Dlaczego warto? REJESTRACJA

Jacek Dukaj - cytaty

Znajdź pustą butelkę. Taką, w jakich sprzedają drogie oliwy. Dmuchnij do środka i zakręć dobrze. Noś ją ze sobą wszędzie. Aż się przyzwyczaisz.
Autor: Jacek Dukaj
0
Obłęd to egzystencja bez uczuć, choroba to beznamiętność, perwersja to życie po miłości puste. Kto kocha, ten zdrowieje. Uczucie przemawia językiem dogmatycznych pewności; to z suchych rozumowań, pasji i żądzy pozbawionych, pochodzi wszelka niepewność, wszelkie półprawdy i półfałsze
Autor: Jacek Dukaj
0
Te jego miłości są jak ofensywy Hitlera: na początku szybkie, głośne i wspaniałe, potem, gdy zdobyte jest już wszystko, co mogło zostać zdobyte, rozmywają się i gasną w monotonii posiadania.
Autor: Jacek Dukaj
0
Nie ma bowiem innej ideji dla polityki,innej - dla muzyki, innej - dla sztuki gastronomicznej, a innej - dla mody architektonicznej czy galanteryjnej. Ideja obejmuje wszystko. Dlatego par exemplenadejście wielkiej wojny europejskiej można wyczytać na lata przed w powieściach popularnych, groszowych, tych sprzedawanych w nakładach stutysięcznych. A płaszcze oficerskie, kołnierzyki vatermórderowe i gorsetyciasne - one też wszystkie jedną prawdę odbijają. To, coniewidzialne, poprzedza to, co widzialne, monsieur le docteur. Najpierw id
Autor: Jacek Dukaj
0
Jaki jest początek owego uczucia? Czy nie zazdrość? Tęsknota jakaś niewyraźna na widok dzieci cudzych? Dręczące wyobrażenie - z początku przywoływane z pobłażliwym uśmiechem - wyobrażenie siebie samego jako ojca? Oczywiście, także satysfakcja - z posiadania, a raczej z przynależenia. Oczywiście, także mechanizmy genowe, o ileż silniejsze u kobiet. Oczywiście, także strach przed śmiercią.
Autor: Jacek Dukaj
0
(...) lecz Zamoyski pochodzi z epoki fatalizmu, z epoki predestynacji ciała i umysłu. Pili, bo musieli. Chorowali, bo musieli. Nie mieli wyboru.
Autor: Jacek Dukaj
0
Gdyby to nie bolało, gdyby się od tego nie umierało, gdyby to było możliwem - czy otwieralibyśmy się przed najbliższymi również tak: rozcinając skórę, rozwierając zapraszająco żebra, rozpinając mięśnie, rozsznurowując tętnice, wystawiając na światło dzienne i wzrok kochanka wstydliwe zmarszczki i krągłości wątroby i jelit, nierówności kręgów, prostackie krzywizny miednicy, by na koniec nieśmiało odsłonić bijące, nagie serce?
Autor: Jacek Dukaj
0
Niektóre osoby -- Judas, ojciec Frenete -- samą swą obecnością odkształcają przestrzeń konwencji, tak mocno, że ktokolwiek za bardzo się zbliży -- nieuchronnie ulega oddziaływaniu owych supermas i skręca w wyznaczaną mu przez nie nową orbitę.
Autor: Jacek Dukaj
0
(...) ale czy nie przyszło ci do głowy, że siła to także piękno?
Autor: Jacek Dukaj
0
Nasze kłamstwa więcej o nas zdradzają niż prawda najprawdziwsza. Kiedy mówisz o sobie prawdę - prawda to jest to, co ci się rzeczywiście przydarzyło: twój wycinek historji świata. I przecież nie masz, nie miałaś nad nim żadnej kontroli, nie wybrałaś miejsca swych narodzin, nie wybrałaś sobie rodziców, nie miałaś wpływu na to, jak cię wychowają, nie wybrałaś swojego życia; sytuacje, w jakich cię stawiało, nie były twojej kreacji, ludzie, z którymi musiałaś się zadawać, nie byli tworami twego umysłu i nie dawałaś przyzwolenia na szcz
Autor: Jacek Dukaj
0
Wojna z tym, co Inne, nie polega bowiem na niszczeniu - naprawdę Inne i tak zniszczeniu nie ulegnie, człowiek potrafi niszczyć tylko jak człowiek. Wojna z tym, co Inne, polega na uczynieniu go mniej innym, bardziej ludzkim. Dopiero wtedy można je zniszczyć, dopiero w ten sposób.
Autor: Jacek Dukaj
0
Ten ból, który czasami nazywamy wstydem, czasami zdradą, czasami upokorzeniem, ten ból nie jest więzieniem, z którego za wszelką cenę musisz się wyrwać - on jest pierwszym warunkiem intymności.
Autor: Jacek Dukaj
0
Pokora, powiadał Ojciec Frenete, pokora. Ona jest najsubtelniejszą formą obrazy. A jeśli nie potrafisz wyzbyć się pychy, przynajmniej nie okazuj jej w sposób wulgarny.
Autor: Jacek Dukaj
0
Jak świat światem, zwycięzcy sądzili pokonanych jako zbrodniarzy i zapisywali ich w historii jako potwory. Zaiste, Bóg musiał własną ręką kierować losami świata, skoro ostatecznie triumfują zawsze ci dobrzy!
Autor: Jacek Dukaj
0
- W języku, którym mówimy... - zacząłem i przerwałem, po raz tysięczny doświadczywszy tej jedynej prawdy niełamliwej: że w języku, w którym mówimy nie wypowie się wszystkich tych tragicznych kalectw i ograniczeń języka, którym mówimy. Nie da się nawet opowiedzieć dlaczego pewnych rzeczy nie da się opowiedzieć.
Autor: Jacek Dukaj
0
←pierwsza poprzednia 18 19 20 21 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy