Forum

Marcin Pałasz to polski autor książek dla dzieci i młodzieży oraz słuchowisk. Mieszka i pracuje we Wrocławiu. Debiutował w 2004 roku książką "Opowieści z Krainy Potworów". Dwukrotny laureat wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Kornela Makuszyńskiego. Współpracuje z licznymi wydawnictwami. Niegdyś związany ze światem reklamy, obecnie zajmuje się tylko pisarstwem. Jego książka "Straszyć nie jest łatwo", nominowana w 2004 roku do nagrody IBBY, a obecnie wznowiona, bierze udział w plebiscycie na najlepszą książkę dla młodych czytelników. Można na nią głosować na www.ksiazkamlodych.pl. Marcin Pałasz postanowił bliżej poznać swoich czytelników i porozmawiać z nimi za pośrednictwem naszego serwisu. Dlatego zapraszamy do zadawania autorowi w tym właśnie wątku pytań na tematy szczególnie Was nurtujące. Autor będzie na nie odpowiadał do poniedziałku, 2 czerwca 2014. Najciekawsze pytania - zgodnie z tradycją - nagrodzimy książkami lub punktami wymiennymi na książki w naszym sklepiku. Zapraszamy do dyskusji! Aby wziąć udział w dyskusji, wystarczy kliknąć przycisk "Odpowiedź".

Serdecznie witam! 1.Jak to się stało, że zaczął Pan tworzyć książki dla dzieci? 2.O czym trzeba pamiętać, jeśli chce się stworzyć dobrą książkę dla dzieci, które są bardzo wymagającymi czytelnikami? Łatwo się dla nich pisze? 3.Czym jest strach w książkach dla dzieci, czy jest potrzebny? 4.Pana najwspanialsza książka z dzieciństwa? 5. Każdy z nas w dzieciństwie lubił czytać bajki, Pana ulubiona bajka?

1. Pytanie troszkę przewrotne.., ale dlaczego dziś już nikt nie potrafi pisać takich baśni/bajek jak chociażby Bracia Grimm..? 2. Czy nie przeraża Pana poziom kreskówek telewizyjnych, głownie rodem z zachodu, które z bajką nie mają chyba zbyt wiele wspólnego?

Witam, 1. Z jakiej swojej książki jest pan najbardziej dumny? 2. Dlaczego pisze pan książki właśnie dla dzieci i młodzieży? 3. Czy planuje pan napisanie książki dla dorosłych? 4. Skąd czerpie pan pomysły do swoich książek? Co pana inspiruje? 5. Pisze pan słuchowiska. Czy zamierza pan napisać spektakl teatralny lub widowisko dla dzieci lub młodzieży. Pozdrawiam

Dzień dobry! Co jest celem Pana książek? Czy mają zaciekawić dzieciaki, czy również edukować je? Jakie bajki wspomina Pan z dzieciństwa? Które były a może wciąż są dla Pana ważne? Jak Pan sądzi jak należałoby zachęcać młode pokolenie do czytania książek?

Dzieci, mimo swojego wieku, to surowi krytycy. Skąd Pan czerpie inspiracje, tematy, pomysły na książki właśnie dla nich? Jak powstaje okładka, która ma zachęcić młodego czlowieka do wyciągnięcię ręki właśnie po tę książkę?

Witam Panie Marcinie :) 1. Których autorów książek dla dzieci i młodzieży Pan podziwia i dlaczego? 2. Czy lubi Pan spotkania autorskie? Czy są męczące czy wręcz przeciwnie? 3. Czy łatwo być autorem książek dla dzieci i młodzieży? Na jakie trudności napotkał się Pan debiutując? 4. Jaki największy komplement do tej pory Pan usłyszał na temat swojej twórczości? 5. Pisze Pan o zwierzętach ze schroniska. Jest to rzadki temat książek. Jak Pan uważa, dlaczego? 6. Zadebiutował Pan w 2004r. książką "Opowieści z Krainy Potworów". To już 10 lat. Co od tego czasu zmieniło się w Pańskim życiu? 7. Przeczytałam gdzieś, że napisał Pan też książki fantasy dla dorosłych. Ale zamierza wydać je Pan pod pseudonimem. Czy może powiedzieć Pan o nich coś więcej? 8. Eksperymentuje Pan ze znanymi bajkami. Np. emerytowana Złota rybka zaprzyjaźnia się z robakiem stanowiącym przynętę by wyprowadzić żądnego materialnych dóbr rybaka w pole. Królewna Śmieszka jest skłonna do żartów, które sprawiają przykrość oraz krzywdę rodzinie i poddanym. Dziewczynka musi nauczyć się odpowiedzialności za własne uczynki. Smok Wawelski zamiast siać zamęt i strach staje się atrakcją turystyczną. Baba Jaga przy pomocy Jaśka i Gośki staje się sławną raperką Babą Dżagą. Zielony Kapturek pomaga staremu, niedowidzącemu, obarczonemu sklerozą wilkowi głodnemu sławy, chwały i własnej bajki. Skąd takie pomysły, aby coś zmieniać w klasykach? Choć muszę przyznać, że bardzo udane.

Czy lubi Pan czytać wiersze? Pana ulubiony wiersz i autor.

Czy myśli Pan o napisaniu książki dla dorosłych. Książki dla dzieci są interesujące i napisane "lekką" ręką, może i książki dla dorosłych znalazłyby swoich amatorów.

Dzień dobry! Jako matka dwóch małych czytelników, mam kilka istotnych (moim zdaniem) pytań. 1. Pisanie tekstów dedykowanych dziecku to taka korespondencja, z komunikatem zwrotnym w postaci dziecięcych zachwytów bądź znudzenia. Ma też drugie dno: gdy już trafi do dziecięcej wyobraźni, zakorzenia się tam i puszcza pędy. Jakich "kwiatków" spodziewa się Pan po swoich książkach? 2. Czy w dzieciństwie czytywał Pan pod kocem z latarką w ręku, kryjąc się przed "starszyzną"? A może wolał Pan przygody w praktyce i w lesie ze scyzorykiem strugał Pan dzidy (być może inspirowany literaturą)? 3. Kupując książki synom często oceniam je "po okładce" tj. po ilustracjach i typografii. Czy Pan również uważa stronę wizualną za istotną? Ma Pan wpływ na wygląd swoich książek? Zdarza się Panu obruszyć na ilustratora, który nie pojął "ducha" książki? 4. Czy aby pisać dla dzieci trzeba mieć w sobie dużo z dziecka? A może odwrotnie: pisząc książki dla dzieci się "dziecinnieje"? ;) 5. Czy obruszyłby się Pan, gdyby ktoś powiedział o Panu "bajkopisarz"? 6. I ostatnie, tym razem od mojego pięcioletniego synka: czy zna Pan te wszystkie postacie, o których Pan pisze? :)

Dzień dobry :) Czego/kogo sie Pan bał, kiedy był dzieckiem? Duchów? Wampirów? Jakiegoś szczególnego potwora? Pozdrawiam :)

Skąd się biorą u Pana pomysły? Czy pisząc inspiruje się Pan wydarzeniami z własnego dzieciństwa? Co skłoniło Pana do skupienia się przede wszystkim na tematyce dziecięcej i młodzieżowej? Dzieci zupełnie inaczej patrzą na otaczający nas świat, jak do nich dotrzeć, jak zrozumieć ich dziecięcy świat? Czym się różni bajka dla dzieci od klasycznej bajki dla dorosłych? Skąd Pan tak doskonale zna psychikę swoich czytelników - dzieci, przecież u nich świat inny a więc i poezja inna?

Ile miał Pan lat jak samodzielnie przeczytał pierwszą książkę? I czy pamięta Pan jaka to była książka?

Dzień dobry Panie Marcinie! Ja mam pare pytań do Pana 1. Jak długo czasu zajmuje Panu napisanie jednej książki? 2. Co Pania zmotywowało do pisania książek? 3. Czy czuje się Pan spełniona w roli pisarza? 4. Jakiej muzyki lubi Pan słuchać? 5. Jaką porę roku uwielbia Pan najbardziej i dlaczego? 6. Kto pierwszy czyta Pana książki? Dziękuje narazie nie mam więcej pytań jak jakieś mi się nasunie na pewno zadam. Dziękuje serdecznie i pozdrawiam.

Czy trudno jest pisać dla dzieci, bo dziś wiele osób wychodzi chyba z założenia, że "pisać każdy może", a dla dzieci to juz na pewno żaden problem. Tymczasem podobno "dla dzieci trzeba pisać tak jak dla dorosłych, tylko lepiej", bo to bardzo wymagający czytelnik. Czy to prawda, szczególnie dziś ,gdy książka ma tak dużą elektroniczną konkurencję? Jak przebic się przez to zagrożenie i jednak trafić do młodego czytelnika, jak rozwijać w nim potrzebę kontaktu z książką i nawyk czytania, by wyrósł na świadomego i zaangażowanego odbiorcę książek, dla którego czytanie będzie przyjemnością i przygodą ,a nie przymusem czy przeżytkiem? Pozdrawiam :)

Witam, czy bajki, które Pan pisze 'wymyśla' Pan wspólnie z małymi domownikami? Czy raczej jest Pan w stanie tak wczuć się w to co odczuwają dzieci?

Witam. Co prawda jestem już duża :D a Pan chce bliżej poznać swoich czytelników i porozmawiać z nimi za pośrednictwem tego serwisu serwisu, ale interesuje mnie literatura dla dzieci powiedzmy warsztatowo oraz ludzie, którzy ją tworzą. Pierwsze pytanie, jakie dla Pana mam, brzmi następująco. Co się zdarzyło w Pana życiu, że rzucił pan dochodową bądź co bądź pracę w reklamie na rzecz pisarstwa, w dodatku niszowego - dla młodych czytelników

Serdeczne dzień dobry, Panie Marcinie! Przeczytałam, że pierwszą książkę napisał pan przypadkiem - dla chrześniaka. Tak zachęcił go Pan do czytania! Krzyś jest już teraz Krzysztofem. Czy ma Pan teraz swojego małego recenzenta? Czy, pisząc książki dla dzieci, myśli Pan także o dorosłych? Czy interesuje Pana twórczość młodych ludzi? Czy w trakcie spotkań autorskich przydarzyła się Panu jakaś zabawna historia? :) I co Pan czytał, kiedy był dzieckiem? A tak już na marginesie: bardzo podoba mi się tytuł jednej z Pana książek - "Ptaś i Miaugosia". :D Już teraz dziękuję za odpowiedzi na moje pytania.

I jeszcze jedno. Rozumiem, że mężczyzna, piszący mężczyzna lubi czytać kryminały, albo fantastykę naukową, bo to rozwija wyobraźnie i rzecz jasna, szlifuje język. Ale zaimponował mi Pan, że Pan jest fanem Fannie Flagg. Co, pardon, facet widzi u FF> Znaczy ja wiem, co ja u niej widzę, ale baaaardzo mnie zaciekawiło, jak ją odbiera mężczyzna, który tę autorkę wyróżnia

ANN49: 1. Zadecydował przypadek! 11 lat temu pracowałem spokojnie (?) w agencji reklamowej jako copywriter, a tymczasem mój małoletni kuzyn Krzyś NIE CIERPIAŁ czytać. Przyszło mi do głowy, że może przeczytałby książkę napisaną specjalnie dla niego... i napisałem ją! Nosi tytuł "Opowieści z Krainy Potworów" - Krzyś ją dostał (wydrukowaną na drukarce), przeczytał, zaś potem mój kolega z pracy namówił mnie, bym wysłał tekst do jakiegoś wydawnictwa. Wysłałem do "Naszej Księgarni"... i tak to się zaczęło :) 2. Mnie akurat dla dzieci pisze się bardzo łatwo. Nie mam pojęcia, czym to jest spowodowane; moja Babcia twierdzi, że ja gdzieś tam, w sercu... ciągle jestem dzieckiem. Może to mój sposób na sukces? :) A o czym trzeba pamiętać? By nie traktować dziecka "z góry", tak w życiu jak i w pisaniu dla niego. Dziecko to pełnoprawny partner, uważny i krytyczny odbiorca. 3. Strach... czy jest potrzebny? To zależy, o czym piszemy. Ja w moich książkach - jeśli już wykorzystuję strach - używam go jako sposobu, by z nim dziecko oswoić. Strach jest rzeczą naturalną, każdy z nas się czasem czegoś boi. Jednak jeśli człowiek boi się samego strachu... bywa nieciekawie. Dlatego piszę również "pseudo-straszne" opowieści, które pomagają się dzieciom z tym strachem oswoić. 4. Moja najwspanialsza książka z dzieciństwa - z całą pewnością "Kometa nad Doliną Muminków" Tove Jansson! Nie zliczę, ile razy ją przeczytałem :) 5. Moja ulubiona bajka to niewątpliwie "Calineczka". Można się ze mnie śmiać :D Ale zauroczyły mnie jej przygody!