Łzy Anioła

  Gdy skończyłam szkołę podstawową i gimnazjum w pobliskiej miejscowości, tam, gdzie spotkało mnie tyle złego postanowiłam wybrać się do liceum. Razem to postanowiłyśmy z Dagmarą. Opuszczałam tę szkołę z nową nadzieją, że może jeszcze moje życie się ułoży. Pozostawiłam tutaj przecież tyle łez, zostawiłam pogrzebaną duszę. Wierzyłam, że z pomocąBoga odrodzi się na nowo. Wyrosłam na naprawdę piękną dziewczynę, często podziwiała mojąurodę babcia..a rodzice? Nie, oni nigdy mnie nie pochwalili, ani razu nie byli ze mnie dumni, widywałam ich tak rzadko. Całe lata się starałam by choć raz mój ojciec przytulił mnie i powiedział, że jest ze mnie dumny, żeby choć raz matka szczerze powiedziała, że mnie kocha. Byłam głupia myśląc, że kiedykolwiek się tego doczekam. Mało ich obchodziło moje życie, mieli własne. Gdy tylko przychodzili do domu byli bardzo zmęczeni i nawet nie chcieli ze mnąrozmawiać. Często nie zauważali jak dla nich się starałam, chciałam im podziękować za wychowanie m