Najsłynniejsza obok Dżumy powieść Camusa, uznawana za jedno z najbardziej niepokojących dzieł literackich XX w. Bohater, przeciętny francuski urzędnik, wiedzie bezbarwne życie bez emocji. Nic nie robi nań wrażenia: ani związki międzyludzkie, ani śmierć matki w przytułku, ani wreszcie popełnienie zbrodni, gdy przypadkowo, bez namysłu, zabija człowieka. Oskarżony o morderstwo i skazany na śmierć, przyjmuje wyrok jakby go nie dotyczył.
Wydawnictwo: W.A.B.
Data wydania: 2014-11-05
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 136
Tytuł oryginału: L
Język oryginału: francuski
Tłumaczenie: Maria Zenowicz
Niezwykła książka, choć króciutka, zawiera mnóstwo treści i emocji. Nie wiem jaka jest ogólnie przyjęta interpretacja Obcego. Dla mnie to książka ważna, bo wiele ma ze mną wspólnego. Do bólu pokazuje brak zrozumienia i brak chęci tegoż. W moim odczuciu wszyscy osądzili Meursaulta, który teoretycznie jest przedstawiony jako bezwolny, któremu wszystko jest obojętne. Nikt nie pyta, z serca, natomiast każdy ocenia, ma swoje zdanie i uzasadnienie. Nawet w trakcie procesu nikt się nie zainteresował głównym oskarżonym. Wyrok zapadł jakby poza nim. To przykre i bolesne, jak bardzo można być obcym wśród ludzi. Jak nieistotny jest człowiek, jak bardzo nie pozwala się ludziom decydować o sobie upychając ich w szufladki. Bo przecież po pogrzebie matki trzeba płakać, nie można zapalić ani tym bardziej iść do kina. Bo ludzie wydadzą na nas wyrok. Bo jesteśmy obcy. Znieczuleni, zniechęceni i niezrozumiani. Obcość działa w dwie strony. Sami też oceniamy. Nie ważne kim jesteś, bo jesteś np. Arabem. Musisz wierzyć w boga i przyjąć kapelana. Bo nie można inaczej. No cóż... Jesteśmy obcy, brakuje nam empatii, serca, człowieczeństwa i więzi. Tych prawdziwych. Tak odebrałam Obcego Camusa. Dotknął mnie do żywego. Teraz chętnie przeczytam Sprawę Meursaulta Kamela Daoud'a.
Przemoc zarzuciła nam pętlę na szyję i zaczynamy się dusić. W ponurym, odartym z nadziei i wykraczającym poza granice narodów wszechświecie, wytworzonym...
Zbiór sześciu opowiadań, w których autor dotyka problemu kondycji ludzkiej widzianej z perspektywy samotności psychicznej, społecznej i egzystencjalnej...
Przeczytane:2015-03-04,