Wybrani przez Pana – Apostołowie Dobrej Nowiny (praca nagrodzona w konkursie papieskim)

Apostolstwo w dorosłości jest trochę trudniejsze niż w dzieciństwie i młodości. Niesie z sobą większą odpowiedzialność, ale także większą satysfakcję, gdy się powiedzie. Warto pamiętać o własnym wzroście w wierze i stałym rozwoju duchowym. A resztą już zajmie się Najwyższy.

 
Paś baranki moje!

 
Być sługą Słowa to jest zadanie kapłana8. Właśnie jako nauczyciel zasiada on na katedrze(…) żeby nauczać, głosić i objawiać słowo Boże.

(Jan Paweł II - Wstańcie, chodźmy!)

 
(…) proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.9 Każdy chrześcijanin zna ten tekst. Przywołuje się go, kiedy modli się o nowe powołania kapłańskie, bądź zakonne, a za każdym razem, kiedy pojawia się Ewangelia z tym fragmentem, kapłan mówiący Homilię podkreśla ważność stanu kapłańskiego, czyli całkowitego poświęcenia życia Bogu. Dlaczego kapłaństwo jest tak ważne?

Żaden człowiek nie zrozumie w pełni nauki Pana. Nikt nie jest w stanie ogarnąć Jego boskości ani tym bardziej planu na nasze życie. Są jednak ludzie, którzy cały czas zgłębiają Jego wolę, przez co łatwiej im ją przyjąć i zrozumieć. To właśnie kapłani. To ci, którzy zdecydowali się oddać właściwie wszystko, by być dla Boga. Nauka, która płynie z ich ust, jest faktycznie Słowem Bożym, a rady, których udzielają, są natchnione przez Ducha. Kapłani są więc dla nas nauczycielami, tymi, którzy bardziej niż my rozumieją Słowo. Ale to nie jest ich jedyny obowiązek.

Ogromną ilość łask otrzymujemy za pośrednictwem kapłana. Prawie każdego sakramentu udziela ksiądz. Cotygodniowe gromadzenie się na „łamaniu chleba” nie miałoby bez nich racji bytu. Rekolekcje, lekcje religii, seminaria… to wszystko zadania księży. Tak więc jeśli każdy z nas jest apostołem, to księży i wszystkich powołanych do bycia z Nim można by nazwać agentami specjalnymi. Święty Augustyn mówi: Być może wielu zwykłych chrześcijan zdąża do Boga drogą łatwiejszą od naszej, idąc tym szybciej, im mniejszy ciężar odpowiedzialności spoczywa na ich barkach. My natomiast będziemy musieli zdać sprawę Bogu przede wszystkim z naszego życia jako chrześcijanie, a następnie w sposób szczególny z wypełnienia naszej posługi jako pasterze.10 To na księżach spoczywa odpowiedzialność za cały Kościół. To, co powiedzą, będzie analizowane pod wszelkimi możliwymi względami, a ich słowa niektórych ludzi będą bulwersować, a nawet zniechęcać do wiary. Ogromna odpowiedzialność to prawie synonim posługi kapłańskiej. Trzeba uważać na każde słowo, z wszystkimi problemami zwracać się do Najwyższego i polegać na Nim z ufnością, na jaką zwykły człowiek nigdy się nie zdobędzie. Owa ogromna odpowiedzialność musi odpowiadać jeszcze większemu zawierzeniu.

W przeciwieństwie do zwykłych ludzi od księży wymaga się żeby byli „tacy albo inni”, żeby głosili „w ten czy inny sposób”. Podczas współpracy z wiernymi kapłan wielokrotnie stawia czoła stresowi czy niezadowoleniu. Sytuacje wręcz idealne do poddania się lub schowania się w cień. Jednak nie wolno odwracać się od prawdy, zaprzestać jej głoszenia, ukrywać, nawet jeśli jest to prawda trudna, a jej wyjawienie wiąże się z wielkim bólem.11 Jezus także ostrzegał swoich apostołów: podniosą na was ręce i będą was prześladować. Wydadzą was do synagog i do więzień oraz z powodu mojego imienia wlec was będą do królów i namiestników. Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa. Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić. A wydawać was będą nawet rodzice i bracia, krewni i przyjaciele i niektórych z was o śmierć przyprawią. I z powodu mojego imienia będziecie w nienawiści u wszystkich. Ale włos z głowy wam nie zginie. Przez swoją wytrwałość ocalicie wasze życie.12