Zacznijmy od początku VI

-Karina Lernt,fudnacja „Szczęśliwe Granie” ,słucham? – podświadomie czuła,że dzwonią z konkursu i nie potrafiła ukryć podniecenia.

-Witamy serdecznie,mamy dla Pani i dzieci wiadomość z ostatniej chwili. Państwa sztuka okazała się wspaniała,wzruszająca i jedyna w swoim rodzaju. Powinna być Pani obrzydliwie dumna! – Karina miała ochotę krzyknąć z radości ,ale się powstrzymała ,ostatecznie miła Pani z drugiej strony nie powiedziała jeszcze najważniejszego .

-Jestem, proszę Pani! Moje dzieci są wspaniałe i walczą z całych sił. W życiu i na scenie – odpowiedziałam ze wzruszeniem w głosie bo taka jest prawda, jej mali waleczni bohaterowie ,pomyślała z czułością Karina.

-I za tę walkę , jury konkursu przyznaje wam pierwszą nagrodę... – wydałam z siebie ogromny pisk ,dzieci to zauważyły i zbiegły się wszystkie otaczając mnie z każdej strony. Nikt nie znał nagród w tym konkursie. Wszyscy uczestnicy obstawiali pieniądze ,które oczywiście też ich uszczęśliwią ,sprzęt elektroniczny ,który chłopcy w myślach już maltretują , kursy z wybitnymi aktorami też były na liście potencjalnych nagród.

-... dwutygodniową wycieczkę do Kalifronii! Gratulujemy serdecznie , radzimy się spakować i szykować olejki do opalania! Czeka na was mnóstwo atrakcji i nowych doznań. Wszystkie szczegóły zostaną omówione jutro , przyjedzie do Państwa nasz konsultant ,a dzisiaj proszę cieszyć się wygraną! Za trzy dni samolot startuje z Okęcia ! Ahoj przygodo! Aha  ,zamieszkacie oczywiście w Los Angeles , Hollywood ,wiecie dla najlepszych aktorów nie ma lepszego miejsca! – rozłączyła się zostawiając nas tak zaskoczonych jak nigdy w życiu. Dzieci chyba nie na to liczyły lecz na nowy komputer lub konsolę do gier. A ja dziękowałam Bogu ,że Ojciec ulokował się w San Francisco. Bo choć odwiedzę te jego obrzydliwą Kalifornię to będę od niego daleko..

Radość nastąpiła po pierwszy szoku, gdy rodzice pociech dowiedzieli się o nagrodzie. Zachwycali się taką szansą dla ich dzieci, zwycięzcy zrozumieli po pokazaniu im mapy i filmów z miejsca nagrody w internecie co ich spotkało! Radości nie było końca ,a Karina biła się z myślami jak wybrnąć z problemu.. Nie może jechać sama ,bez nikogo bliskiego, nie czuję się na tyle odważna i silna by być w pobliżu ,choć tysiące kilometrów, od mężczyzny ,którego kochała ponad życie ,a który pozwolił by myślała,że odszedł ,na zawsze.

Marysia.

Jakaś nieznana mi melodia postawiła mnie na równe nogi skoro świt! Chryste ,kto wydwadznia do Baśki w sobotę o tak wczesnej porze? O dziwo,Basia nawet nie otworzyła jednego oka,cóż chyba nie jest jej obce to zjawisko. Zaintrygowana Marysia podeszła do komórki siostry i zobaczyła migoczące na wyświetlaczu „Średniak-Karina”, uśmiechnęła się i zastanowiła jak ona jest zapisana ,ale najpierw musi odebrać.

-Witam! Tu asystentka Barbary Lernt ,w czym mogę pomóc? – zmienionym głosem zaczęła rozmowę Marysia.

-Dzień dobry – lekko speszona Karina nie wiedziała co ma powiedzieć – mogłabym porozmawiać z Basią?

-Pani Barbara po upojnej nocy odpoczywa w swoim łożu – Marysia dalej brnęła w żartowanie z siostry, choć głos jej się lekko zatrząsł , nie umiała opanować śmiechu.

-Marycha! Głupia jesteś! – roześmiała się z czułością i szczęściem w głosie średniawa.

-Ty,sama jesteś głupia! Angielski dowcip mi się załączył – Humor nie opuszczał najmłodszej siostry. Karina wiedziała,że Marysia jedzie do Basi. Co prawda jej nikt nie zaproponował ,ale i tak by nie mogła zostawić fundacji, szczególnie w okresie konkursu, który mają już za sobą. Teraz muszą uporać się z nagrodą. Z początku nie poznała siostry, tak dawno się nie widziały ,że zapomniała ,że Marysia świetnie pracuje głosem . Ale po kilku słowach wiedziała już,że po drugiej stronie świetnie się bawi matka i żona ,jedyna ustatkowana z ich trójki kobieta.