Dlaczego warto? REJESTRACJA

Erich Maria Remarque - cytaty

Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie małe plamki, tak małe, że można je zakryć kciukiem, oczy ludzkie.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Tego, o czym się zapomina, brak potem w życiu. s.95
Autor: Erich Maria Remarque
0
...staliśmy właśnie u progu istnienia. I mniej więcej jest tak w istocie. Nie zapuściliśmy jeszcze korzeni. Wojna uniosła nas jak powódź. Dla tych innych , starszych, jest ona przerwą, mogą myślą przemknąć poza nią. Ale my zostaliśmy porwani przez nią i nie wiemy, jak to się skończy.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Widzę, iż popędzono jeden naród przeciw drugiemu, i że mordują się milcząc, nieświadomi, ogłupieni, posłuszni, niewinni. Widzę, iż najmędrsze mózgi świata wynajdują oręż i słowa, aby wszystko to przedłużyć i uczynić bardziej jeszcze wyrafinowanym.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność - będziemy się znowu nawzajem tępili.
Autor: Erich Maria Remarque
0
[...]rum, trzeba pani wiedzieć, nie ma wiele wspólnego ze smakiem. Nie jest to właściwie trunek, przypomina już raczej przyjaciela. Przyjaciela, który nam wszystko ułatwia. Odmienia świat. A dlatego się pije w ogóle.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Nie pytaj o konsekwencje, gdy chcesz coś zrobić, bo nigdy tego nie dostaniesz.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Ziemio - ziemio - ziemio!
Autor: Erich Maria Remarque
0
Nieprzyjemne wspomnienia mają jedną dobrą stronę i przekonują człowieka, że jest szczęśliwy, choć jeszcze przed chwilą nie był. Szczęście to kwestia porównania.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Spojrzał na sukienki i pantofle - jeszcze przed sekundą były obrazem uroczego nieporządku - teraz nagle leżały w ostrym świetle pożegnania i były bronią wymierzoną w jego serce. Nie patrzył już na nie jak na wdzięczny bałagan; patrzył na nie z bólem, jaki odczuwa się po powrocie z pogrzebu ukochanej osoby widząc niespodziewanie coś z jej osobistych rzeczy - kapelusz, bieliznę, parę butów.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Nie jesteśmy już młodzieżą. Nie chcemy już szturmować świata. Jesteśmy uciekinierami. Uciekamy przed sobą. Uciekamy przed swoim życiem. Mieliśmy osiemnaście lat i zaczęliśmy kochać świat i życie, i do tego właśnie musieliśmy strzelić. Pierwszy granat, który uderzył, trafił nas w serce. Jesteśmy odcięci od czynnego życia, od dążeń, od postępu. Nie wierzymy już w nie, wierzymy w wojnę.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Kiedy zerwie się tajemna pępowina między wyobraźnią a jej
Autor: Erich Maria Remarque
0
Niczego nie można naprawić. Inaczej bylibyśmy wszyscy świętymi. W zamiarach życia nie leży nasza doskonałość. Miejsce doskonałości jest w muzeum
Autor: Erich Maria Remarque
0
W miłości zawsze się pyta za wiele. I można się z nią pożegnać, jeżeli będziemy chcieli dociec, jak brzmiałaby odpowiedź zawierające samą tylko prawdę.
Autor: Erich Maria Remarque
0
Było już za późno. Nie mógł już nawiązać z nią kontaktu. Nagle, między jednym oddechem a drugim, było już za późno. Czego zaniedbał? Nie wiedział tego. Wczoraj jeszcze wszystko było bliskie i swojskie, a teraz wyrosła między nimi szklana ściana, jak w samochodzie pomiędzy miejscem kierowcy, a tylnym siedzeniem. Jeszcze na siebie patrzyli, ale już się nie rozumieli - słyszeli się nawzajem, lecz mówili różnymi językami, które nie miały żadnych punktów stycznych. Nie można było już nic zrobić. Obcość, która narosła przez noc,
Autor: Erich Maria Remarque
0
←pierwsza poprzednia 14 15 16 17 następna ostatnia→
Dodaj nowy cytat
Najpopularniejsze tagi
Reklamy