Dlaczego warto? REJESTRACJA

Stefan Chwin - cytaty

Skąd wiesz, że kiedy umrzemy, naprawdę będziemy chcieli powrócić do życia? A może wcale nie będziemy czekali na zmartwychwstanie, bo tak naprawdę będziemy kochać swoją czarną kołyskę, w której zostanie złożone nasze nieżywe ciało, byśmy pod spróchniałą deską mogli się wylegiwać przez całe wieki po męczącej przygodzie życia, czując niewysłowioną ulgę, że nigdy już nie będziemy żyć na ziemi? I wcale nie będziemy chcieli wychodzić spod piachu, nawet jeśli ktoś będzie nas natarczywie zmuszać do zmartwychwstania? Może wszystko, co istn
Autor: Stefan Chwin
0
Szczęście, przedszkolanko, jest jak ten gliniany ptaszek. Trochę polata, trochę poćwierka, a potem łatwo się tłucze.
Autor: Stefan Chwin
0
Kiedy obserwuję innych pisarzy polskich, to mam wrażenie, że pogodzili się z tym, że nastąpiła u nas mutacja kultury. I teraz wierzą, że pisarz jest od tego, by robić czytelnikowi dobrze. Ma za zadanie dostarczyć mu porcję wyższej przyjemności. Myślę, że polska literatura straciła w ten sposób na ostrości. Pewnych rzeczy wolimy w świecie nie widzieć.
Autor: Stefan Chwin
0
Naprawdę ważne nie jest pytanie, dlaczego ludzie odbierają sobie życie. Naprawdę ważne jest pytanie: dlaczego większość ludzi życia sobie nie odbiera. Bo to prawdziwy cud.
Autor: Stefan Chwin
0
U karmelitów "Miser res sacra... Ubogi rzecz święta.
Autor: Stefan Chwin
0
Ach, nie jest ważne, czy Bóg jest. Ważne jest, czy potrafimy Boga kochać, nawet jeśli Go nie ma. Ale, ja, widzisz, potrafię kochać tylko kobietę.
Autor: Stefan Chwin
0
Czyż dziesięcioro przykazań nie jest obcesowe? Bo jakże to tak: Najwyższy na "ty" do ciebie od razu! Nie będziesz miał cudzych bogów przede mną...Czcij ojca swego...Nie zabijaj...nie kradnij... Nie cudzołóż...To dusze szlachetna, co wolność uważa za swój święty obowiązek, zrazić może. Delikatności większej tu potrzeba, bośmy już nie tacy jak dawniej, odkąd Bastylię zburzono! Nowe czasy! A gdyby Pan nasz zechciał się do nas dajmy na to tak:
Autor: Stefan Chwin
0
O, to palenie rzeczy po najbliższych. To przebieranie, co zostawić, co wrzucić w ogień. To łowienie ciepłego zapachu w zimnych już kieszeniach.... Te płaszcze, których nikt już nie włoży. Te starzejące się w oka mgnieniu krawaty i kokardy. Te okulary pasujące tylko do tamtych oczu. Te niczyje grzebienie, na których lśni skręcony włosz przysypanej piaskiem głowy.
Autor: Stefan Chwin
0
Bezbożność - wiadomo - szerzy się wśród ludzi bez domu własnego i stałego zajęcia. Dom rzecz święta, duszę człowieka buduje.
Autor: Stefan Chwin
0
Napiętnować"? Dziwne słowo... słodkie i upajające, bo kto by nie chciał napiętnować, gdyby mógł?
Autor: Stefan Chwin
0
Umierali wspólnie, choć cierpieli na własny rachunek. Topili wszystko, co jeszcze było żywe, choć zdawało im się, że w ten sposób ratują siebie przed potopem.
Autor: Stefan Chwin
0
Einstein napisał, że nawet linie równoległe spotkają się kiedyś w nieskończoności. Cóż zaś mówić o ludziach.
Autor: Stefan Chwin
0
←pierwsza poprzednia 2
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy