Co się stało z moim kumplem?

Autor: brunokadyna
Czy podobał Ci się to opowiadanie? 0

– I zacznij się uczyć. Wtedy w dorosłym życiu będzie ci łatwiej.

– Nie wiedziałem.

– Po to właśnie jest szkoła, żeby nauczyć się radzić sobie z dorosłymi zmartwieniami, które są ciężkie i straszne.

Nie myślałem tak o szkole. W ogóle nie zastanawiałem się wcześniej nad tym, co powiedział.

– Dalej chcesz być dorosły? – zapytał.

Nie odpowiedziałem, zadzwonił dzwonek. Na lekcji chciałem się skupić, ale wciąż myślałem, o czym mówił. Skoro był już stary, to wiedział, co się dzieje, jak się dorasta, i po co trzeba się uczyć. Nie gadałby o tym, gdyby to nie było ważne.

To była ostatnia lekcja. Dorwałem go jeszcze w szatni i zapytałem o coś.

– Wiesz, co jeszcze jest za darmo?

– No?

– Wypożyczanie książek z biblioteki.

Uśmiechnął się.

– Racja. Jeśli chcesz poczuć się super, to czytaj książki.

 


***

 


Długo myślałem o tym, co mówił. I obserwowałem rodziców. Tata zawsze po pracy wyglądał na zmęczonego. Myślałem, że tak jest i już. Nie myślałem, dlaczego. A to chyba przez ten dorosły wysiłek, który nie jest fajny. Faktycznie, tata się uśmiechał dopiero, kiedy mnie zobaczył.

Zapytałem ich, czy to fajnie być dorosłym. Odpowiedzieli jak Bartek, że dużo fajniej jest być dzieckiem. Kiedy przyszedł do nas wujek z ciocią, ich też zapytałem. Odpowiedzieli tak samo. A na drugi dzień, jak mama mnie wysłała po bułki, zapytałem panią w sklepie. Zaczęła się śmiać i powiedziała, żebym nigdy nie dorastał. Potem zapytałem jeszcze kilku dorosłych. Wszyscy odpowiadali tak samo.

To znaczy, że Bartek nie kłamał.

Miał też rację, że czytanie jest świetne. Przeczytałem książkę z biblioteki. Podróżowałem razem z tym psem i dokładnie widziałem, jak wygląda. Potem wypożyczyłem kolejną książkę i kolejną. Czytanie naprawdę daje wolność i można uciec bardzo daleko.

Śmieszne, że później ja musiałem mówić Bartkowi, że czytanie jest super.

Skumałem, dlaczego powiedział, że niedługo będzie taki, jak dawniej. Z dnia na dzień zapominał swoją dorosłość i stawał się znowu ośmiolatkiem.

Tylko że ja nie zapomniałem. I już nie chcę być szybko dorosły.

Najpopularniejsze opowiadania

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Forum - opowiadania
Reklamy
O autorze
brunokadyna
Użytkownik - brunokadyna

O sobie samym:
Ostatnio widziany: 2024-10-11 00:53:04