Recenzja książki: Poczekajka

Recenzuje: Tala_1986

„Miłość to największa magia”

Katarzyna Michalak z zawodu jest weterynarzem, a pisarką - z zamiłowania. W wolnych chwilach zajmuje się również komponowaniem piosenek, produkcją teledysków, a także tworzeniem grafik komputerowych. Jej największym marzeniem jest przeniesienie fabuły „Poczekajki” na szklany ekran i dąży do spełnienia tego marzenia wszelkimi sposobami.

Tytułowa Poczekajka to nazwa małej wsi pod Zamościem, a powieść Katarzyny Michalak jest uroczą i zabawną opowieścią o życiu, miłości, namiętności, tęsknocie, nienawiści i zdradzie.

Główną bohaterką jest młoda weterynarz, Patrycja Marynowska. Mieszka w Warszawie i pracuje w jednej z tamtejszych lecznic dla zwierząt. W chwilach wolnych bohaterka interesuje się magią i po raz pierwszy uczestniczy w prawdziwym sabacie czarownic. Jej największym marzeniem jest odnalezienie swojego "księcia z bajki", a także uwolnienie się spod skrzydeł apodyktycznej matki, która próbuje sterować życiem Patrycji. Pierwszym krokiem do spełnienia tych marzeń jest przeprowadzka do malutkiej wsi pod Zamościem oraz objęcie posady lekarza weterynarii w miejskim zoo. Od tej chwili w spokojnym dotychczas życiu dziewczyny zaczyna się dziać bardzo wiele. Co z tego wyniknie? Czy Patrycja znajdzie swojego księcia? O tym przekonacie się, czytając tę powieść.

Główna bohaterka bardzo przypomina Anię z książek Lucy Maud Montgomery. Obie bohaterki są wiecznie roztrzepanymi marzycielkami, a także marzą o odnalezieniu idealnego partnera. Patrycja, tak samo jak i Ania, próbuje swych sił w pisarstwie, z lepszym i gorszym skutkiem, przez co często zdarza się jej marzyć na jawie. Kolejnym podobieństwem jest to, że obie bohaterki praktycznie do końca nie zdawały sobie sprawy z tego, iż miłość znajduje się na wyciągnięcie ręki i wystarczy tylko po nią sięgnąć.

"Poczekajka" to naprawdę udana powieść obyczajowa, napisana przystępnym, lekkim stylem, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. Nie wiadomo nawet, jak szybko lektura zbliża się ku końcowi. W wielu momentach można popłakać się ze śmiechu, chociaż - jak to bywa w powieściach należących do tego gatunku - mamy w książce również momenty wzruszające.

Powieść przesiąknięta jest również magią, co dodaje jej wiele uroku i sprawia, że staje się ona doskonałą lekturą do czytania na łonie natury - nie tylko w miesiącach letnich.