Zwyczajnie - miłość (XI) Trudna prawda

ę tutaj dzieje? Jakie dziecko Dawida? Co to ma znaczyć?
- Ja przepraszam – Magda chwiejnym krokiem ruszyła w stronę drzwi. – Dawid! – krzyknęła za swoim mężem, ale już go nie było. Wybiegła z mieszkania, aby go dogonić, wytłumaczyć się. Nie dogoniła. Narastające zawroty głowy sprawiły, że szła coraz wolniej na uginających się nogach, a zaraz potem zsunęła się na podłogę. Nie zdążyła nawet dojść do windy.
Nie widziała stojącego nad nią Piotra. Stał nad nią i patrzył na jej zemdlone ciało. Z jednej strony włączył się odruch, żeby pomóc, ratować, z drugiej czaszkę rozpierała informacja, że został oszukany, zdradzony, że dziewczyna, która kochał zrobiła z niego idiotę. Ostatecznie odszedł szybkim krokiem nie odwracając się za siebie.