Proklata Trijca

iłem w życiu wiele złego i nie sposób spamiętać wszystko. Rzucili się na mnie kupą i zatłukli. A ja... nie stawiałem oporu. Dość miałem krwi przelanej. Hryhory wybuchnął śmiechem. - Ataman Bondarczuk, zamieniłby kozacką sławę na habit? Nie wierzę! - Młody jesteś. Może kiedyś zrozumiesz, że jest i zawsze będzie ktoś potężniejszy od ciebie – Ostap spojrzał w górę – a kozacka sława jest krótka jak ludzka pamięć. Potępienie zaś jest wieczne. - Hryhory łachudro! O czym ty tam gadasz z umrzykiem?! - krzyknął zniecierpliwiony Kossecki. - Nie ma zbawienia dla takich jak my - mruknął młody Kozak i odwrócił się od ducha. - Mam nadzieję, że jeszcze zrozumiesz. Póki jesteś żywy. Póki nie jest za późno. - powiedziało widmo, lecz Hryhory nie mógł tego usłyszeć bo już się oddalił. - A może już jest za późno, dla ciebie i dla mnie? Zerwał się gwałtowny wiatr i widmo rozwiało się jak dym znad ogniska. Nie żałując koni, pędzili przez Ukrainę. Kraj żyzny, mlekiem i miodem płynący, gdzie spokój tylko czasem zakłócał najazd Tatarów, szlachcic wojujący z sąsiadem czy Przeklęta Trójca. Dotarli na miejsce, gdzie lata temu wilkołaki miały swoje siedlisko, porywały ludzi z okolicznych wsi, a czasem nawet zapuszczali się dalej, dopóki nie zrobiono na nich obławy. Dotarli nad Dniepr szeroki, a potem szli wzdłuż jego brzegu. Nie mieli problemu ze znalezieniem jaskini. Wręcz przeciwnie, znaleźli ich aż kilka. Każda następna budziła coraz większą frustrację u Trójcy. Zaczęli nawet myśleć, że Ostap postanowił zrobić im żart. W końcu jednak znaleźli małe wejście, przez które wchodząc należało się schylić. Po wejściu zaś, okazało się, że jaskinia jest wysoka i szeroka. Być może kiedyś wejście było tak samo duże, lecz zostało zasypane. Zapalili pochodnie i szli gęsiego. Kossecki i Tereszczuk upierali się by Natan szedł przodem, zapewne na wypadek jakiejś niespodzianki, ale Żyd nie był głupi i posłał im tylko pełne nienawiści spojrzenie. Wkrótce natrafili na pierwsze trupy Kozaków Bondarczuka. Były one poprzebijane strzałami, poprzecinane na pół lub nadziane na ostrza wystające ze ścian lub ziemi. Im dłużej szli, tym bardziej liczba trupów się powiększała. W końcu trafili na pierwsze ciało kamiennego strażnika. - Nu, wszystko się zgadza. Nie powiedział tylko Ostap, że to jacyś sodomici. - powiedział zdziwiony Hryhory, patrząc na niewieści dół odzienia, nie sięgający nawet za kolana. - A może to Amazonki? - spytał Kossecki? - Nie wiem kto to, ale raczej nie, bo patrz. Nie ma piersi. - odpowiedział Hryhory. - Gdybyś był szlachetnie urodzony i miał trochę mądrości w głowie to byś wiedział, że one piersi sobie obcinały! - Taki ty szlachetny, jak moja matka kurwa. Szli tak dalej się wykłócając. Gdyby Kossecki miał tej wiedzy więcej, to wiedziałby, że w czasach starożytnych, Grecy mieli w okolicach swoje kolonie. A, że lubowali się oni w sodomickich praktykach i nie nosili spodni, to można by powiązać jedno z drugim. W końcu ujrzeli mur. Wyciągnęli ostrza z pochew i ostrożnie zbliżali się w stronę bramy. - Wyglądają na solidne... - powiedział Kozak, a potem jakby szukając potwierdzenia swoich