(...) w zamyśleniu obserwując mijające go muzułmańskie kobiety w chustach. Nie miał nic przeciwko kobietom w chustach. To nie był jego problem, że ludzie chcieli się przebierać. Ale przeszkadzało mu, że muszą się przebierać akurat w samym centrum Sztokholmu.
,,Przestrzeń pomiędzy okładkami wszystkich tych książek stała się moją samotnią''
Życie jest podróżą pośród śmiechu i łez. Podążając przed siebie, napotykamy innych ludzi, by dzielić z nimi dalszą drogę i trudy. Ale jesteśmy też, wszyscy bez wyjątku, tułaczami odbywającymi jeszcze wspanialszą podróż, taką, która nie ma końca, a której celem jest znalezienie odpowiedzi na nurtujące nas pytania. Jednak nie lękaj się, bo choć musimy podróżować samotnie, los nagradza dobre uczynki i dowodzi, że wszystko to, czego odmawia nam życie, nigdy nie stanie się klatką dla naszych dusz.
Dopóki żyjemy i jesteśmy zdrowi, wszystko samo się ułoży.
(...) w zamyśleniu obserwując mijające go muzułmańskie kobiety w chustach. Nie miał nic przeciwko kobietom w chustach. To nie był jego problem, że ludzie chcieli się przebierać. Ale przeszkadzało mu, że muszą się przebierać akurat w samym centrum Sztokholmu.
Książka: Millennium (#3). Zamek z piasku, który runął