Je¶li do psiego ogona przywi±zaæ grzechotkê, to pies powinien zastanawiaæ siê, jak siê jej pozbyæ, a nie jak uciec mo¿liwie daleko.
Zaj±c chce ¿yæ, a wilk chce je¶æ. Kto¶ marzy o deszczowym lecie, a kto inny - o gor±cym. Wcze¶niej czy pó¼niej i tak trzeba dokonaæ wyboru, na której drodze staniesz. I nazwaæ j± dobr±.
Nikt nie ma w planach zostania ¶wiêtym (...) To ju¿ po ¶mierci delikwenta ludzie decyduj± czy by³a ona wystarczaj±co mêczeñska.
Ludzie to zabawne i stoty (...) ¯ywi± stanowcze przekonanie, ¿e z³o mo¿na zniszczyæ, nadziewaj±c je na pal albo sma¿±c w ognisku. ¯e ono pokaja siê i skruszy, gnij±c w ¶mierdz±cym wiêzieniu, po chwili rozci±gania na kole, stoj±c przy prêgierzu, pozbawione przyjaciela lub ukochanej, trac±c sens ¿ycia wraz ze wzrokiem, maj±tkiem lub honorem. I kiedy ono, wdeptane w b³oto, zach³y¶nie siê w³asn± krwi±, niezdolne nawet chrypieæ, próbuj±c siêgn±æ wbitego w plecy no¿a, to dobro zwyciê¿y.
M±drym cz³owieka czyni± m±dre s³owa, a nie skomplikowane.
M±drzy ludzie pisz± ksi±¿ki, a kretyni je wyk³adaj±.
Je¶li do psiego ogona przywi±zaæ grzechotkê, to pies powinien zastanawiaæ siê, jak siê jej pozbyæ, a nie jak uciec mo¿liwie daleko.
Ksi±¿ka: Rok Szczura. ¦wieca