiosek, które w dzieciństwie i młodości były pięknymi kurortami, zostało całkowicie zniszczonych, tysiące osób zostało zabitych, a zgładzeniu uległa ogromna ilość unikalnej flory i fauny.
Mimo wszystkich ostrzeżeń międzynarodowych biologów i ekologów, okupanci, w celu zaspokojenia swoich potrzeb militarnych, zbudowali most krymski, który dosłownie zabija Morze Azowskie. Twór ten zakłócił krążenie prądów, blokuje ścieżki migracji morskich istot, szybko zmniejsza różnorodność życia tego wyjątkowego morza leczniczego, przekształcając je w masowy grób wielu stworzeń.
Sam pomysł na ,,Córkę Azrai" istniał we mnie od dawien dawna, ale w spisanie historii weszłam dopiero po 2014 roku, kiedy z powodu okupacji zostałam zmuszona do opuszczenia własnego domu. Nie bawiłam się jakimikolwiek ambicjami, była to po prostu chęć utrwalenia i podzielenia się z ludźmi wszystkim tym, co najlepsze i co dała mi moja Ojczyzna.
Kiedy Jacek Izworski napisał do mnie i poinformował, że przypadkowo znalazł w Internecie ,,Córkę Azrai", przeczytał ją i tłumaczy książkę na język polski, była to dla mnie duża i bardzo miła niespodzianka. Sam fakt, że ktoś nie tylko przeczytał książkę i odniósł dobre wrażenie, ale postanowił przetłumaczyć ją na inny język, aby podzielić się nią z rodakami, był dla mnie niesamowity. W tym samym roku 2019 ukończyłam i uporządkowałam drugą część dylogii.
Wtedy napisał do mnie Jacek Franco Horęzga i poinformował, że być może ,,Córka Azrai" zostanie wydrukowana w Polsce po polsku. Było cudownie.
A potem był 24.02.22 i czas, kiedy pod kanonadą wybuchów jedną z myśli rozgrzewających duszę było to, że mimo wszystko gdzieś w innym kraju może długo pożyje moja bajka o dobroci, człowieczeństwie, pięknie i wierze w najlepsze cechy ludzi. Wsparcie otrzymane od polskich przyjaciół jest niesamowite i imponujące. W trudnych dla Ukrainy czasach dobitnie pokazali, że w Polsce żyją piękni ludzie, których serca przepełnia życzliwość, empatia i człowieczeństwo. Nie umiem reklamować własnej pracy, nie mam talentu biznesmena, dlatego jestem bardzo wdzięczna Jackowi Izworskiemu, Jackowi Franco Horęzdze, Luizie Evivie Dobrzyńskiej, Annie Szwajgier, Dominice Świątkowskiej i wszystkim innym, którzy postanowili młodej syrence otworzyć drogę do nowych czytelników.
Z miłością
Oksana Usenko
Wydawnictwo: Odesfa
Data wydania: 2024-03-22
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 400
Tytuł oryginału:
Język oryginału: rosyjski
Tłumaczenie: Jacek Izworski
Ilustracje:Dorota Reszke
🧜🫧🧜🫧🧜🫧 Recenzja 🧜🫧🧜🫧🧜🫧
Oksana Usenko " Córka Azrai " #1
@oksanausenko1
Wydawnictwo: Wydawnictwo Odmienne Stany Fantastyki " Odesfa "
@wydawnictwo_odesfa
🧜🫧🧜🫧🧜🫧🧜🫧🧜🫧🧜🫧🧜🫧
" Lubiła samotność, a poza tym słyszała, że najniebezpieczniejszym zwierzęciem w bezludnym miejscu jest… człowiek i nie spieszyła się ze sprawdzeniem tego twierdzenia..."
" Córka Azrai " to magiczna historia o marzeniach, miłości do morza i tajemniczych istotach ale również to poruszająca historia przyjaźni między Olgą i Aliną..
Przygody młodej syrenki prowadzą nas przez labirynty marzeń i rzeczywistości, odkrywając piękno Azowskiego morza i jego uzdrawiającą moc.. To opowieść, która zapada w pamięć i inspiruje do odkrywania magicznych zakątków naszych własnych serc..
Fascynujący świat tej opowieści wciąga czytelników w wir przygód i tajemnic.. Niezwykła narracja o zwykłych ludziach Ukrainy w latach 90.. XX wieku wpleciona w opis morza Azowskiego dodaje głębi i autentyczności tej historii, tworząc niezwykłe połączenie rzeczywistości z magią..
" Córka Azrai" to nie tylko książka dla młodzieży, ale także historia, która z pewnością zachwyci czytelników w każdym wieku.. Jej uniwersalny przekaz, bogata fabuła i emocjonalne wątki sprawiają, że każdy, niezależnie od wieku, może odnaleźć w niej coś inspirującego i fascynującego.. To opowieść, która przenika przez pokolenia, dotykając serc czytelników z różnych grup wiekowych..
Autorka w swoim stylu mistrzowsko łączy elementy rzeczywistości z magią, tworząc opowieść, która porusza zarówno emocje, jak i wyobraźnię czytelnika.. Od samego początku książki widać, że autorka kładzie duży nacisk na detale i opisy, które sprawiają, że czytelnik może wczuć się w atmosferę opisywanych miejsc i sytuacji..
Jej sposób prowadzenia fabuły sprawia, że jesteśmy wciągnięci w wir tajemniczych wydarzeń i nieoczekiwanych zwrotów akcji, co utrzymuje napięcie i ciekawość przez całą lekturę..
Dodatkowo, autorka potrafi zręcznie przeplatać wątki z życia codziennego mieszkańców Ukrainy z elementami magii, takimi jak syrenka czy inne morza i oceany, nadając opowieści głębi i wielowarstwowości..
Sposób, w jaki autorka pisze, przenosi nas w świat pełen przygód, marzeń i tajemnic, tworząc niezapomniane doświadczenie czytelnicze od pierwszej do ostatniej strony..
Powieść pozwala im zanurzyć się w magicznej atmosferze opowieści, odkrywając niezwykłe zakątki wyobraźni i emocji. To niesamowita podróż, która zostaje z nami na długo po zakończeniu lektury..
"– No, nie zaraz jak w f i lmie, tam syrenka ma za duże wargi, taką tylko straszyć dzieci. – Uśmiechnęła się mama. – Ale proroctwo jest dobre, nawet jako przeno-śnia. Skarb to skarb, gdziekolwiek go znajdziesz, nawet w Afryce..."
Olga i Alina, dwie przyjaciółki z Ukraińskiej wioski blisko Morza Azowskiego.. Ich więź stawała się coraz silniejsza w miarę upływu czasu.. Olga wyróżniała się spośród innych dziewcząt, ponieważ najbardziej ceniała naukę, książki i morze, które uwielbiała ponad wszystko.. Każdą wolną chwilę spędzała na pływaniu w morzu, oddalając się od brzegu, gdy tylko mogła..
Pewnego wieczoru do Olgi przybywa dawna przyjaciółka, która zaczęła unikać Oli na rzecz spotykania się z chłopakami i imprezowania.. Dziewczyny postanowiły odwiedzić opuszczony dom niedaleko morza.. Tam dawna przyjaciółka przeprowadziła tajemniczy rytuał, który spowodował, że Olga obudziła się następnego dnia z ogonem zamiast nóg..
To magiczne wydarzenie zmieniło Olę w istotę pośrednią między światem ludzi a światem morskich istot..
Jak Olga poradzi sobie z tą nową rzeczywistością?
To tylko początek niesamowitej podróży przez świat magii, przygody i tajemnic.
Czy wierzycie w przeznaczenie? Ja wierzę w to, że jeżeli ma coś się stać, to się stanie, choćby nie wiem co. Takim właśnie przeznaczeniem było dla mnie spotkanie z Wydawnictwem Odesfa. Ktoś z góry musiał kierować nami, że poznałam Jacka, a niedługo potem naszą Syrenkę, którą pokochałam całym sercem.
Na pewno znacie bajkę ,,Mała syrenka", albo serial ,,H2O - wystarczy kropla". To świetne produkcje, które z pewnością mają wielu fanów. Sama je uwielbiam. Jednak ,,Córka Azrai" to zupełnie inna historia. Z tymi hitami telewizyjnymi łączy je tylko fakt, że bohaterką jest tutaj także syrenka. W takim razie o czym jest nasza historia? To opowieść o dojrzewaniu, o dorastaniu, o nauce życia w innej rzeczywistości.
Olgę poznajemy jako młodziutką dziewczynkę. Jej jedyną przyjaciółką jest Alina, z którą znalazła wspólny język. Czas płynie nieubłaganie, wraz z nim dziewczynki zżyly się jeszcze bardziej. Olga wygląda odrobinkę inaczej niż jej rówieśniczki. Nie przykładała uwagi do wyglądu, a mimo to wygląda naprawdę pięknie. Uważa że nie warto tracić czasu, pieniędzy i energii na wyszukane fryzury, koloryzację czy makijaże. Wg Olgi są to zbędne zabiegi. Dla niej najważniejsza była nauka, książki i morze, które kochała ponad wszystko. Pływała w nim głęboko i wypływała daleko, kiedy tylko obowiązki domowe jej na to pozwalały.
Niestety kiedy dziewczęta zaczęły dojrzewać, zmieniły się priorytety Aliny. Zapragnęła robić wszystko, żeby uciec od szarej rzeczywistości, jaką tworzy jej mama w domu. Zaczyna powoli odsuwać się od Olgi, wybierając towarzystwo innych kolegów i koleżanek, zanim dziewczyny skończą szkołę, całkowicie się od niej odsuwa.
Pewnego dnia przychodzi do Olgi ze łzami w oczach i prosi o pomoc. Ta nie potrafiła przejść obok obojętnie, dlatego zgadza się. Alina zabiera ją do jakieś opuszczonej chatki, gdzie przeprowadza tajemniczy rytuał. Początkowo Olga myślała, że to jakaś zabawa, jednak kiedy straciła przytomność, zabawę to skończyło przypominać.
Olga obudziła się na dnie Morza Azowskiego. Odkrywa, że jest w stanie pod wodą oddychać i że ma syreni ogon. Od tej pory życie Olgi zmienia się diametralnie. Dziewczyna wyrusza w swoją podwodną podróż. Będzie miała mnóstwo czasu na myślenie, naukę, by przystosować się do nowych warunków życia. Przed nią mnóstwo przygód mniej i bardziej niebezpiecznych. Jednak najważniejszy będzie zew gatunku, który ciągnie młodą syrenę na głębokie oceany w poszukiwaniu swoich współbraci.
Czy Olga odnajdzie to czego szuka? Będzie w stanie stać się syreną, mimo że wciąż głęboko w sobie czuje się człowiekiem?
Wow! Jakie to było cudowne!!! Historia Olgi wciąga od pierwszych stron. Początkowo jest to zwykła szara opowieść o dojrzewaniu, o życiu młodych dziewcząt. Czytając wciąż czekałam na ten moment, kiedy pojawi się syrenka i morze. Kiedy już się pojawia, książka nabiera zupełnie innego charakteru.
Wraz z Olgą przemierzamy morza i poznajemy jego cudowności, uczymy się wraz z nią jak żyć i być syrenką. Żeby przeżyć, Olga musi dobrze poznać nowe życie, morze, rośliny i zwierzęta. Musi wiele się nauczyć, choćby takiej prozaicznej potrzeby, jak zdobywanie jedzenia. Będziemy świadkami jej przemiany w piękną syrenę.
Olga zawsze miała dobre serduszko, które zostało z nią i nadal chętnie pomaga mieszkańcom mórz, ale także ludziom. Co niestety powoduje, że musi ciągle przemieszczać się i zmieniać miejsca zamieszkania. W czasie jednej z jej kolejnych podróży spotka się z męskim odpowiednikiem syreny, trytonem, o imieniu Tamaz. To właśnie od niego Olga dowiaduje się, że jej gatunek nazywa się Azari. Tamaz starał się pokazać Oldze jak sobie radzić, by bezpiecznie móc żyć pod wodą. Ale udowodnił jej też, że człowiek jedynie krzywdzi naturę, którą przede wszystkim zaśmieca.
Nie chcę i nie mogę Wam tu przedstawić wszystkich przygód Olgi, bo nie chcielibyście już czytać. Chociaż książka jest napisana tak pięknym językiem, że warto choćby dla tego sięgnąć po nią. Oksana skupia się tutaj na Oldze i przyrodzie. Tak pięknie opisuje zwierzęta i roślinny. Nawet nie wiedziałam, że w morzach pływa tyle gatunków ryb i nie tylko, że już nie wspomnę o roślinach. To wszystko jest to tak opisane, że w głowie mam piękny obraz syrenki w morzu. Czytając, w myślach odtwarzał się film, ale jaki piękny.
Olga to młoda syrena, która uczy się żyć. Początkowo jest niedoświadczona, ale książkę kończy już świadoma wielu swoich atutów i możliwości. Podejrzewam, że jeszcze wiele nauki przed nią, ale o tym pewnie będzie opowiadał drugi tom jej przygód. Mam nadzieję, że odnajdzie swój lud Azari.
Kończąc polecam Wam tą bajkową opowieść. Niby o syrence, ale tak naprawdę można wyciągnąć z niej coś dla siebie. Pamiętajmy, że musimy walczyć o swoje szczęście sami, bo tak naprawdę nikt nam w tym nie pomoże.
Polecam
Jakie te nasze życie potrafi być przewrotne.
Czasami czujemy całym sobą, że nie pasujemy do miejsca, w którym żyjemy, że gdzieś indziej jest nasz świat. A może to świat nie pasuje do nas?
Piękna, ufna, dobroduszna i wierząca w ludzi Olga. Dziewczyna, która znając jeden świat odkryła drugi równie piękny, albo i piękniejszy, ale tak samo niebezpieczny. Kiedy otrzymała dar od swojej przyjaciółki, jej dar by móc zostać prawdziwą syreną i żyć w głębinach mórz. Nawet przez chwilę nie pomyślała, że ich przyjaźń skończyła się lata temu. A ta nagła chęć spotkania to tylko interes, a nie dobroć serca Aliny. Mimo to w Lidze obudziła się nadzieją, że dawne czasy ich przyjaźni powrócą na nowo.
Olga na swojej drodze napotkała i te dobre osoby dzięki, którym nie zwątpiła w człowieka. Ale również takich, którzy za parę złotych moment są wstanie sprzedać własną duszę diabłu.
Tamaz, Gienek , Andriej mężczyźni, którzy w jej życie wnieśli wiele dobrego, którzy ufali i wierzyli. Ale czy tajemniczy Andrij jest kimś więcej niż tylko mężczyzna, który ją rozumie?? Czy Tamaz znowu pojawi się na jej drodze?
A w końcu czy medalion, który otrzymała od kobiety, której uratowała życie to ten, który powinna mieć przy sobie od dzieciństwa?? Oj czekam na tą chwilę, kiedy sama uzyskam odpowiemy na te pytania.
Czytając razem z Olgą przemierzam morza i oceany. Widzę jej oczami mieszkańców podwodnego świata.
Uczę się i poznaje to czego sama nie mogę odkryć. Piękne opisy głębin, ułatwiają mi wyobrażenie świata, w którym jeszcze nigdy nie byłam.
Idealna powieść, która odrywa nas od codzienności i pozwola chociaż na chwilę przenieść się do krainy mórz i oceanów.
Dla wielu osób, które znam ilość stron może przerazić. Ale uwierzcie mi kiedy tylko zaczniecie czytać nawet się nie zorientujecie jak weźmiecie w swoje palce ostatnią stronę.
,,Córka Azrai" to opowieść, przesiąknięta poetyzmem i głębokim humanizmem, która przenosi nas w świat młodej dziewczyny z pogranicza dwóch różnych światów. Główna bohaterka staje przed wyzwaniem odnalezienia się w zupełnie nowym środowisku, jednocześnie starając się zachować swoje ludzkie cechy w nowej roli syreny.
Książka opowiada o przygodach młodej syreny również ukazuje życie zwykłych ludzi na Ukrainie w trudnych latach 90. XX wieku.
To nie tylko baśń, ale także wołanie o ochronę przyrody.
,,Córka Azrai" to nie tylko literacka podróż, ale również głos przeciwko zniszczeniu środowiska naturalnego i apel o ochronę wartości, które są fundamentem ludzkiej egzystencji.
Na minus uważam, że główna bohaterka jest zbyt naiwna i dziecinna. Często poprzez własną głupotę pakuje się w kłopoty. Nie pojawiło się również nic nowego co wcześniej pojawiało się już w tego typu opowieściach.
Aczkolwiek nie polecam Wydawnictwa.
,,(...) Ty, siostrzyczko nasza, pragnęłaś całym sercem tego szczęścia, kochałaś i cierpiałaś, umiałaś poświęcić -- własne szczęście i życie dla szczęścia człowieka, więc nie mogłaś zostać tylko pianą morską i stałaś się córą powietrza, by z nami pracować przez lat trzysta i otrzymać na wieczne szczęście duszę nieśmiertelną." (,,Mała Syrenka", Hans Christian Andersen, w tłumaczeniu Cecylii Niewiadomskiej)
Lubicie baśnie? Ja bardzo. Nieważne czy to kolejne klasyczne utwory na mojej liście czytelniczej, czy też zabawa konwencją, chwytam wszystko. Dlatego też, kiedy tylko pojawiła się szansa zapoznania się z książką luźno opartą na baśni ,,Mała syrenka", ochoczo przystałam na propozycję lektury. Na rynku pojawiło się bowiem polskojęzyczne wznowienie ,,Córki Azrai", pierwszej części cyklu autorstwa ukraińskiej pisarki Oksany Usenko (edycja dwujęzyczna w odsłonie polsko-ukraińskiej jest nadal w sprzedaży). Nie spodziewałam się nawet, jakie wrażenie ta książka na mnie zrobi. Pozwólcie zatem, że podzielę się z Wami odczuciami dotyczącymi historii o nietypowej ukraińskiej syrence.
,,Córka Azrai" to opowieść o Oldze - dziewczynie pochodzącej z biednej ukraińskiej wioski położonej nieopodal morskiego brzegu. Bohaterka mieszka z matką i młodszym rodzeństwem. Ojca nie zna - zaginął gdzieś dawno temu i nie daje znaku życia. Ja wiem, jaki los go spotkał, ale Wam nie zdradzę.
Olgę można by było nazwać odludkiem: nie otacza się licznymi przyjaciółmi, nie szaleje. Jest raczej spokojna, stonowana, dużo czyta i jeszcze więcej analizuje otaczającą ją rzeczywistość. To inteligentna dziewczyna, która dzieli się z czytelnikiem swoimi myślami i spostrzeżeniami. Nieraz dość mocno krytykuje niektóre zjawiska.
W dawnych latach przyjaźniła się z Aliną, córką jednej z sąsiadek, ale z czasem ich drogi się rozeszły. Olga wolała spokój, książki i naukę, natomiast Alina chłopców, imprezy i głośne towarzystwo. Ludzie się spotykają, ludzie się rozchodzą, tak można to podsumować. Tylko że Alina nie grała fair. Odcięła się od koleżanki, rozsiewała plotki, a gdy tylko poczuła, że jej się pod siedzeniem pali, przypomniała sobie o dawnej znajomości. A naiwna Olga zaufała, dała się wplątać w tajemniczy rytuał i przebudziła się rano jako syrena. Okazuje się bowiem, że w żyłach obu dziewczyn płynęła rozrzedzona krew ludu Azrai (po naszemu: syren), co można było stwierdzić po charakterystycznym znamieniu u obu bohaterek.
Teraz Olga musi porzucić wszystko, co dotychczas znała i wyruszyć w głąb podwodnego świata, by odnaleźć przedstawicieli ludu Azrai i poznać siebie. W książce nie zabrakło też miejsca na wątek romantyczny. Niedaleko bohaterki bowiem kręci się przystojny i tajemniczy Andriej, urodziwy tryton Tamaz i sympatyczny, lecz nieco poczciwy Gienek. Mimo że nie jestem fanką tego typu motywów, opis relacji z każdym z chłopaków został bardzo ciekawie poprowadzony - bez zbędnej i nachalnej pretensjonalności.
Autorka nie pokazuje jednak samych blasków wynikających z bycia syrenką, mimo że podwodny świat jest pełen piękna i wspaniałości. Czytelnik co rusz obserwuje przeróżne zderzenia: świata ludzi ze światem morza. Bycie syreną (Azrai) kontra bycie dziewczyną. Dwie przeciwne natury dawnych przyjaciółek. Jest też wątek nieszczęśliwego małżeństwa z różnych kultur. W prozie pochodzącej z Ukrainy Oksany Usenko odnajdziecie także opisy okrucieństwa, jakie tylko człowiek człowiekowi lub dowolnej istocie jest w stanie wyrządzić. I to zestawione zostaje z dziewczęcą naiwnością, wrażliwością i marzeniami. Nie zdziwiłabym się, gdybyście przy lekturze też czuli dreszcze. Smutna ta nasza natura, ale dobrze, że powstają teksty skłaniające do refleksji.
Odnoszę wrażenie, że trudno jest napisać dobrą powieść dla młodzieży. Nieraz od takiej literatury odrzucał mnie nadmiernie moralizatorski ton narratora (jako fanka filozofii ,,show, don't tell" unikam nachalnego powtarzania, że ogień może sparzyć, więc nie pchajcie tam łap, drogie dzieci), w innych tekstach skutecznie zniechęcało infantylne podejście do tematu: bohaterowie bez większej głębi, napędzani jedynie niskimi instynktami. W ,,Córce Azrai" tego nie ma. Oksana Usenko z doskonałym wyczuciem stworzyła tekst, który chce się czytać. Olga jest co prawda takim trochę outsiderem, ale to ktoś, z kim można się utożsamiać, komu można kibicować i współczuć, gdy coś idzie źle. Co prawda skutkuje to zarwaną nocką, ale czego się dla dobrej opowieści nie robi, prawda?
W baśni Andersena syrenia bohaterka dla miłości postanowiła zostać człowiekiem i zapłaciła za to ostateczną cenę. U Oksany Usenko sytuacja wygląda zupełnie odwrotnie: ludzka dziewczyna w wyniku zbiegów okoliczności została syreną. Taka radosna postmodernistyczna zabawa konwencją, która mnie kupiła. Ze swojej strony polecam Wam tę książkę gorąco, bo ,,Córka Azrai" zasługuje, by wokół tytułu zrobić należny jej hałas. Dlatego też, jeśli tak jak ja lubicie luźne retellingi baśni, wrzućcie tę opowieść na Wasze TBR i zapoznajcie się z nią jak najszybciej.
Córka Azrai
Autorka: Oksana Usenko
Wydawnictwo: Odesfa
Tłumaczenie: Jacek Izworski
Data wydania: marzec 2024
Moja ocena: 8/10
Za możliwość współpracy przy pokazaniu światu tego tytułu dziękuję załodze Wydawnictwa Odesfa.
Przeczytane:2024-06-18, Ocena: 5, Przeczytałam, Insta challenge. Wyzwanie dla bookstagramerów 2024, 52 książki 2024, 26 książek 2024, 12 książek 2024, Wyzwanie - wybrana przez siebie liczba książek w 2024 roku, Przeczytaj tyle, ile masz wzrostu – edycja 2024,
„Córka Azrai” czyli retelling „Małej Syrenki” wprowadza czytelnika w magiczny świat syren, osadzony na pograniczu realizmu i fantazji. To historia młodej dziewczyny o imieniu Olga, której życie zmienia się diametralnie, gdy za sprawą tajemniczego rytuału zostaje przemieniona w syrenę.
Powieść rozpoczyna się od przedstawienia Olgi jako zwykłej dziewczyny z ukraińskiej wioski, położonej nad brzegiem Morza Azowskiego. Olga jest cichą i nieco zamkniętą w sobie osobą, której pasje to książki i morze. Ale ma przyjaciółkę i Morze Azowskie, które od zawsze ją fascynuje. Przyjaźń Olgi z Aliną, choć początkowo silna, zaczyna słabnąć, gdy Alina zaczyna interesować się bardziej życiem towarzyskim i imprezami. Punktem zwrotnym dla bohaterki jest moment, gdy Alina przekonuje Olgę do udziału w tajemniczym rytuale w opuszczonym domu nad morzem. Rytuał ten kończy się przemianą Olgi w syrenę, co stawia ją na granicy dwóch światów – ludzkiego i morskiego. Przemiana Olgi w syrenę jest początkiem jej niesamowitej podróży przez podwodny świat.
Olga jest postacią niezwykle sympatyczną i łatwą do polubienia. Jej przemiana w syrenę i późniejsze przygody pokazują jej determinację, odwagę i wrażliwość. Olga uczy się, jak radzić sobie w nowym świecie, poznaje jego tajemnice i niebezpieczeństwa, a także nawiązuje nowe przyjaźnie i relacje. Jej podróż jest pełna emocji i nowych odkryć. Relacje Olgi z innymi postaciami, zarówno z ludźmi, jak i z morskimi istotami, również są ważnym elementem powieści. Przyjaźń z Aliną, choć na początku wystawiona na próbę, odgrywa kluczową rolę w jej przemianie i dalszych losach. W powieści obecne są również postaci, które wprowadzają do historii elementy romansu. Ale więcej na ten temat nie zdradzę.
Fabuła książki pełna jest zwrotów akcji i nieoczekiwanych wydarzeń. Autorka zręcznie przeplata elementy magii z realistycznymi opisami życia codziennego mieszkańców Ukrainy lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku. Dzięki temu historia nabiera autentyczności i uniwersalności, przemawiając zarówno do młodszych, jak i starszych czytelników. Dzięki temu również staje się nie tylko opowieścią o syrenach i morskich przygodach, ale także wzruszającą historią o dorastaniu, poszukiwaniu własnej tożsamości i radzeniu sobie ze zmianami. Olga musi nie tylko nauczyć się żyć jako syrena, ale również odnaleźć swoje miejsce w nowym, nieznanym świecie, nie tracąc jednocześnie swojego człowieczeństwa, co, jak się przekonacie czytając książkę, nie jest takie łatwe.
Mimo swojej baśniowej otoczki powieść porusza wiele poważnych tematów i skłania do przemyśleń. To opowieść o poszukiwaniu tożsamości, radzeniu sobie ze stratą, odkrywaniu siebie i akceptacji zmian. To także historia o odwadze, determinacji i sile przyjaźni, która potrafi przetrwać nawet największe próby. Autorka z niezwykłą precyzją i pasją opisuje życie pod wodą, faunę i florę mórz i oceanów. Te opisy są pełne detali i niezwykle barwne, dzięki czemu łatwo jest się wczuć w klimat opowieści, co wzmacnia wrażenia z lektury. Pełen poetyckich opisów i poruszających refleksji styl autorki nadaje powieści wyjątkowego charakteru. Autorka stworzyła fascynujący świat, pełen piękna, ale też zagrożeń. Powieść jest w pewnym sensie hołdem dla Morza Azowskiego, które autorka opisuje z wielką miłością i nostalgią. To morze, które obecnie jest okupowane i niszczone przez działania militarne, jest w książce przedstawione jako miejsce pełne życia, ciepła i uzdrawiającej mocy.
„Córka Azrai” to także opowieść o miłości do ojczyzny i przywiązaniu do korzeni. Autorka, pisząc tę książkę po doświadczeniach związanych z opuszczeniem rodzinnego domu z powodu okupacji, przekazuje czytelnikom swoje uczucia i refleksje dotyczące straty, nostalgii i tęsknoty za utraconym światem. To głównie osobiste doświadczenia autorki sprawiają, że powieść jest tak wyjątkowa. Najbardziej porusza w książce jej aktualność i odniesienia do współczesnych wydarzeń. Opisy destrukcji Morza Azowskiego i cierpień mieszkańców Ukrainy, wynikających z działań militarnych, są przejmujące i skłaniają do refleksji nad losem ludzi i przyrody w obliczu wojny. Autorka zwraca uwagę na ważne problemy ekologiczne i społeczne, a to sprawia, że opowieść ta staje się także ważnym głosem w debacie na temat ochrony środowiska i praw człowieka. „Córka Azrai” to powieść dla każdego, niezależnie od wieku. Serdecznie polecam!