Dusza nigdy nie umiera, przechodzi tylko w inny wymiar.
"Prawdą są głupstwa wypowiadane przez ludzi w przeświadczeniu, że coś wiedzą..."
Byłam świetna w żalu. Niektórzy ludzie ukrwają swój ból, udają, że wszystko jest w porządku. Należy im się za to medal. Ta cała staromodna duma nie jest dla mnie. Ja nie miałam krztyny dumy, za to doskonale płakałam. Szloch wydostawał się z mojego brzucha i wędrował w górę, wstrząsając całym moim ciałem.
Co to za ludzie, ci za domem? – spytał w końcu [Bruno]. Ojciec przechylił głowę, widać odrobinę zakłopotany. Żołnierze, Bruno - odpowiedział. I sekretarze, i sekretarki. Pracownicy biura. Przecież już ich znasz. Nie wszystkich - odparł Bruno. - Chodzi mi o tych, których widzę z okna. – Tych w domkach, tam w oddali. Wszyscy są ubrani identycznie. A, oni. - Ojciec z lekkim uśmiechem kiwnął głową. – To nie ludzie, Bruno
Tęsknię za nim, gdy tylko znika mi z oczu.
Dusza nigdy nie umiera, przechodzi tylko w inny wymiar.
Książka: Siedem sióstr