Dlaczego warto? REJESTRACJA

Jón Kalman Stefánsson - cytaty

Literatura jest jak ocean, a ocean jest mroczny i głęboki, ale także błękitny i wspaniały, pływa w nim wiele ryb, żyje mnóstwo najprzeróżniejszych zwierząt, a nie wszystkie z nich są dobre.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Gdyby życie było zawsze tak proste i czytelne, gdyby udało nam się uciec od tej niepewności, która wykracza poza śmierć i grób. Ale co może uśmierzyć niepewność, skoro nawet śmierci się to nie udaje?
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Przekleństwa są jak węgielki, mogą nas trochę ogrzać, ale na niewiele się zdają wobec polarnego wichru, który przenika człowieka do szpiku kości.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Niektórzy wyruszają w długą i trudną drogę i niczego nie znajdują, poza pewnego rodzaju celem, swego rodzaju przyjemnością szukania, a my pozostali podziwiamy ich wytrzymałość, ale nam samym życie sprawia kłopoty, więc zamiast szukać, sięgamy po chiński eliksir i wciąż pytamy, którędy najkrótsza droga do szczęścia, a odpowiedź znajdujemy w Bogu, nauce, wódce i chińskim eliksirze.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Nasze życie to ciągłe poszukiwanie pociechy, tego, co sprawi nam radość, uchroni od wszelkiego zła.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Droga do stabilizacji i odrętwienia to nie wątpić w swoje otoczenie - żyje tylko ten, kto wątpi.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Poezja to świat na zapleczu świata. I jest piękny.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Blask gwiazd, bez ciebie, nie może być słodki.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
(...) a przecież nigdy chyba nie powinniśmy pisać o czymś innym niż o tym właśnie: o smutku, tęsknocie, niemocy i o tym, co czasem rodzi się między dwojgiem ludzi, niewidzialne, lecz potężniejsze od światowych imperiów, silniejsze od religii i równie piękne jak niebo, o łzach, co są przezroczystymi rybami, o słowach, które szepcemy do Boga lub kogoś, kto jest najważniejszy, o chwili, kiedy kobieta wprowadza członek w swoje łono, a potem horyzont rozrywa się na dwie części. Nigdy nie powinniśmy pisać o niczym innym. Wokół
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Ludzie żyją, to jest ich czas, mają swoje pocałunki, śmiech, swoje objęcia, czułe słowa, radości i troski,każde życie to wszechświat , który potem się zapada i nic po nim nie zostaje oprócz kilku drobiazgów, których znaczenie rośnie po śmierci właściciela, staja się ważne, czasem nawet święte. To tak jakby fragment tego życia, które zniknęło, wniknął w filiżankę do kawy, piłę, szczotkę do włosów, szalik. Ale na koniec wszystko gaśnie, wspomnienia bledną, wszystko umiera. Tam gdzie kiedyś było życie i światło, teraz jest c
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Zdrowo jest tak stać samotnie nocą, człowiek i cisza stają się jednością, odczuwa się jakiś rodzaj zgody, która jednak niepostrzeżenie może zamienić się w bolesną samotność.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Blask księżyca może nas uczynić bezbronnymi. Powoduje, że pamiętamy, iż rany otwierają się i krwawią.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Życie to żar ogrzewający ziemię i sprawiający, że da się na niej mieszkać.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
Niespotykane, są ludzie, którzy śmieją się od samego rana.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
W umyśle człowieka istnieją wielkie przestrzenie, ogromne możliwości, większość z nich jednak jest niewykorzystana, bo życie szybko kostnieje w codziennej rutynie, a liczba możliwości zmniejsza się z każdym rokiem. Ogromny obszar umysłu przepada albo zamienia się w pustynię.
Autor: Jón Kalman Stefánsson
0
1 2 3 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy