Zdrajca
Anna Falatyn

Zdrajca to książka dla czytelnika o mocnych nerwach.

James wielki, niepokonany capo zostaje złamany. Pada na kolanach i prosi, prosi o życie swojej żony. Ma 48 godzin na podjęcie decyzji zabije się i uwolni z niewoli Lisę albo obydwoje zginą. Gdzie jest jego żona? Kto go zdradził? Jaka decyzję podejmie? Porwanie żony capo to pierwsza kropla w morzu wydarzeń, pierwsza kropla która spada i niesie niewyobrażalne konsekwencje.

Trzecia część cyklu Prawniczka Camorry, część w której mogłoby się wydawać że autorka da wytchnienie czytelnikowi. Rozwiąże szybko problemy i będzie różowo i kolorowo... i to jest mylne myślenie. Ta część pokazuje "pełną gębą" życie mafii jego konsekwencje i zagrożenia, poświęcenia i złudną lojalność, gniew, brutalność, ciemność, całą gamę brudnych emocji. Porwanie Lisy to początek lawiny, która spadnie na głównych bohaterów, lawiny wydarzeń które sprawdzą kto jest silny a kto się podda.
"Miłość to nic innego jak kolejny wybór. Decyzja, która może być dobra i zła, która może nieść różne konsekwencje. (...)To próba sił i czasu, Jedni ją przetrwają, drudzy nie."
Jak będzie z głównymi bohaterami? Czy ich poświęcenie i próba ratowania uczucia, które w świeci mafii nie istnieje nie przysporzy im za dużego poświęcenia, cierpienia, unicestwienia?

Cykl Prawniczka Camorry, mnie zaskoczył i poniekąd zszokował. Dawno nie spotkałam się z tak dobrymi książkami, które ani jedna część nie jest słabsza. Wszystkie na równym poziomie, pełna logiczna historią, mocne emocje i doskonale skrojeni bohaterzy. Polecam.

[...]- Miłość to nic innego jak kolejny wybór. Decyzja, która może być dobra i zła, która może nieść różne konsekwencje(...) To próba sił i czasu. Jedni ją przetrwają, drudzy nie[...]

Myślałam, że po Skorpionie i Prawniczce nic mnie nie zaskoczy. Przecież ta część nie może być aż taka trudna. Nic bardziej mylnego. Nie znajduje żadnych słów, które są w stanie wyrazić, to co teraz czuję po przeczytaniu. Po tym co się tam stało.

Historia jak każda inna, ale wcale taka nie jest. Jamie popada w co raz głębszy obłęd, Lisa próbuje mu pomóc, ale nie ma na to sił. Sił, które z każdym dniem są na wyczerpaniu. Pewnego dnia zostaje porwana. Jamie szaleje, bo chce ją odnaleźć. Jednocześnie wiedząc, że ktoś mu depcze po piętach. Czy James i Liza pomimo przeciwności będą razem?

Nie jestem w stanie poprawnie ani dobrze złożyć zdań. Wciąż targają mną tak przeogromne emocje, że do tej pory się próbuje uspokoić. Autorka przeczołgała mnie, wypluła, a potem rozwaliła moje biedne serce. Już podczas czytania, mój mózg wybuchł od nadmiaru informacji, żeby później jeszcze stanęło mi serce, żeby się rozpaść na drobne kawałki. Łzy i to bardzo grube łzy leciały i nadal lecą po policzkach. To nie była bomba emocjonalna, to był wybuch emocji. Tak bardzo silnych, że jeszcze długo będę do siebie dochodziła. Bo tego inaczej się nie da opisać i nazwać. Ta pozycja sprawiła, że miałam ochotę wyć, kopać, drapać i przeklinać zarówno bohatera jak i autorkę. Wręcz momentami tak bardzo zaciskała dłonie w pięści, że porobiłam sobie na dłoniach odciski. Nawet miałam ochotę wejść do książki i zasadzić kopa w 4 litery Jamesowi. Normalnie doprowadzał mnie do czystej furii. Jednakże to co zrobił na sam koniec sprawiło, że najpierw miałam ochotę go powiesić, a potem przytulić. Natomiast największą zagadką wciąż pozostaje dla mnie Alex. Czarny Anioł, Lucyfer, diabeł w ludzkiej skórze. Człowiek, który jest groźny, ale przez to bardzo tajemniczy. Mam nadzieję, że w 4 tomie go poznam bardziej.

Zanim przeczytacie tą część, zaopatrzcie się w tony melisy, coś mocniejszego i przede wszystkim pochowajcie ostre narzędzia. Ta pozycja na pewno rozgrzeje Wasze serca i ciała, a adrenalina skoczy do niebotycznych wyżyn. Będziecie przeklinać, wiec polecam znaleźć ustronne miejsce, żeby móc się wyżyć i słownie i w myślach. Jestem przekonana, że nie będziecie chcieli się oderwać, bo od tej pozycji nie idzie. Autorka nie pozwala na to, ani na moment i sekundę. Chociaż moje serce się rozpadło na milion kawałków, to ta lektura miała dla mnie ważne przesłanie. Nieważne jak bardzo otoczył cie mrok, jak bardzo się stoczyłeś, ważne jest ze się podniosłeś i próbujesz walczyć. I pamiętaj, że są ludzie wokół ciebie, którzy chcą być i walczyć razem z tobą. Daj im sobie pomóc.

Droga autorko, Aniu. Mam nadzieję, że czwarty tom ukoi trochę moje nerwy. Chociaż obawiam się, że będę rzucała jeszcze większym mięsem niż przy tym. Dziękuję Polecam.