Człowiek metra

- Rzućmy się pod wagon metra.

Początkowo nie godził się na taką desperacką propozycję.

- Może i tak, ale stawiam warunek!

- Jaki?– zapytała ochoczo.

- Przejedźmy się linią metra od końcowej trasy do początkowej i od początkowej do końcowej tak przez bite dwanaście godzin. Tyle godzin właśnie potrzebuję, by zrezygnować ze wszystkiego, co do tej pory miałem i nie mogłem mieć.

Dziewczyna się zgodziła. Po dwunastu godzinach stanęli na brzegu trzymając się za ręce...

- Teraz! - oznajmili razem.

I to nie był koniec, tylko początek ich dzieła. Za jakiś czas ktoś też się rzuci. Za jakiś czas ktoś stanie się człowiekiem metra, jak on. Stanie się zupełnie to samo, a nie inaczej.

Ludzie najczęściej zapominają o tym, co się wydarza wokół nich. Najczęściej tymi ludźmi są podróżujący metrem...

- KONIEC-