Que debemos pasar tiempo juntos. Tom II. Rozdział 33
miast stał i przyglądał się tej scenie. Pragnął być bliżej; stać się częścią ich rodziny. Jednak teraz nie była pora na takie wyznania, czyny, rozmowy. Pozwolił im zostać we własnym gronie. Niepostrzeżenie wszedł do Sali, na której znajdowała się ich małoletnia córka. Po chwili wrócił z lekarzem dyżurnym. Ten z kolei poinformował ich o możliwym zagrożeniu. Po długiej rozmowie, drżącymi dłońmi rodzice podpisali zezwolenie na operację i zaczęło się odliczanie.
Najpopularniejsze opowiadania
Inne opowiadania tego autora
