Dlaczego warto? REJESTRACJA

Cytat

...tak jak zawsze nieodparty urok ma wszystko, co utracone, wszystko co zniknęło.

0

Więcej cytatów od tego autora

Człowiek wie o czymś za mało i to coś nie istnieje, człowiek wie o czymś za dużo i to coś też nie istnieje. Pisanie jest wyciąganiem tego, co istnieje, z cienia tego, co wiemy. Właśnie o to chodzi w pisaniu. Nie o to, co się tam dzieje, nie o to, jakiego rodzaju akcje się tam rozgrywają, tylko ot a msamo w sobie. Tam, oto jest miejsce i cel pisania. Ale jak tam dotrzeć?
0
Miał ponad osiemdziesiąt lat, ale nic w nim nie umarło ani nie zastygło. Teraz myślę sobie, że przez to życie staje się chyba zbyt bolesne. Wtedy po prostu poczułem niepokój.
0
O, to pieśń o szesnastolatku, który siedzi w autobusie i myśli o niej, tej jedynej, nie wiedząc, że uczucia powoli, powoli będą matowiały i słabły, że życie, które teraz jest takie wielkie i nieogarnione, nieubłaganie zacznie się kurczyć, aż osiągnie rozmiary, z którymi człowiek będzie umiał sobie poradzić, zmieni się w coś, co już tak bardzo nie boli, lecz zarazem nie przynosi już takiej radości.
0
Alkohol nie pomógł mi osiągnąć nastroju, w którym wszystko pasuje i nic nie stanowi przeszkody, chociaż na ogół tak działał, tylko sprawił, że opadłem na dno studni swojego umysłu i w tym stanie nie potrafiłem się z niej wydostać.
0
Wyszedłem na ulicę z filiżanką w dłoni. Ogarnęło mnie dość nieprzyjemne uczucie, kiedy na nią spojrzałem. Miejsce filiżanki było we wnętrzu, nie na zewnątrz. Tu miała w sobie jakąś nagość, jakby się obnażyła, więc przechodząc na drugą stronę ulicy, postanowiłem, że następnego dnia rano kupię sobie kawę w sklepie 7-Eleven i od tej pory będę używał tylko kartonowego kubka.
0
Pogoda to przecież coś, przez co ujawnia się egzystencja. Dokładnie tak samo, jak my ujawniamy się przez nastrój, w jakim jesteśmy, przez to, co w danej chwili czujemy.
0
(...) tego, co widzi się zawsze, nie widzi się nigdy (...)".
0
Popatrzyłem przed siebie. Światło pod niebem zmatowiało. Nadciągająca ciemność nie rozchodziła się równo po okolicy - to, co wcześniej było ciemne, wchłaniało ją chciwiej, na przykład drzewa na skraju lasu: ich pnie i gałęzie były już zupełnie czarne. Słabe lutowe światło opuszczało dzień bez walki, nie stawiając oporu, nie proponowało nawet pożegnalnego rozpłomienienia, tylko powoli, niezauważalnie umierało, aż do zapadnięcia ciemności i nocy.
0
Daleko na otwartym morzu sunął prom z Danii. Niebo nad nim całkiem się rozchmurzyło i zachowało jeszcze odcień błękitu, trochę przypominało tkaninę, jakby w rzeczywistości było ogromnym obrusem, a gwiazdy - skrytym za nim światłem, przenikającym przez tysiące małych dziurek.
0
... bo rozum, bez względu na to, ile dobrego można o nim powiedzieć, ma pewną wielką słabość, a mianowicie do właściwego funkcjonowania potrzebuje pewnego dystansu.
0
Wszystkie cytaty tego autora
REKLAMA
+ Dodaj nowy cytat
Autor
Wszystkie cytaty tego autora
Reklamy