Jonathan Carroll - najnowsze książki: Kraina Chichów, Na pastwę aniołów, Mr. Breakfast, Kolacja dla wrony, Ucząc psa czytać,
Średnia ocena książek Jonathan Carroll: 4.82/6
119 osób przeczytało książki autora
204 osób chce przeczytać książki autora
Jonathan Carroll - twórczość
Max Fischer, odnoszący sukcesy autor komiksów z Los Angeles, przeżył bolesny zawód miłosny. Kiedy więc spotyka Lily Aaron i jej dziewięcioletniego synka Lincolna, jest ostrożny, choć zaintrygowany. Im dłużej...czytaj dalej
Piekło jest zapełnione i Szatan ponownie zaludnia ziemię grzesznikami... Stary urzędnik, który przypomina ludziom ich zagubione wspomnienia, odkrywa bolesną prawdę o sobie samym... Kupiony na straganie...czytaj dalej
"Upiorna dłoń" to zbiór opowiadań Jonathana Carrolla, autora znanego w Polsce głównie ze swoich powieści. Spora część zamieszczonych tu utworów to napisana przy użyciu oszczędnych środków fantastyka. Carroll...czytaj dalej
"Ale karuzela!" (jeden z trzech zamieszczonych w tym tomie utworów), jak to zwykle bywa u Carrolla, zaczyna się niemal banalnie. Po latach pracy rodzina doktora Silvera, znawcy twórczości Melville'a...czytaj dalej
Bohater tej znakomitej powieści, młody pisarz Joe Lennox, ucieka do starego Wiednia, by poszukać schronienia przed dręczącymi go wspomnieniami związanymi ze śmiercią brata, za którą się podświadomie obwinia...czytaj dalej
Dotychczas polscy czytelnicy znali Jonathana Carrolla z jego powieści oraz opowiadań. W tym tomie po raz pierwszy ujawnia on talent scenarzysty. "Durne serce" to przewrotna i dowcipna historia zakonnic, które...czytaj dalej
"Ilekroć w twoim życiu wydarzy się coś naprawdę istotnego, poszukaj najbliższego patyka i zapisz na nim tę okoliczność i datę. Kiedy się zestarzejesz, rozchorujesz albo będziesz pewna, że zostało ci mało czasu...czytaj dalej
Oko dnia to internetowy blog Jonathana Carrolla ujęty w ramy książki. Są tu sprawy, które go nurtują i fascynują, zapiski z tego, co zobaczył, usłyszał, przeczytał. Bywa, że wpis z danego dnia to cytat...czytaj dalej
Nie widziałem jej twarzy zbyt wyraźnie, ale po głosie poznałem, jaką ma minę. Oczy jeszcze suche, ale usta już obrócone kącikami w dół: zaraz zacznie bardzo szybko mrugać. To był jej niemy znak, że chce, żeby ją przytulić. A zawsze kiedy to już zrobiłem, przywierała do mnie z całej siły, tak że aż robiło mi się smutno i zadawałem sobie pytanie, czy mam w tej chwili dość siły dla nas obojga - bo tego właśnie ode mnie oczekiwała.
Więcej
Jak to się działo, że wszystkie jego
Więcej