Upiór w operze- ROZDZIAŁ 35

ROZDZIAŁ 35
Dyrektor zaczynał żałować swojej decyzji, ale niewiele mógł zrobić.
- Faktycznie, śpiewasz przepięknie. Twój nauczyciel miał rację. Jednak bardzo mi przykro, ale nie mogę pozwolić ci zaśpiewać. Jest jeszcze jeden bardzo ważny szczegół. Jesteś niepełnoletnia, a nasza opera nie angażuje takich osób. Przyjdź, kiedy skończysz 18 lat. Powitam cię tu wtedy z otwartymi ramionami.
- Dobrze- powiedziała zawiedziona Laura. - Mimo wszystko dziękuję, że mnie pan wysłuchał.
Dziewczyna była wyraźnie rozczarowana. Nie miała nawet ochoty odwiedzać Eryka. Wróciła więc prosto do domu.
Po wyjściu Laury dyrektor opadł ciężko na miejsce na widowni, wiedział, że prawdopodobnie stracił właśnie cenny głos. Dyrygent, który nie mógł tego przeboleć, podszedł do Poierrota.
- Muszę ją mieć!- wykrzyknął.
- Ależ, Maestro. Ona jest nieletnia.
- Ona musi zaśpiewać! To będzie wydarzenie dekady.
- Nie mogę jej zatrudnić!
Dwaj mężczyźni zaczęli się kłócić. Żaden nie chciał, a racze nie mógł odpuścić.
Małgorzata pocieszała córkę, jak tylko mogła. Nie było to jednak łatwe.
- Kochanie, nie martw się. Kończysz 18 lat już za 3 miesiące.
- Ale za 3 miesiące będzie już za późno! Eryk we mnie uwierzył, a ja go zawiodłam, bo jestem za młoda!
- Nie zawiodłaś go. Przecież to nie jest twoja wina, że nie masz jeszcze 18 lat. Zobaczysz, będziesz miała jeszcze wiele okazji, żeby tam wystąpić.
Lamorte tego nie przewidział. Musiał więc jednak coś z tym zrobić. Laura się wścieknie, ale nie mógł przecież pozwolić, żeby ktoś krzyżował jego plany. Wiek w tym przypadku nie powinien mieć znaczenia.
Dyrektor Poierrot wrócił do swojego gabinetu. Był zdenerwowany przez kłótnię z dyrygentem, ale i szkoda mu było tej dziewczyny. Naprawdę ją lubił a i rzadko spotyka się taki talent. Miał tylko nadzieję, że Laura nie zrezygnuje z współpracy z jego operą w przyszłości.
Przez to całe wzburzenie dyrektor nie zauważył nawet listu leżącego na biurku.
"Drogi Monsieur Poierrot,
Bardzo mnie Pan zawiódł odrzucając tę utalentowaną dziewczynę. Myślałem, że jakoś się dogadamy, ale widzę, że będę zmuszony użyć innych środków perswazji. Jeśli wydarzy się tu jakieś nieszczęście, niech będzie to dla Pana znak, że Duch Opery rozpoczął swoją vendettę.
Z poważaniem
D.O."