W kropli

            - Ale jesteś stara. Chciałem powiedzieć…

            - Och wiem! Nie powiedziałeś nic strasznego. Jestem stara, bo jak inaczej określić mój wiek? To tylko słowa. One mogą coś znaczyć, ale przekonasz się, że potrafią być okrutne. Także dlatego, bo niewiele mogą wyrazić. Powinieneś już to rozumieć. Powiedziałeś przecież, że jestem stara, a chciałeś określić mój wiek inaczej. Słowa są również okrutne, bo czasami mówią prawdę, bez ogródek.

            - Chciałem powiedzieć…

            - Przestań! Nie wiń siebie. To słowo jak każde inne.

            - Mamo, ale ja chciałem zapytać dlaczego się niecierpliwisz, skoro jesteś stara?

            - Nie musisz teraz wiedzieć. Jesteś mały i cały świat czeka na ciebie, byś go odkrywał, i cieszył się tym co poznasz. A potem…

            - Co potem?

            - Potem… ty będziesz opowiadał, jak ja tobie. Masz czas.

            - A cierpienie?

            - To ty, synku.

            - Jak to?

            - Kiedyś zrozumiesz.

            - Ale ja chcę teraz. Powiedz, czy to samotność? Przecież jesteś ze mną. Nie opuścisz mnie?

            - Kochany. Nigdy cię nie opuszczę.

            - Przecież umrzesz.

            - Umieramy dopiero później.

            - Nie rozumiem…

            - Nasze marzenia i miłość muszą długo umierać.

            - A co z cierpieniem?

            - Wciąż się uczę… Nie na wszystkie pytania znam odpowiedź. Postaraj się teraz zasnąć. Będę przy tobie.

            - Mamo?

            - Tak...?

            - To boli.

            - Ty żyjesz, synku.