"Barman"

kretnie podszedł do dziewczyna,która została sama cos jej powiedział,chwilę usiadł na przeciwko niej,tak że nikt juz nie widział jej twarzy,wstali juz oboje razem.On się uśmiechną  porozumiewawczo do facetów którzy wystawili głowy z papierów.Pokiwali mu stanowczo głową  i gestem zamówili jeszce koniak.Dziewczyna wyszła jakaś spokojniejsza i z 'ogarniętym'makijażem... Pomyślałyśmy jaką moc sprwaczą ma ten Bartek,do każdego wie co powiedzieć,wie kto miał wesele kto kolokwium kto potrzebuje wódki,a komu wystarczy szejk.  Z kim żartować,kogo wysłuchać,dodatkowo wie ile trzeba mu transporterów imbirowego piwa. A my go tylko tak bezsensownie podrywamy,nasze rozważania przerwał dźwięk telefonu  koleżanki,to juz szef nas pogania bo przedłuzyłysmy sobie naszą przerwę z poł godz do 40 minut. Wracajac do pracy myslałyśmy do ilu ludzi ten blondynek musi mieć cierpliwość,podejście i oprócz tych zniewalających perfum musi rozsiewać zrozumienie. Wokól siebie roztaczać taki nastrój,co by wszystkim było miło i chcieli wracac nie tylko do placków po wegiersku i sosu czosnkowego ale i do duszy, czy właściwie serca tego miejsca jaką niewątpliwie był barman,barman Bartek.