Rok Szczura. Świeca
Olga Gromyko

Rok szczura to trylogia bestsellerowej autorki Wiernych wrogów i serii o przygodach wiedźmy Wolhy. Świeca to trzecia i ostatnia część cyklu. We wcześniejszych częściach [Widząca i Wędrowniczka] mamy okazję poznać główną bohaterkę trylogii Ryskę. Poznajemy, gdyż towarzyszymy Rysce, wiejskiej dziewczynce od momentu, gdy ma dziewięć lat. Obserwujemy jej dorastanie z dala od rodzinnego domu. Później zaczynamy podróż z dziewczyną w poszukiwaniu przyjaciela i męża. W wędrówce towarzyszą naiwnej Rysce przyjaciel z dzieciństwa Żar oraz szczur Alk, który tak naprawdę szczurem nie jest. Pełnej przygód wędrówki ciąg dalszy. Wędrówki na... krowach, które służą naszym bohaterom za wierzchowce. Ryska okazuje się być Widzącą, "czarodziejką" z całkowicie nierozwiniętym talentem, a pomaga jej Alk pełniący rolę Świecy i wspomagający dziewczynę w darze przewidywania przyszłości. Co z tego wyniknie? Spokojnie nie będzie, gdyż ktoś ewidentnie poluje na trójkę naszych bohaterów. A źródłem niepokojów jest list, który wpadł im przypadkowo w ręce, a który to może zdecydować o losach dwóch krajów. Na horyzoncie zbierają się czarne chmury... być może zapowiadające wojnę... Akcja tak tej części, jak i całej trylogii rozgrywa się w świecie równoległym, przeniesionym do okresu podobnego do średniowiecza. Jest to zdecydowanie fantastyka, choć nie przypomina tej trochę baśniowej, znanej z twórczości J.R.R. Tolkiena. Tematem jest dar jasnowidzenia, potraktowany całkiem inaczej niż do tej pory czytałam. Olga Gromyko wykreowała interesujących bohaterów, nie kryształowych i nie czarno-białych, a takich lubię najbardziej. Ryska, wioskowa dziewczyna, totalnie naiwna i niedojrzała, szczerze mówiąc po prostu głupia, która marzy o szczęściu, rodzinnym domu, mężu i dzieciach. Żar, cwaniaczek, dla którego ważne jest tylko jego własne dobro, wygoda i pieniądze. Alk, szlachcic w ciele raz szczura, raz człowieka, pożądający władzy i bogactwa. Dialogi między nimi mnie rozwalały, nic dodać, nic ująć. Ci z was, którzy znają choć trochę twórczość Olgi Gromyko nie zdziwi, że jest to bardzo ciekawie i sprawnie napisana seria [nie pierwsza w końcu]. Ukraińska pisarka znana jest z ciętego humoru, który towarzyszy bohaterom jej książek. W Roku szczura oczywiście tegoż humoru nie zabrakło, a wielu z was będzie musiało przykładać termofor do bolących [ze śmiechu] brzuchów. Rok szczura i Świeca w ogóle to pozycja lekka, zabawna i przyjemna, ale jednocześnie wywołująca wiele emocji. Fabuła nieskomplikowana, spójna i klarowna pozwala na ekspresową wręcz lekturę. Trylogię Rok szczura polecam wielbicielom szeroko rozumianej fantastyki i każdemu, kto lubi powieści przygodowe - bo w końcu przygoda jest jednym z bohaterów. Powieść również dla tych, którzy mają nieprawdopodobne poczucie humoru, bo wiele tutaj elementów humorystycznych. Polecam gorąco.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Misja zakończona. Udało się. Alk dzięki pomocy Ryski i splotowi wielu okoliczności rozdzielił się ze szczurem. Przy okazji zapobieżono wojnie i ocalały tysiące. To się nazywa dobre zakończenie dla wszystkich (nie licząc starego tsara). Jak zwykle dobra rozrywka przy lekturze książki pani Gromyko.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzecia część przygód Ryski i trzecia czwóreczka - za to samo, co i wcześniej, czyli humor i ciekawych bohaterów. Muszę jednak zaznaczyć, że trochę rozczarowało mnie zakończenie - trochę zbyt niejasne. Nie wiem, być może jest to furtka dla kolejnej części, ale szczerze mówiąc, wolałabym jasną informację, jak zakończyły się przygody Ryski.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z pozoru wszystko zaczęło się układać. Ryska ma swój wymarzony domek, Alk jest bardziej ludzki, nawet Żar znalazł sobie pracę jako modlik. Ale każda idylla ma swój koniec.Ryska i Żar zostali porwani. Alk musi ich uratować, ale cena będzie wysoka. Coraz trudniej mu walczyć ze swoim wewnętrznym szczurem. Czy Alk uratuje przyjaciół? Czy zostanie szczurem na zawsze? Nie można zapomnieć o grożącej wszystkim wojnie. Ten tom obfituje w nagłe zwroty akcji, walki, intrygi i humorystyczne dialogi bohaterów. Po takim zakonczeniu serii, czuję lekki niedosyt. Chciałabym więcej przygód naszej trójki muszkieterów i mam nadzieję, że autorka nie kończy z ich przygodami.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

73. Czekałam na kontynuację Roku Szczura prawie dziewięć miesięcy i się nie zawiodłam. Olga Gromyko jeszcze raz poprowadziła mnie po ścieżkach losu, humoru i słodko-gorzkich zdarzeń. Pokazała, że najpiękniejsza jest miłość nieidealna, a przerażający szczur może stać się jedną z Twoich najbliższych osób. Sprawiła, że za Ryską, Alkiem i Żarem będę tęsknić przez cały następny rok (oby nie szczura). Wprowadziła w niesamowity klimat dawnej wsi, wierzeń, systemu miar i wag, jednocześnie zachowując optymistyczne spojrzenie na świat i przekonanie, że człowiek ze wszystkiego potrafi się podnieść. Jeśli kiedyś będę miała okazję, osobiście jej za to podziękuję. Bezapelacyjnie polecam każdą książkę tej autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Król chce walczyć z Sawrianami. Ryska, Żar i Alk dostarczają do tsarewny list od księcia z drugiego królestwa. Ponad to Ryska nadal próbuje znaleźć sposób na odczarowanie Alka. Niestety ich sladem podażą Rajlez, który próbuje nie tylko odzyskać Alka, ale także zyskać moc która on posiada z połączeniem Ryski. Świetne zakończenie trylogii, które rozwiązuje sporo spraw z poprzednich części.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Fakt, seria trochę przestała być sielsko-wioskowa, ale zamiast tego zachwciła w ostatnim tomie dopracowaniem. To, co powoli pojawiało się w poprzednich tomach teraz osiągnęło apogeum. Gromyko mogłaby dostać nagrodę za idealne zakończenie cyklu z pozamykaniem wszystkich wątków, i to w taki sposób, że nie męczy to czytelnika. "Świeca" jest fenomenalna! Zaskakuje, niepokoi... Wszystko, czego potrzeba czytelnikowi. Jeśli jeszcze do tego dodać przemyślany rozwój bohaterów, wyjdzie coś, od czego ciężko się oderwać. Aż trochę szkoda, że to koniec... Serdecznie polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)