Recenzja książki: W głębi lasu

Recenzuje: Sławomir Krempa

W głębi lasu Harlana Cobena to bardzo solidny, zaskakujący kryminał z intrygującymi bohaterami, zwieńczony w pełni satysfakcjonującym zakończeniem. 

Wszystko zaczęło się dwadzieścia lat temu, kiedy podczas wakacyjnego obozu znaleziono zamordowanych dwoje uczestników, dwoje innych zaś – w tym siostra głównego bohatera, Paula Copelanda, opiekuna na tym obozie – zniknęło bez śladu. Wydarzenie to złamało życie wielu osób. Wydaje się jednak, że gdy minęło już tak wiele czasu, większość z nich ruszyła dalej, układając swe sprawy na nowo. Niestety, to tylko pozory. Kiedy wykładająca na uczelni Lucy Gold otrzymuje pracę jednego ze studentów, opisującą wydarzenia, o których – jak się wydawało – mogła wiedzieć tylko ona, zaś pełniący funkcję prokuratora okręgowego Copeland rozpoznaje w ofierze morderstwa jednego z zaginionych uczestników obozu, ich świat zaczyna się walić. Co przyniesie im ponowna konfrontacja z wydarzeniami tej pamiętnej letniej nocy? Co ukrywają przed nimi bliscy? Co oni skrywają przed światem?     

W głębi lasu to powieść dowodząca ogromnej sprawności Harlana Cobena – wielokrotnie nagradzanego autora kryminałów. Choć stosuje on środki znane i – co tu kryć – odrobinę już zgrane, udaje mu się stworzyć książkę bardzo wiarygodną i nadal angażującą czytelnika, choć od jej premiery minęło już 13 lat.

Jak to często bywa w kryminałach, bohaterowie powieści zmuszeni są do zmierzenia się z przeszłością, która powraca do nich po latach. To, co sami pamiętają, wydaje się mocno odległe od rzeczywistego obrazu wydarzeń. Swoiste śledztwo prowadzone po latach prowadzić ma do ich wyzwolenia, choć po drodze dowiedzą się o sobie więcej, niż mogliby oczekiwać – i chcieć.

Są tu wiarygodne portrety psychologiczne głównych bohaterów. Jest sprawnie budowane napięcie, skłaniające do kontynuowania lektury. Są cliffhangery i zaskakujące zwroty biegu zdarzeń, choć całość pozostaje w granicach wiarygodności i prawdopodobieństwa. Akcja nie toczy się tu błyskawicznie, dopiero w ostatnich rozdziałach wyraźnie przyspiesza, by autor zdążył udzielić czytelnikom odpowiedzi na wszystkie nękające ich pytania. Intryga zaś jest zawikłana, dobrze skonstruowana, bardzo spójna. Znać, że Coben jest fachowcem, którego warsztat po prostu nie zawodzi.    

Niejako na marginesie powieści pojawiają się też tematy wciąż jeszcze wyraźnych w Stanach Zjednoczonych napięć rasowych, a także klasowych. Są reprezentanci mniejszości etnicznych, rodziny, dla których osobista tragedia staje się szansą na wyrwanie się z biedy. Jest słów kilka o ludziach najbogatszych, którzy de facto stoją ponad prawem, mogąc naginać amerykański system sprawiedliwości, wpływając na sędziów, prokuratorów, świadków i przysięgłych. Jest – wreszcie – nieco o pracy policji i śledczych, o środowisku imigrantów, o sądownictwie, o zapomnianych przez świat miasteczkach, leżących godzinę, może – dwie drogi od wielkich metropolii.  

Wszystkie te elementy składają się na spójną całość. Na solidną powieść kryminalną, która dostarcza satysfakcjonującej rozrywki nie tylko miłośnikom gatunku. 

Krótko mówiąc: warto tę książkę przeczytać. Zarówno przed obejrzeniem serialu W głębi lasu, jak i po seansie.