Życie jest podróżą pośród śmiechu i łez. Podążając przed siebie, napotykamy innych ludzi, by dzielić z nimi dalszą drogę i trudy. Ale jesteśmy też, wszyscy bez wyjątku, tułaczami odbywającymi jeszcze wspanialszą podróż, taką, która nie ma końca, a której celem jest znalezienie odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak nie lękaj się, bo choć musimy podróżować samotnie, los nagradza dobre uczynki i dowodzi, że wszystko to, czego odmawia nam życie, nigdy nie stanie się klatką dla naszych dusz.
Jedna chwila w życiu nie definiuje człowieka (...) Bez błędów i pomyłek pogrążylibyśmy się w stagnacji. Bycie pokonanym przez liczniejszego wroga to nie powód do wstydu, jeśli miało się dość odwagi, by podjąć walkę. A blizna lub rana to nie powód do rozpaczy, stanowią one bowiem dowód na to, że znalazłaś w sobie dość siły, by przeżyć.
Złość ci pomoże. Złość jest prosta. Popchnie cię naprzód, gdy poczujesz, że się wahasz. Jeśli nie możesz się wymknąć ciemności, musisz przez nią przejść.
(...) staraj się rozczarowywać ludzi wokół ciebie. Tym sposobem sprawisz im miłą niespodziankę, kiedy przypadkiem tego nie zrobisz.
Człowiek jest kowalem własnego losu. Wykuwa go ze smutków i radości, które pojawiają się w jego życiu uczy się na własnych błędach i popełnia nowe, z których w ostatecznym rozrachunku nie wszystkie okazują się błędami. Los człowieka jest jak splot wszystkich jego doświadczeń, które zdobywa się, po prostu żyjąc. Walcząc o przetrwanie. Poszukując.
Człowiek potrafi żyć z zatrutym sercem, ale karleje jak drzewo, które nigdy nie zaznało słońca, jak kwiat, który nigdy nie posmakował deszczu.