Dlaczego warto? REJESTRACJA

Aleksander Dumas (ojciec) - cytaty

Rozmowa z ludźmi, którzy wycierpieli wiele, a stary więzień zaliczał się do nich, jest bardzo pouczająca i sama w sobie ciekawa; a że nieszczęsny ksiądz nigdy nad swoimi nieszczęściami się nie rozwodził, nie było w niej cienia egoizmu.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Serce najlepszej kobiety jest bezlitosne dla cierpień rywalki.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Przeszłość jest niby krajobraz - zaciera się, w miarę jak się oddalamy.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Ach, panowie, bierzmy rzeczy, jakimi są. Życie jest różańcem złożonym z drobnych utrapień, które filozof przesuwa z uśmiechem. Bądźcie filozofami jak ja, panowie, siadajcie do stołu i pijmy; nigdy przyszłość nie ukazuje się w piękniejszych kolorach niż wówczas, gdy patrzymy na nią przez szklankę chambertina
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Nuże człowieku odrodzony, bogaty oryginale, wszechpotężny marzycielu, niezwyciężony milionerze, spojrzyj przez chwilę na posępną i nędzną przeszłość, powróć tam, gdzie pchnęło cię fatum, poprowadziło nieszczęście, a przyjęła rozpacz; zbyt wiele diamentów, złota i szczęścia lśni w owym zwierciadle, z którego Monte Christo spogląda na Dantesa. Ukryj diamenty, zbrukaj złoto, przyćmij blask promieni; niech bogacz odnajdzie nędzarza, człek wolny - więźnia, człek wskrzeszony - trupa.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
- Ksiądz włada kilkoma językami, nieprawdaż?
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
-Kiedy rzecz przechodzi moje zrozumienie, przestaję się nią interesować i zajmuję się innymi sprawami.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Zdaje mi się, kiedy z tobą rozmawiam, że jestem w bogatym salonie, którego okiennice są zamknięte, a ja domyślam się jego bogactwa pomimo ciemności. Tylko od ciebie zależy, czy zechciałbyś wpuścić do naszej rozmowy promień światła, który by mnie oświecił.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Bo ja, widzi pan, dojrzałem jako żołnierz; nie kochałem do dwudziestego dziewiątego roku życia, gdyż uczucia, których doświadczałem wcześniej, nie zasługiwały na miano miłości. Owóż mając lat dwadzieścia dziewięć ujrzałem Walentynę: kocham ją prawie dwa lata i od dwóch lat czytałem w jej sercu cnoty dziewicy i małżonki wypisane ręką Pana. Bo to serce otwarło się przede mną niby księga.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
(...)nauczyć się to nie znaczy umieć; są mędrkowie i są mędrcy; jednych zrodziła wyśmienita pamięć, drugich - filozofia.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Od trzech miesięcy, kiedy słyszę o cudzych nieszczęściach, porównuję je z moimi. Zły to sposób postępowania, ale dokonuję tego egoistycznego porównania mimowiednie. Oto dlaczego wobec moich nieszczęść to, co panią spotkało, uznałem tylko za niepowodzenie. Oto dlaczego będąc w położeniu żałosnym, zazdroszczę pani niemal, ale drażni to panią, więc dajmy pokój.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Winniśmy umierać tam, gdzie byliśmy szczęśliwi.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Ktokolwiek postawił życie na jedną kartę, przewyższa od razu ogół bliźnich, a raczej bliźni nie są już mu równi- a powziąwszy tę decyzję, czuje od razu ogromny przybytek sił i widzi, jak rozszerzają się przed nim horyzonty.
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
Tak, powiedziałem to i powtarzam, nasze losy są nieodwołalnie ze sobą związane, chociaż kroczymy różnymi drogami. Szanuję twój pogląd, d'Artagnan, szanuję twoje przekonania, Portosie. Ale chociaż walczymy o różne sprawy, pozostańmy przyjaciółmi. Ministrowie, książęta, królowie przeminą jak potoki, wojna domowa -- jak płomień, ale my, czyż my nie pozostaniemy?
Autor: Aleksander Dumas (ojciec)
0
←pierwsza poprzednia 10 11 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy