Oni
Joanna Opiat-Bojarska

Po doskonałym „Fejmie” przyszła pora na wcześniejsze powieści Autorki. Z półki bibliotecznej zerkali na mnie „Oni”. Dobre to było. Bardzo dobre.

Jednym z głównych bohaterów jest Kosma, młody chłopak ze spektrum autyzmu – przyznam, że dotąd słyszałam o autyzmie w odniesieniu do dzieci. Tutaj mamy dorosłego, który odbiera świat inaczej niż większość z nas. Kiedy nagle aresztowany zostaje jego ojciec, Kosma musi rozwiązać kryminalną zagadkę sprzed prawie 20 lat. Czy naprawdę jego ojciec popełnił wtedy morderstwo? Czy po tylu latach uda się odkryć prawdę? Dlaczego świadkowie milczą? Czy chłopak dowie się prawdy?

Świetne to było, bez zbędnych opisów zbrodni, bez zblazowanych śledczych, za to z wartką akcją, nietuzinkowymi bohaterami i ciekawą zagadką. I zakończeniem, którego się nie spodziewałam – im więcej kryminałów czytam, tym bardziej daję się zaskakiwać…

Polecam i niebawem wrócę do Autorki, widać, że umie w kryminały 😉

Czy kiedykolwiek mieliście doczynienia z osobą z zaburzeniami autystycznymi? A czym w ogóle jest autyzm? Autyzm kojarzony jest z chorobą dziecięcą. Gdy mowa o osobach autystycznych wiele osób wyobraża sobie od razu dziecko, które jest inteligentne, wycofane społecznie i ma bardzo wąskie zainteresowania, a w dodatku rodzice poświęcają im cały swój czas. Rzadko myśli się o osobach dorosłych, które dotknięte są tym zaburzeniem. Dorośli z autyzmem jednak istnieją i z różnym skutkiem próbują sobie radzić z życiem w społeczeństwie. Autyzm u dorosłych może przejawiać się na naprawdę wiele różnych sposobów. Część osób dotknięta tym problemem jest w stanie wieść niemal zwyczajne życie, często jedynie z łatką nieszkodliwego „dziwaka” lub „ekscentryka”.
 
I właśnie takim człowiekiem jest mój kolejny bohater Kosma Kaleciński. Kosma mieszka tylko z ojcem Krzysztofem w Poznaniu. Jego mama zmarła, kiedy był małym dzieckiem. Jest młodym człowiekiem, który nie potrafi sobie sam poradzić z niektórymi czynnościami życia codziennego, a mimo to jest geniuszem komputerowym, dlatego zarabia projektując strony internetowe. Rzadko wychodzi z domu, nawet tam pracuje. Nie lubi nowych miejsc, ludzi i sytuacji których nie umie rozszyfrować w swoim umyśle.
 
Pewnego dnia do drzwi domu Kalecińskich puka policja, która aresztuje ojca Kosmy. Krzysztof zostaje oskarżony o zamordowanie człowieka dziewiętnaście lat temu. Kosma zostaje sam, a przez oskarżenie ojca zostaje wyrzucony z mieszkania. Chłopak musi radzić sobie sam. Tak naprawdę zostaje rzucony na głęboką wodę. Musi nauczyć się funkcjonować w świecie, którego nie rozumie dokońca.
 
Wyjeżdża do rodziny do Witkowa, skąd pochodzi jego ojciec. Tu poznaje młodą dziewczynę Idę, której ojciec jest oskarżony o tą samą zbrodnię co Kaleciński. Młodzi razem próbują pomóc ojcom. Prowadzą swoje prywatne śledztwo, które doprowadza ich w przeszłość, gdzie tak naprawdę wszystko się zaczęło.
 
Śledztwo dzieciaków nie jest na rękę wielu osobom. Jednak zyskują oni pomoc komendanta Burzyńskiego. Z jego pomocą odnajdują odpowiedzi na rodzące się pytania, ale żeby je uzyskać muszą zanurzyć się w przeszłość swoich rodziców. A ta jak się okaże nie jest przyjemna i skrywa tajemnice, które miały nigdy nie ujrzeć światła dziennego.
 
Komu zależy na zniweczeniu śledztwa Idy i Kosmy? Czy ich ojcowie dopuścili się zarzucanych im zbrodni? Gdzie leży prawda i jak ona wygląda naprawdę?
 
Kolejna pozycja pani Joasi przeczytana. To kryminalna historia, która wg mnie ma w sobie znamiona dramatu. Czyta się ją dość dobrze, choć nie od początku mnie porwała. Jak dla mnie za długo się rozkręcała, ale kiedy już ruszyło poszło całkiem nieźle. Zakończenie rozwiązało wszystkie zagadki z przeszłości.
 
Autorka na tle zbrodni sprzed lat pokazuje nam problem autystycznego człowieka, który zmuszony jest do życia w świecie nie dokońca zrozumianym przez siebie. Pokazuje nam jak wiele kosztuje początkowo Kosmę samo wyjście z domu, a co dopiero wejście do sklepu i zrobienie zakupów. Oczywiście trudności te pojawiają się dopóki nie przyzwyczai się do otoczenia i nowego życia. Kosma jako człowiek autystyczny prosto w twarz mówi o swoich odczuciach. Jednak wiele rzeczy zachowuje dla siebie, nie rozumie dlaczego ludzie tak dużo używają zbędnych słów. Jest bezpośredni i przez to jest postrzegany jako dziwak albo uważany jest za źle niewychowanego młodego człowieka. Mimo swojego specyficznego postrzegania świata, zaprzyjaźnił się z Idą, która jest jego totalnym przeciwnieństwem.
 
Ogólnie książka nie jest zła, jest zbrodnia, tajemnice i intrygi, jednak czegoś mi brakowało. Nie było dla mnie tu efektu wow.

Książkę przeczytałam w aplikacji Empik Go.

Po raz pierwszy spotkałam się z piórem Autorki i jestem zachwycona.

Doskonale skonstruowany kryminał, świetnie budowane napięcie.

Mamy morderstwo, zbrodniarzy i co dalej? No właśnie to dalej jest rewelacyjne.

Autorka stworzyła Kosme, bohatera z zespołem Aspergera i jestem tą postacią zafascynowana. Tego chłopaka nie da się nie lubić!!!
To właśnie on razem z Idą próbują dociec prawdy.

Podobało mi się wszystko, sposób narracji, fabuła, bohaterowie. Dialogi, które płyną same, do tego wyjątkowo lekkie pióro Autorki. Cóż... trudno było mi się od tej książki oderwać.
Z każdym rozdziałem tempo nabierało szybkości. Pojawiało się coraz więcej informacji i coraz więcej pytań. Miałam jedną myśli - co tak na prawdę się wydarzyło.

Zdecydowanie mam zamiar sięgnąć po inne książki Autorki, trafiła w mój gust bez pudła.
Takie pierwsze spotkania to ja bardzo poproszę.

Książka „Oni” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Opiat-Bojarskiej, autorki poczytnych serii kryminalnych. Jestem pewna jednak, że nie ostatnie. Po tym, co miałam okazję przeczytać, nabrałam ochoty, aby poznać również inne książki autorki.

Kosma ma zespół Aspergera. Inaczej postrzega otaczający go świat, szybko się przyzwyczaja, nie potrafi żyć bez ustalonego porządku, zwyczajów i rytuałów. Jest bardzo przywiązany do ojca, z którym mieszka. Kiedy jego ojciec zostaje oskarżony o brutalne morderstwo i aresztowany, świat Kosmy wywraca się do góry nogami. Mężczyzna musi spróbować odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Ale nie tylko. Kosma zaczyna prowadzić śledztwo na własną rękę, bo nie może uwierzyć, że jego ojciec stoi za morderstwem sprzed 19 lat. Sprawa jest bardzo trudna. Nie ma ciała, jest tylko donos i to anonimowy, a komuś bardzo zależy, aby skazane zostały dokładnie te osoby, które oskarżono. Kto jest winny? Kim była ofiara? Czy ojciec Kosmy jest zamieszany w tę sprawę?

„Oni” to książka dość nieoczywista, inna niż thrillery, które miałam okazję do tej pory czytać. Nieoczywista z kilku powodów. Po pierwsze, mamy do czynienia w książce z morderstwem sprzed dziewiętnastu lat. Mało tego, nie wiadomo, kim jest ofiara, bo nie ma ciała. Nie ma też dowodów przemawiających na niekorzyść rzekomych winnych. Ale winni jakimś cudem po tylu latach się znajdują i zostają postawieni w stan oskarżenia. Dziwne to wszystko, na szczęście z biegiem czasu i śledztwa wszystko się wyjaśnia. Kolejna sprawa to owo śledztwo właśnie. Otóż, właściwe śledztwo prowadzi dwójka żółtodziobów w tej dziedzinie, a mianowicie chłopak z Aspergerem i jego znajoma, której ojciec zresztą również jest oskarżony o to zabójstwo. Co robi zatem policja? Policjanci wydają się być wodzeni za nos, podobnie zresztą jak czytelnik, bo tę sztukę opanowała autorka do perfekcji. Mamy zatem śledztwo prowadzone dwutorowo, trochę nieudolnie przez policję i całkiem sprawnie przez Kosmę. Razem z nimi sprawę próbuje rozwiązać czytelnik, co wcale proste nie jest, bo autorka podsuwa mylne tropy i ciągle zwodzi czytelnika. Ostatecznie aż do spektakularnego finału nie przeczuwamy, o co w tym wszystkim tak naprawdę chodzi. A prawda jest przerażająca.

Tym, co jednak najbardziej zasługuje w tej powieści na uznanie, jest przedstawienie postrzegania świata przez osobę chorą na zespół Aspergera. Autorka wykreowała Kosmę wyśmienicie. Widać, jak wiele pracy musiała włożyć w research, aby jej bohater wypadł w powieści nie tylko naturalnie, ale przede wszystkim realistycznie. I tak się stało, co bardzo mnie cieszy. Świat Kosmy wali się nagle i mężczyzna pozostawiony sam sobie musi się odnaleźć w zupełnie obcym świecie. Jak sobie poradzi? Drugim wartym uwagi aspektem jest przedstawienie przez autorkę lokalnej społeczności i klimat, jaki owa szczelnie zamknięta, niedopuszczająca nikogo z zewnątrz społeczność tworzy w książce. W tej małej miejscowości każdy zna każdego, a w relacjach przeważają manipulacja, układy i układziki. Nawet komendant policji ma trudność, aby prowadzić sprawę należycie, nie znając do końca powiązań między mieszkańcami.

„Oni” to przede wszystkim dość mocno pokręcona kryminalna intryga, rozwijająca się w nieoczekiwanym kierunku, a także świetnie rozpisani, wyraziści i autentyczni bohaterowie. Ogromny plus dla autorki za precyzyjne przedstawienie funkcjonowania, sposobu myślenia, reagowania i prób dopasowania się do społeczeństwa osób dotkniętych zespołem Aspergera. Znakomity thriller!

Bardzo lubię książki pani Joanny Opiat - Bojarskiej, ale historia opisana w książce "Oni" bardzo mnie zaskoczyła. Zastanawiałam się, kim są tytułowe osoby, po przeczytaniu już wiem, ale jeśli i wy chcecie się dowiedzieć, to zachęcam gorąco do czytania. Warto!
Wystarczył mi tylko jeden dzień na przeczytanie książki, bo gdy zaczęłam czytać, to nie mogłam się od niej oderwać.
Kosma jest młodym, wrażliwym, inteligentnym chłopakiem, ale jego życie nie jest takie proste jak innych dwudziestoparolatków, on cierpi na zespół Aspergera i jest w wielu sprawach zależny od swojego ojca. Życie Kosmy jest bardzo uporządkowane i zorganizowane niemal do perfekcji.

"Wziął głęboki oddech i skoncentrował się. Musiał zobaczyć więcej. I zobaczył."

Jednak pewnego dnia wszystko się rozsypuje jak domek z kart. Do drzwi ich wynajmowanego mieszkania puka policja. Przyszli po ojca Kosmy oskarżając go o morderstwo popełnione przed dziewiętnastu laty. Kosma nagle zostaje sam. Nie wie co ma zrobić, dla niego jest to bardzo trudna sytuacja, nigdy nie musiał podejmować sam decyzji. Jakby tego było mało, to jeszcze zostaje niemal wyrzucony z mieszkania... Nie rozumie decyzji wynajmującego im mieszkanie mężczyzny, ale wyprowadza się i jedzie do dawno niewidzianej ciotki na wieś, do Witkowa. Jednak ciotka (siostra ojca) nie może lub nie chce aby z nią zamieszkał, bo ludzie będą plotkować, lecz nie chce wyjaśnić chłopakowi dlaczego...
Niespodziewana pomoc nadchodzi od trochę dziwnej (zdaniem Kosmy) dziewczyny o imieniu Ida, której ojciec również jest zatrzymany za to samo, co ojciec chłopaka. Dziewczyna wynajmuje Kosmie jeden pokój, bo ojciec jest w areszcie, a ona nie ma kasy...

Bardzo ciekawa intryga kryminalna, tajemnicza śmierć przed wielu laty, o której wcześniej nikt nie wiedział. Na dodatek nikt nie wie, kto wtedy zginął.
Czy Kosma i Ida pomogą swoim ojcom wyjść z więzienia? Czy znajdą jakieś dowody na ich niewinność? Czy rozwiążą zagadkę z przeszłości?
Jest tu bardzo wiele różnych wątków, które są ze sobą powiązane i pozwalają czytelnikowi dokładnie śledzić łączące je ze sobą związane tajemnice.
Czyta się tę książkę bardzo dobrze i szybko, z niesłabnącym do samego końca zainteresowaniem. Zresztą kilka książek pani Joanny przeczytałam i również bardzo mi się podobały. Ta historia jest jednak nieco przerażająca. To co może się zdarzyć latem, na wakacjach, czekając na przypadkowy transport, sprawiło, że ja z pewnością nie polecam auto - stopu.

Na koniec podam wam jeszcze jeden cytat, który bardzo mi przypadł do gustu i z pewnością będę go wykorzystywać:

"Podłoga, to tylko płaszczyzna, po której chodzimy. Nie musi być sterylnie czysta."

Polecam!

Przychodzę do Was z kolejną dobrą książką. Tym razem Oni autorstwa @opiatbojarska_official.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu słowne 

💜Kosma ma 23 lata i mieszka z ojcem, choruje na Aspergera, lubi żyć według ustalonego porządku i rytuałów. To pomaga mu przetrwać w świecie, który postrzega inaczej niż neurotypowi. Kiedy jego ojciec zostaje zabrany przez policję, jako podejrzany o brutalne morderstwo sprzed ponad dwóch dekad, w życie Kosmy wykrada się chaos. Gdy właściciel mieszkania, które wynajmują wraz z ojcem wyrzuca go, szuka pomocy u ciotki. Gdy ta odmawia, z pomocą przychodzi mu szalona Ida.

💜 Czy to prawda, że ukochany tata jest mordercą? Policja wydała wyrok kierując się poszlakami. Kosma nie ma wyboru, musi rozwikłać zagadkę, inaczej jego ojciec resztę życia spędzi za kratami.

💜Czy Kosmie uda się dojść do prawdy? Czy Ida mu w tym pomoże? Kim okaże się tajemnicza Irena dla Kosmy? Jak brutalna jest prawda? Odpowiedzi zawarte są w lekturze 😉.

💜 Fabuła jest napisana w sposób skomplikowany dla czytelników, autorka celowo myli tropy, by na końcu zaskoczyć swoich odbiorców. Bardzo polubiłam postać Idy, która była doskonale stworzona przez autorkę. Moim zdaniem powieść jest dobra. @opiatbojarska_official należą się wielkie 👏 za przybliżenie czytelnikom choroby Aspergera. 

 Ależ mnie Pani Joanna zaskoczyła. Oczywiście Pani Joanna Opiat-Bojarska powieścią „Oni”. Zaskoczenie wynikało z tego, że do tej pory autorka kojarzyła mi się z dobrymi powieściami kryminalnymi. Mocne i wyraziste charaktery, szybkie samochody, motory, piękne dziewczyny i mnóstwo broni. W powieści „Oni” tego nie ma, jest mroczna historia i tajemnica, która połączyła na zawsze kolegów. Powieść napisana ciekawie, dynamicznie oraz z dopracowanymi bohaterami. Ciekawa kryminalna intryga, w sumie tajemnica śmierci kogoś, zwłoki gdzieś a nie wiadomo czy kompletne bo nadjedzone przez morderców a w miarę stron powieści autorka tylko zręcznie gmatwa. Jest gliniarz z zasadami i emeryt, który się skundlił. Jest zabójca, który się przyznaje i list zza grobu.

I jest jeszcze coś co mnie urzekło w tej powieści. Kosma, dwudziestotrzyletni chłopak, chciałem napisać w tym miejscu z zespołem Aspergera, ale jak dla mnie to nie choroba, to nie defekt. Dwudziestotrzyletni chłopak z marzeniami, fantastycznie postrzegający świat, mający ciekawą pracę, wnikliwy obserwator i komentator otaczającej go rzeczywistości. Kosma nie jest naiwny, jest po prostu uczciwy. Jest to o tyle ciekawe w powieści, że mogłem obserwować dorosłego autystycznego, do tej pory nie zwracałem uwagi na to pewnie podświadomie łącząc autyzm z dzieckiem a tak przecież nie jest. Na zespół Aspergera zwróciłem uwagę przy okazji pewnego serialu i gliniarza, który z tym nieźle sobie radził. Zaskoczony byłem swoimi emocjami, które mi towarzyszyły przy poznaniu Kosmy. Na początku była litość, niepokój o jego przyszłość, jak sobie poradzi, później podziw aż po zazdrość, że stać go na szczerość i uczciwość.

Kosma to młody chłopak. Jest on, jest jego uporządkowane życie. Jest też zespół Aspergera, z którym żyje od lat. I jest też tata.

Jego zorganizowany świat zawala się w momencie, gdy do mieszkania puka policja. Okazuje się, że jego ojciec jest oskarżony o morderstwo... popełnione dziewiętnaście lat temu.

Kosma zostaje sam. Na jego barki spada ogromny ciężar, z którym nie wie jak ma się uporać. Pomoże mu w tym pewna niezwykła dziewczyna imieniem Ida, której ojciec również jest jednym z zatrzymanych w tej samej sprawie.

Nie wiadomo kim jest ofiara, którą to rzekomo dziewiętnaście lat temu zabili zatrzymani.

Czy Ida i Kosma pomogą swoim ojcom? Czy uda im się rozwikłać zagadkę z przeszłości?

Przed Wami "Oni", czyli genialny thriller Joanny Opiat - Bojarskiej!

Ta powieść jest tak nieoczywista, tak zaskakująca! Już na samym początku poczułam się mocno zaintrygowana. Zbrodnia popełniona wiele lat temu, są podejrzani jednak brak ciała i tożsamości ofiary. Jest tylko anonimowy donos...
Czytałam ją wręcz zachłannie, tak bardzo chciałam rozwikłać zagadkę. Strona po stronie śledziłam poczynania Igi i Kosmy, a także działania policji.
Powiem Wam jedno, ta lektura nie pozwala czytelnikowi odetchnąć! Wciąż pojawiają się nowe tropy, fakty i dowody. Kolejne zeznania, kolejne niewiadome. Autorka umiejętnie wciąga czytelnika w sam środek śledztwa. Nie pozostaje więc nic innego, jak rozwiązanie sprawy zbrodni sprzed lat wspólnie z bohaterami tej historii.
Muszę przyznać, że to jeden z lepszych thrillerów, po jakie sięgnęłam.

Gwarantuję Wam, będziecie zaskoczeni. Wiele razy. Joanna Opiat - Bojarska serwuje zwroty akcji nieustannie.
Miałam już okazję czytać jedną książkę autorki. Była to powieść "Chodź za mną", która z resztą bardzo mi się podobała. Jednak szczerze muszę przyznać, że książka "Oni" zrobiła na mnie jeszcze większe wrażenie.
Z pewnością jest to historia, nad którą warto się pochylić.

Porwie od pierwszych stron, zaskoczy, a na końcu niemal odbierze mowę.

Gorąco polecam Wam ten tytuł! Będziecie zachwyceni!

Twórczość autorki miałam okazję poznać za sprawą mocnego cyklu „Kryształowi” i równie wysoko przeze mnie ocenionemu thrillerowi „Chodź za mną”. Nie czytałam natomiast wcześniejszych tomów serii z Burzyńskim i Majewskim, jednak mam wrażenie, że ich nieznajomość w niczym mi nie przeszkadzała. Mimo to jeżeli są tak dobre jak „Oni” to chętnie do nich wrócę jak tylko czas pozwoli.

Autorka tym razem zapewnia nam wiele emocji przy aferze zabójców z Witkowa. Śledztwu możemy przyglądać się z dwóch, zupełnie odmiennych perspektyw.

Oczami dorosłego autysty, syna jednego z oskarżonych, który nie wierzy w winę ojca i by dociec prawdy wiele razy będzie musiał wyjść poza swoją strefę komfortu, ale też nauczyć przyjmować pomoc innych.

Śledztwo prowadzi również Przemek Burzyński, który przenosi się z Poznania do Witkowa by zaznać spokoju. W tej sprawie od początku dostrzega coś dziwnego, co każe mu przyjrzeć się jej dokładniej. Czy ktoś manipuluje policjantami, a oni jak marionetki idą po podsuniętej im nitce do kłębka?

Dlaczego komuś tak bardzo zależy by oskarżyć trzech mężczyzn? Nie ma nawet ciała, jedynie anonimowy donos, a sprawa sięga niemal dwudziestu lat wstecz. Może ktoś wie więcej, niż formalnie ujawnia?

Prawda okazuje się straszniejsza od jakichkolwiek podejrzeń.

Autorka znakomicie ukazuje specyfikę małej, hermetycznej społeczności, w której dominują układy, a ręka rękę myje. Wystarczy jednak żeby przyszedł ktoś spoza układu, by namieszać. Bardzo wnikliwie również zaznacza różnice w postrzeganiu świata przez osoby neuroatypowe pokazując jak trudno im dostosować się do społecznych oczekiwań, zrozumieć dwuznaczne sformułowania, czy zawoalowane informacje. Udowadnia, że inny nie znaczy gorszy.

Rewelacyjna, budząca wręcz grozę intryga i świetnie zarysowani, autentyczni bohaterowie w połączeniu z lekkim piórem autorki to w tym przypadku przepis na znakomity thriller, od którego nie mogłam się oderwać.

"Ty jesteś jeden...ich jest zbyt wielu..."

Znacie książki Pani Joanny? Książka "Winny" zrobiła na mnie ogromne wrażenie! "Chodź za mną" też była świetna, ale jednak mam sentyment do tej pierwszej:)

#morderstwo #autyzm #kanibalizm

Teraz przyszła kolej na nowy thriller.
Jak zwykle autorka zafundowała nam ogrom emocji!
Dodatkowo postacie są bardzo charakterystyczne i myślę, że jest to obowiązkowa pozycja dla fanów thrillerów czy kryminałów!

Kosma - chłopak z autyzmem. Ujął mnie swoim zachowaniem i analizowaniem wszystkiego. Ogólnie autyzm nie jest mi obcy, ponieważ pracowałam z takimi dziećmi w przedszkolu. I mogę Wam napisać, że te dzieci są naprawdę wyjątkowe. Zdaje sobie sprawę (w książce też to było parę razy ukazane), że jest wielu ludzi którzy ich nie zrozumieją czy będą ich irytować ich zachowaniem... Ale w naszym świecie niektórzy po prostu nie mają cierpliwości i zrozumienia dla drugiego człowieka zwłaszcza jeżeli ta druga osoba trochę się od nas różni...

Pewnego dnia do domu Kosmy, który mieszka z ojcem przychodzi policja. Zakuwa ojca w kajdanki i zabierają na komisariat. Jak się później okazuje tata chłopaka jest podejrzany o morderstwo sprzed 19 lat! 😱

Jak to możliwe?

Kosma jest przerażony. Ojciec nie chce się z nim widzieć, dodatkowo właściciel wyrzuca go z wynajmowanego mieszkania.. mało tego... sprawa dotyczy naprawdę przerażającej zbrodni.. Nie napisze wam jakiej bo myślę, że warto wziąć tę książkę w swoje ręce i przeczytać!

Suma sumarrum jestem zaskoczona tym jak potoczyły się losy bohaterów i jakie tajemnice ze sobą nieśli:)

Gratuluję Autorce pomysłu 👏 i czekam na kolejną książkę!

Dwie poprzednie książki autorki "Winny" i "Chodź za mną" skradły moje serce.
"Oni" to kolejny tom cyklu "Burzyński i Majewski".
Poznajemy historię Kosmy, który żyje według ustalonego porządku, zwyczajów i rytuałów, ma swój plan dnia i nie lubi go zmieniać, nie lubi niespodzianek i zmian. Postrzega świat inaczej i najważniejsze dla jego spokoju to powtarzalność i pewna statyczność. Nauczył się z tym żyć i wie jak sobie radzić każdego dnia.
Pewnego dnia jedno pukanie do drzwi zmienia wszystko.
Policja zabiera jego ukochanego ojca oskarżając go o morderstwo,które miało miejsce dziewiętnaście lat temu.
Kosma staje przed trudną decyzją, którą musi podjąć. Wychodzi ze swojej strefy komfortu i na własną rękę szuka rozwiązania zagadki.
Czy Kosma mimo trudnej sytuacji podejmie ryzyko? Czy jego ograniczenia zejdą na dalszy plan, a on będzie działał?
Do czego są w stanie posunąć się ludzie w sytuacji bez wyjścia?
Kolejna książka autorki i kolejny dobrze spędzony czas.
Świetny thriller kryminalny, którego różne wątki łączą się w całość. Nie ma urwań i niepotrzebnych wstawek. Tu jest wszystko dopracowane.
Bohaterowie z krwi i kości. Autentyczni i wyraźni, z ukrytymi tajemnicami, bólem i strachem.
Książka porusza temat autyzmu. Autorka stworzyła postać Kosmy jako dorosłego człowieka z autyzmem.
Opisuje o swoich działaniach na końcu książki.
Podejście autorki do tematów jakie podejmuje jest profesjonalne i rzetelnie wykonane. Brawo.
Książkę jak najbardziej polecam.

Kosma jest inny niż wszyscy. Kosma ma zespół Aspergera i całkiem inaczej postrzega rzeczywistość niż neurotypowi. Pewnego dnia jego ułożony świat legł w gruzach, bo jego ojciec, jedyny opiekun zostaje oskarżony o morderstwo popełnione dziewiętnaście lat temu. Lecz co dziwne, nie ma zwłok... Czy młody mężczyzna porodzi sobie sam bez pomocy ojca? Czy jego tata faktycznie jest mordercą? Kosma nie wierzy w to i postanawia na własną rękę przeprowadzić śledztwo. Czy dowiedzie niewinności ojca?

 ONI to wyrafinowany bardzo dobrze skonstruowany kryminał z bardzo ciekawą intrygą. Przy tej powieści nie idzie się nudzić! Autorka co rusz zaskakuje i wodzi czytelnika za nos.

Główni bohaterowie świetnie przedstawieni, wielowątkowe, choć do Burzy - komendanta Przemka Burzyńskiego - nie zapalałam odrazu sympatią, tak jak do Kosmy. Duży plus za pokazanie zespołu Aspergera, bardzo urozmaiciło to postać młodego mężczyzny i całą fabułę.

Podobało mi się również prowadzenie śledztwa dwutorowo, to amatorskie przez Kosmę i prawdziwe policyjne przez komendanta. Akcja z początku mozolnie albowiem ciekawie idzie do przodu, aby na końcu ruszyć z kopyta i wyjaśnić wszystkie niewiadome.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale na pewno nie ostatnie.

Najskuteczniejsze kłamstwo opiera się na modyfikacji prawdy”.

Ja i Ty.
On i Ona.
My, Wy.
ONI..
Kosma ma 23 lata, mieszka z ojcem, pracuje zdalnie i świetnie sobie radzi zważywszy na to, że jest „inny” – nie głupi, gorszy, czy wybrakowany – po prostu inny. W „wyjątkowy” sposób odbiera świat, inaczej niż „neurotypowy” ogół. Ma swoje zasady, plan, swoje tempo, codzienne rytuały, stałe punkty dnia i nie lubi tu niespodzianek. „Dla niego szczegół jest ważniejszy niż ogół” i dlatego nie zawsze rozumie otaczający go świat, innych ludzi, gry jakie prowadzą. Trudność sprawia mu wyartykułowanie myśli. Ale jako dorosła osoba jest świadomy swoich ograniczeń i stara się sobie z nimi radzić jak potrafi, na swój własny autorski sposób.

Kiedy nagle w drzwiach jego domu staje Policja i zatrzymuje ojca, który następnie zostaje oskarżony o morderstwo sprzed niemal dwudziestu lat, młody chłopak zostaje zmuszony do spontanicznego działania, które ni jak się ma do jego natury. Rzeczywistość atakuje go ze zdwojoną siłą, a jego życie staje się szkołą przetrwania.

Czy ograniczenia jakie zaserwował mu umysł pozwolą się temu młodemu człowiekowi w tym wszystkim odnaleźć?

Nie ma ciała = Nie ma zbrodni.
Czyżby?

Policja już wydała wyrok.
Śledztwo przypomina grę z wytrawnym przeciwnikiem, który ucieka się do nieczystych zagrywek. Wszystko zaczyna przypominać przedstawienie, starannie wyreżyserowany spektakl. Ktoś pociąga za sznurki. Ktoś tańczy jak mu zagrają. Dowody zdają się być na wyciągnięcie ręki. Pojawiają się liczne zbieżności i rozbieżności. Sytuacja zdaje się być jak gumka napięta do granic wytrzymałości.

„Oni” to thriller kompletny. Znakomicie opowiedziana historia o ludzkich słabościach, o kłamstwie, zbrodni, sile manipulacji, sieci wzajemnych zobowiązań i długów wdzięczności, o tym że czasami równie łatwo jak oszukać innych, jest oszukać siebie. Ale też ważny głos o trudnościach życiowych osób niedostosowanych społecznie.

Autorka za każdą kolejną książką coraz bardziej porusza, zaskakuje, szokuje i intryguje.

Brawo za świetnie wykonaną robotę, oryginalny pomysł, znakomicie wykreowanych bohaterów i ogrom emocji jakie dostarcza lektura tej książki.

Polecam💜.

Bardzo ciekawy i odbiegający od innych kryminał. Głównie ze względu na głównego bohatera, Kosmę. To chłopak w spectrum i intrygujące jest śledzić, jak zmaga się ze swoją neuronietypowością. Oprócz tego małe miasteczko i zbrodnia sprzed wielu lat. Sporo zwrotów akcji. Oczywiście zaczęłam od ostatniego tomu serii, ale w niczym to nie przeszkadza. Teraz sięgnę po tom pierwszy. 

Książka mnie nie wciągnęła. Przeczytałam dlatego, że zaczęłam i nie lubię zostawiać niedoczytanych książek.  Główny bohater Kosma ma zespół Aspergera i nie zachowuje się jak typowy nastolatek. To ważny temat i chwała autorce za to, że nie boi się poruszać trudnych tematów. Ale przeszkadzało mi to w czytaniu książki. I kim są tytułowi "oni"? Może to grupa ludzi trzymających władzę, może społeczność małej miejscowości, może bliscy faktycznych przestępców a może zupełnie przypadkowa grupa ludzi? Męczyła mnie ta pozycja a zakończenie troszkę rozczarowało.

Kosma i Ida, dzieci skazanych ojców za morderstwo oraz kanibalizm, oboje wierzę w ich niewinność i za wszelką cenę próbują tego dowieść, chociaż sytacja wydaje się być przesądzona, poszukują dowodów na własną rękę.

Kosma w przeciwieństwie do dziewczyny ma trudniej w życiu jest bowiem autystyczny, inaczej przeżywa rzeczywistość, jest wycofany w kontaktach z innym, bojaźliwy, dzięki opisanej postaci możemy wejść w świat ludzi neuroatypowych, zobaczyć jak funkcjonują na co dzień oraz z czym przychodzi im się zmagać. Jego przeciwieństwem jest wygadana i ekscentryczna Ida, jest wyrazista w ubiorze jak również w zachowaniu, nie ma dla niej rzeczy nie do zrobienia, czy nie do zdobycia. 

" W życiu chodzi o coś więcej, niż sprawdzenie własnej wartości".

Kosma lubi żyć według ustalonego porządku, zwyczajów i rytuałów. "Lubi ' to mało powiedziane. Tylko to pomaga mu funkcjonować w świecie,który postrzega inaczej niż neurotypowa większość. Ale kiedy jego ojciec zostaje oskarżony o brutalne zabójstwo,W życie Kosmy wkracza chaos.

Czy to możliwe,że ukochany tata jest mordercą? Do zbrodni doszło lata temu, do tej pory nie znaleziono ciała,A potencjalni świadkowie nabrali wody w usta. Policja jednak już wysłała wyrok. Kosma nie ma wyboru: jeśli nie rozwikła zagadki , jego ojciec spędzi resztę życia za kratami. 

Dziewiętnaście lat to sporo czasu,by zatrzeć ślady i znależć typowych winnych. Ale Kosma nie jest typowy. I nie zamierza się poddać. W śledztwie pomaga mu Idą...

"Oni" Joanny Opiat-Bojarskiej, to nie moja pierwsza przeczytana książka tej autorki. Jest to kolejne spotkanie z twórczością pisarki i kolejne udane, choć nie będę się też mocno zachwycać. Dlaczego? Otóż z jednej strony cała akcja książki jest naprawdę wciągająca, wzbudza zainteresowanie czytelnika i co najważniejsze czuć w niej emocje. Postaci książkowi, to osoby o ciekawych charakterach i interesującym usposobieniu. Ponadto śledztwo, które się toczy w tej powieści, również wciąga i intryguje, a samo jego zakończenie jest zaskakujące. W pewnych momentach myślałam sobie, że autorka ma mocne nerwy, gdyż momentami czułam mdłości, które czuję do tej pory jak sobie przypomnę niektóre wydarzenia, zresztą samo jedno słowo, którego nie zdradzę już wzbudza we mnie te odruchy. Niemniej jednak nie poczułam tego wielkiego wow. Kończąc czytać tę lekturę, nie poczułam, że to było coś naprawdę świetnego, nad czym mogłabym się zachwycać. Ale z pewnością jest to dobry kryminał, z dobrze poprowadzoną akcją, niebanalnymi bohaterami i finałem, którego nikt by się nie spodziewał.  Myślę, że na sześć gwiazdek przy ocenie, śmiało mogę jej dać ich pięć.

biblioteczkamoni.blogspot.com