Recenzja książki: Heroina

Recenzuje: kalina

Josephine jest byłą narkomanką, heroinistką. Wyszła wprawdzie z piekła nałogu, ale ma poważne problemy finansowe. Żeby się utrzymać, wyciąga nieostrożnym przechodniom portfele i sprzedaje kosztowności kradzione ze sklepów z biżuterią. W pewnym momencie spada jej jak z nieba propozycja. Zamożny biznesmen Nathaniel Nelson poszukuje zaginionej córki Nadine, która jest uzależniona od heroiny. Traf chce, że w międzyczasie pada on ofiarą oszustwa. Gdy odkrywa prawdę, zmusza oszusta do oddania mu sumy wraz z nawiązką i proponuje mu pewien układ. Nie pójdzie na policję, jeśli ten pomoże mu odnaleźć córkę. Człowiek przyjmuje warunki i poleca panu Nelsonowi Josephine. Przecież była ona kiedyś uzależniona od heroiny, więc doskonale zna środowisko narkomanów i miejsca ich pobytu. Josephine oczywiście zgadza się, tym bardziej, że ma motywację finansową - przyjemnie wypchaną kopertę z zawartością tysiąca dolarów oraz obietnicę zdobycia identycznej sumy w razie odnalezienia Nadine i odtransportowania jej prosto w ramiona stęsknionych rodziców. Kto by odmówił w takiej sytuacji? Josephine rusza więc raźno w drogę. Początki są bardzo trudne. Rozmowa z dziekanem (Nadine została wyrzucona z uczelni za narkotyki i brak postępów) oraz ze współlokatorką z akademika zaginionej dziewczyny nic nie dają. Nasza bohaterka nie poddaje się jednak i wytrwale prowadzi poszukiwania. Pokazuje napotkanym osobom zdjęcie Nadine z chłopakiem, które przekazał jej tata. Większość rozpoznaje wyłącznie jej towarzysza, owianego złą sławą. Pierwsze tropy uciekinierki pojawiają się przy wizycie u dealera narkotyków, w mieszkaniu pełnym naćpanych po uszy dziewcząt. Niektóre z nich jeszcze kontaktują na tyle, żeby rozpoznać na zdjęciu Nadine. Jedna z dziewczyn nawet pracowała z nią jako tancerka w podejrzanym lokalu. Niestety dane są nieaktualne - Nadine skończyła tam dawno pracę. Dalsze tropy prowadzą do innych barów, następnych miejsc spotkań narkomanów i różnych królów półświatka. Są wśród nich dealerzy (przy których Josephine musi stale walczyć z pokusą powrotu do nałogu), ale przede wszystkim pozbawiony skrupułów sutener. To właśnie on był owym chłopakiem Nadine uwiecznionym na zdjęciu. Sytuacja robi się jeszcze bardziej skomplikowana, gdy zostaje on zamordowany. Josephine zostaje aresztowana jako podejrzana...

Fabuła przypomina nieodparcie "Boską komedię" Dantego, a ściślej wędrówkę po kolejnych kręgach piekła. Piekła, które Josephine na szczęście ma już za sobą, za to tkwi w nim Nadine. Dlaczego weszła w te diabelskie kręgi? Być może odpowiedź tkwi w zaskakującej, ale chyba bardzo trafnej refleksji na temat narkomanów i ich braku motywacji do rzucenia nałogu: "Przecież znaleźli już swoje miejsce na ziemi - wiedzieli, kim są. Byli kimś. A tu nagle groziło im, że znów staną się nikim. (...) To dlatego wszyscy zaczynają brać i dlatego biorą, chociaż w każdej chwili mogliby przestać - żeby stać się kimś. Narkomanem. Ćpunem. Lepsze to, niż być nikim."

Jak się skończy ta odyseja po świecie półświatka? Kto tak naprawdę zamordował sutenera, o którego zabójstwo podejrzewana jest Josephine? Czy uda się odnaleźć Nadine i skłonić ją do powrotu do domu? Zainteresowanych zachęcam do sięgnięcia po "Heroinę". Oczywiście nie narkotyk, tylko książkę... Lektura niewątpliwie dostarcza sporej przyjemności. Mocno wciąga, choć nie uzależnia. Nie czujemy nieodpartego przymusu, żeby zaraz po przeczytaniu sięgnąć po nią jeszcze raz. Myślę jednak, że większość czytelników nieraz do niej wróci. Kalina Beluch