Marek Hłasko - biografia, życie i twórczość
Marek Hłasko urodził się 14 stycznia 1934 roku w Warszawie. Jego ojciec był prawnikiem i radcą ministerialnym, natomiast matka studentką polonistyki, romanistyki i prawa. Ich małżeństwo rozpadło się, gdy Marek miał 3 lata. Jego ojciec rok później żeni się z Beatą Andrychiewicz- tłumaczką literatury skandynawskiej. Nie dane mu było jednak cieszyć się długo tym związkiem – 13 września 1939 umiera bowiem na gruźlicę.
Marek Hłasko – życie prywatne
Okres edukacji szkolnej Marka przypadł na lata okupacji niemieckiej. Uczęszczał wtedy do szkół powszechnych w Warszawie, Białymstoku i Wrocławiu. Uczył się średnio, ale nie opuścił żadnego roku.
W 1944 wybucha Powstanie Warszawskie. Po jego kapitulacji Marek z matką przeprowadzają się parokrotnie – najpierw do Komorowa, później do Mszczonowa, a następnie mieszkają w Częstochowie u przyjaciółki matki Marka. Tam znajdą schronienie do końca marca 1945 roku. W tym czasie przyszły pisarz podejmuje pierwsze próby literackie (tylko dla siebie oczywiście) – prawie codziennie pisze pamiętnik.
Z końcem marca 1945 r. w poszukiwaniu pracy, mieszkania (tamto w Warszawie zostało kompletnie zniszczone) oraz życia bliżej rodziny mama z Markiem przenoszą się do Hajduk Wielkich (dzisiejszy Chorzów Batory), a z początkiem czerwca do Białegostoku. W 1946 r. przeprowadzają się z kolei (w związku ze zmianą pracy matki) do Wrocławia. Tam zakotwiczają się na dłuższy czas.
Marek Hłasko – edukacja
W 1947 r. Marek wstępuje do drużyny harcerskiej, jednak po kilku miesiącach zostaje zwolniony za niesubordynację. W ogóle jest to dla niego okres buntu- złe zachowanie w szkole, narastające konflikty z ojczymem (Marek długo nie mógł się pogodzić z decyzją matki o ponownym małżeństwie). W 1948 r. kończy naukę w szkole powszechnej. Podczas odbywającego się w dniach 25-28 sierpnia tego samego roku we Wrocławiu Światowego Kongresu Intelektualistów w Obronie Pokoju został zatrudniony jako goniec (była to jego pierwsza praca). We wrześniu zaczął naukę w Liceum Administracyjno- Handlowym we Wrocławiu. Z powodu kolejnych kłopotów wychowawczych zostaje przez matkę przeniesiony do szkoły z internatem w Legnicy. Tam jednak zagrzał miejsce tylko rok.
Następnym miejscem jego edukacji było Państwowe Liceum Techniczno- Teatralne w Warszawie. Jednak w 1950 r. został stamtąd karnie usunięty i wraca do Wrocławia. W marcu tegoż roku szesnastoletni Marek podejmuje pracę w Stoczni Rzecznej we Wrocławiu. Uczęszcza na kurs samochodowy. Jego następne zawody wykonywane w tym roku to: pomocnik montera i pomocnik kierowcy w Centrali Drzewnej. Z końcem 1950 r. matka Marka z ojczymem oraz on sam przenoszą się do Warszawy. W 1951 zaczyna pracę kierowcy oraz zostaje korespondentem robotniczym "Trybuny Ludu". Wtedy też zaczyna pisać pierwsze teksty literackie.
Marek Hłasko – twórczość literacka
W 1953 r. kończy pracę jako kierowca i zachęcony pozytywnymi opiniami, stypendium Związku Literatów Polskich oraz obietnicą publikacji postanawia na pewien czas oddać się tylko twórczości. Tworzy pierwsze długie opowiadanie: „Baza Sokołowska". Jest ona drukowana w 1954 r. w odcinkach na łamach "Sztandaru Młodych". Od tego czasu jego kariera literacka nabiera rozpędu. Na krótko jego partnerką zostaje Agnieszka Osiecka, autorka tekstów piosenek. Hłasko tymczasem specjalizuje się przede wszystkim w opowiadaniach. W 1957 r. odnosi kolejny sukces - pojawia się ekranizacja "Ósmego dnia tygodnia". To wydarzenie miało wpływ także na jego życie osobiste - w 1961 r. pisarz ożenił się bowiem z Sonją Zieman - aktorką grającą główną rolę w tym filmie.
Niestety w życiu nie było tak różowo jak w karierze- od 1963 r. Marek zmagał się z przewlekłymi problemami zdrowotnymi. W 1965 r. rozpada się także jego małżeństwo. 13 czerwca 1969 roku umiera. Przyczyną zgonu było przedawkowanie leków nasennych połączonych z alkoholem.
Kalina Beluch
Marek Hłasko - bibliografia
1954 Baza Sokołowska
1956 Pierwszy krok w chmurach
1958 Następny do raju
1963 Opowiadania
1964 Wszyscy byli odwróceni- Brudne czyny
1966 Nawrócony w Jaffie- opowiem wam o Esther
1966 Piękni dwudziestoletni
1968 Sowa córka piekarza
1982 Sonata marymoncka
1983 Palcie ryż każdego dnia
1985 Drugie zabicie psa
1985 Opowiadania
1997 Listy z Ameryki
1998 Opowiadania
Źródło: http://marekhlasko.republika.pl
A jak ja nie chcę żadnej walki, to cóż to - człowiek już nie jestem? Ja chcę żyć właśnie, jak człowiek powinien, spokojnie... Spokój - tego właśnie chcą ludzie. Jeśli w życiu nie ma jakiegoś spokoju, to cóż ono warte?
Więcej