Samobójstwo cały czas stanowiło realną opcję, ale LeAnne nigdy nie popełniłaby gow taki sposób, szpikując się lekami.
„Rozumiemy potrzeby prasy, która chce wykonywaćswoją pracę, jednak nie jesteśmy w stanie podołać tej presji. Gdybyśmy mieli ciało, nad którymmoglibyśmy płakać, paradoksalnie byłoby to dla nas łatwiejsze, ale jego nieodnalez ienie powodujeu nas ciągły niepokój. Dajcie nam cierpieć w ciszy”.
"Życie nie ma żadnego planu, żadnego celu, żadnych tajemnic, które rekompensowałyby wszystkie cierpienia i niedostatki."