Dlaczego warto? REJESTRACJA

Marcel Proust - cytaty

Tout est douloureux sans doute, qui fait date et anniversaire, quand on est malheureux.
Autor: Marcel Proust
0
Choćbym powtarzał sobie w kółko: ,,Chcę z nią zerwać", wiedziałem, że nie zdobędę się na to nigdy, tak samo, jak nie byłem w stanie zabrać się do pisania, ani nawet zmienić trybu życia na bardziej higieniczny; byłem niezdolny do spełnienia żadnego z tych chwalebnych zamierzeń, codziennie odkładanych na jutro. Niezależnie jednak od tego, co czułem, sądziłem, że opłaci mi się kazać jej żyć pod nieustającą groźbą ostatecznego rozstania. I w samej rzeczy, dzięki mojej nieszczęsnej umiejętności udawania, przemówiłem do niej aż nazbyt p
Autor: Marcel Proust
0
Ze wszystkich sposobów powstawania miałości, ze wszystkich czynników udzielania się tej wielkiej choroby, jedynym z najskuteczniejszych jest z pewnością ów silny podmuch niepokoju, który czasem powieje na nas. Wówczas los jest rzucony: pokochamy istotę, z którą dobrze czujemy się w tej chwili. Nie potrzeba nwet, aby dotąd nam się podobała bardziejod innych lub nawet tyle co inne. Trzeba tylko aby nasz pociąg do niej stał się wyłączny. A ten warunek spełnia się, kiedy - w chwili gdy nam tej istoty zabrakło - w miejsce poszukiwania
Autor: Marcel Proust
0
Dans l'esp?ce d'écran diapré d'états différents que, tandis que je lisais, déployait simultanément ma conscience, et qui allaient des aspirations les plus profondément cachées en moi-m?me jusqu'? la vision tout extérieure de l'horizon que j'avais, au bout du jardin, sous les yeux, ce qu'il y avait d'abord en moi de plus intime, la poignée sans cesse en mouvement qui gouvernait le reste, c'était ma croyance en la richesse philosophique, en la beauté du livre que je lisais, et mon désir de me les approprier, quel que f?t ce livre.
Autor: Marcel Proust
0
Sans doute, les noms sont des dessinateurs fantaisistes, nous donnant des gens et des pays des croquis si peu ressemblants que nous éprouvons souvent une sorte de stupeur quand nous avons devant nous au lieu du monde imaginé, le monde visible (qui d'ailleurs, n'est pas le monde vrai, nos sens ne possédant pas beaucoup plus le don de la ressemblance que l'imagination, si bien que les dessins enfin approximatifs qu'on peut obtenir de la réalité sont au moins aussi différents du monde vu que celui-ci l'était du monde imaginé).
Autor: Marcel Proust
0
On construit sa vie pour une personne et quand enfin on peut l'y recevoir, cette personne ne vient pas, puis meurt pour vous et on vit prisonnier, dans ce qui n'était destiné qu'? elle.
Autor: Marcel Proust
0
Swann kosztował w towarzystwie kobiet coraz to pospolitszych uroku dzieł coraz to bardziej wyrafinowanych, biorąc ładną pokojówkę do krytej loży na jakąś interesującą
Autor: Marcel Proust
0
O ileż od owego dnia w spacerach moich w stronę Guermantes wydawało mi się jeszcze boleśniejsze niż dawniej nie mieć talentu i musieć się na zawsze wyrzec pisarskiej sławy! Żal, jakim mnie to przejmowało wówczas, gdym został sam, marząc trochę na uboczu, przyprawiał mnie o takie cierpienie, że, aby go nie czuć dłużej, duch mój - sam z siebie, przez rodzaj samoobrony wobec bólu - zaprzestawał całkowicie myśleć o wierszach, o opowieściach, o przyszłości poetyckiej, na którą mój brak talentu zabraniał mi liczyć. Wówczas całkiem poza
Autor: Marcel Proust
0
Bo człowiek nie wie, gdzie się znajduje to, czego szuka i często unika długo miejsca, dokąd, dla innych przyczyn wszyscy nas zapraszają.
Autor: Marcel Proust
0
Rozstrzygające postanowienia robimy zawsze pod wpływem nastroju, któremu nie jest przeznaczone trwać.
Autor: Marcel Proust
0
Można by mniemać, że próżność potrzebuje kłamać, kiedy zaś nie ma powodu tego czynić, ustępuje miejsca skromności.
Autor: Marcel Proust
0
Un seul sentiment est quelquefois fait de contraires.
Autor: Marcel Proust
0
Przez długi czas kładłem się spać wcześnie. Niekiedy,ledwiem zgasił świecę, oczy zamykały mi się tak pręd­ko, że nie zdążyłem powiedzieć sobie: ,,Zasypiam."I w pół godziny potem myśl, że czas byłby zasnąć, bu­dziła mnie: chciałem odłożyć książkę, którą, zdawałomi się, że trzymam jeszcze w ręce, i zgasić światło. Nieprzestałem, śpiąc, zastanawiać się nad tym, com prze­ czytał; ale te refleksje przybierały charakter niecoszczególny; zdawało mi się, że to ja sam byłem tym, o czym mówiła książka: kościołem, kwartetem, rywali­ zacją Fr
Autor: Marcel Proust
0
Każdy błąd ortograficzny jest wyrazem jakiegoś pragnienia.
Autor: Marcel Proust
0
Istoty ludzkie są nam zazwyczaj tak obojętne, że kiedyśmy włożyli w jedną z nich wszystkie możliwości naszego cierpienia i naszej radości, wówczas istota ta należy dla nas niejako do innego świata; nasyca się poezją, robi z naszego życia niby płaszczyznę wzruszeń, na której jest od nas bliżej lub dalej
Autor: Marcel Proust
0
←pierwsza poprzednia 6 7 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy