Nowy chłopak
Paula Rawsthorne

Zoe i paczka jej przyjaciół idą do nowej szkoły. A mianowicie do colleag'u. Tam poznają Jacka. Wkrótce staje się on najpopularniejszym chłopakiem w szkole. Ponadto jest superptzystoiny i strasznie miły. Jednym zdaniem jest po prostu idealny. Jednak właśnie to zaczyna budzić niepokój Zoe. Jest zbyt idealny .. Jednak kiedy zaczyna jej okazywać swoje zainteresowanie to Zoe z czasem odzywa obawy na bok. Jednak za chwilę wracają one ze zdwojoną mocą. Kim tak naprawdę jest Jack ? I do czego jest zdolny ?
"Nowy chłopak" to z pewnością powieść która jest ciekawa. I wciąga od pierwszych stron. Zachwyca zarówno fabułą jak i okładką. Należy do literatury młodzieżowej. Tytuł wymyślony przez autorkę można interpretować na różne sposoby.
O czym jest ta powieść? Cóż nie chce za dużo zdradzać z fabuły, więc wspomnę tylko nieliczne motywy, które się w niej pojawiają. Przede wszystkim miłość,przyjaźń,zazdrość,lęk,brak zrozumienia, popularność, zaślepienie, inteligencja i tak dalej.
Czego uczy nas ta powieść? Z pewnością tego, żeby nie podążać za tłumem. Żeby myśleć samodzielnie. I z pewnością nie polegać na pozorach. Jednym zdaniem po prostu autorka zwraca uwagę na to żeby używać swojego mózgu.
Powieść nie należy do grubych, więc można na spokojnie ją przeczytać w wolnym czasie dla relaksu. Czyta się ją bardzo przyjemnie. Autorka ma bowiem talent pisararski. Co mogę więcej powiedzieć? Polecam.

Może i tajemnicę tytułowego chłopaka przewidziałam w większości już gdzieś w połowie książki, to nie przeszkadza mi się książką zachwycać. "Nowy chłopak" jest niezwykle sprawnie napisanym ni to thrillerem, ni to powieścią-moralitetem o pewnych tendencjach w społeczeństwie. Zabawne, jak wiele rzeczy, przed którymi przestrzega nas ta historia już się dzieje, choć to przecież pogranicze fantastyki naukowej. Skłania do myślenia na temat naszego życia w mediach i tego, z czym to się wiąże. Naprawdę doceniam pomysł z otwartym zakończeniem. "Nowy chłopak" nie zaskoczył mnie już tak, jak zrobiło to "W cudzym ciele", ale to nadal kawał solidnej literatury młodzieżowej z przesłaniem. Polecam gorąco.

Mimo że nastolatka od jakiegoś czasu;) nie jestem to i tak przeczytałam z przyjemnością. Pomysłów na zakończenie miałam kilka A i tak byłam zaskoczona:) polecam nawet dorosłym na rozluźnienie:)

Zanim zaczęłam pisać opinię , przejrzałam komentarze i oceny już istniejące przy tej pozycji. Powiem wprost "dupy nie urwało" , odważę się nawet na stwierdzenie, że nie było nawet próby jej urwania. Więc skąd moja ocena 4 ?

Gdybym miała ocenić całą książkę tylko pod względem treści to byłaby to trójka. Długo się wahałam zanim stwierdziłam, że jednak dam wyższą ocenę i to tylko dlatego, że czytało się naprawdę przyjemnie i szybko a druk i rozmieszczenie go na stronie sprawiał, że chłonęło się każdą kolejną stronę w zawrotnym tempie.

A teraz coś o samej książce.

Zaczyna się naprawdę fajnie. Z czasem wiemy już , że wydarzy się coś co nas może zaskoczyć i nawet zaczynamy czekać na ten moment, do tej chwili książka u mnie ma 5/6. Nagle jednak wszystko się zmienia. Dochodzimy do finału i zadajemy sobie pytanie :"dlaczego tak?". Dlaczego autorka tak bardzo zmieniła w jednym momencie splot wydarzeń, że czytający ma wrażenie, że czyta nie tę książkę , któą zaczął?

Ja rozumiem, co autorka chciała przekazać, że pełna automatyzacja w naszej rzeczywistości nie jest dobra, że dzieci i młodzież zbyt wgapione są we wszelką elektronikę, ale sposób w jaki to zrobiła totalnie nie pasował i ostatecznie sklasyfikował pozycję o wiele niżej niż na początku przypuszczałam. Zbyt nagle nastąpił przeskok, że zwykłego życia do jakiejś fantastycznej bajki. Szkoda.