Reakcja chemiczna?

REAKCJA CHEMICZNA?

Paweł wstał od komputera. Było już dobrze po trzeciej nad ranem, ale wolał skończyć ten projekt, żeby przedstawić całość chłopakom. Wkręcił się w te algorytmy tak, że przestał odróżniać dni. Odkąd dostali możliwość działania na komputerze kwantowym w NewIdea zapanowała istna ekstaza. Prace zespołu szły o wiele bardziej do przodu, niż ktokolwiek mógł się tego spodziewać. Aaron, który odpowiadał za dział robotyki miał już niezbędne materiały do konstrukcji w magazynie. Pozostało im połączyć części układanki w całość. 

Żaden z kumpli nie spodziewał się na studiach, że po obronie doktoratów zdecydują się na budowę humanoida z pełnym kanałem nerwowym. Mimo że łączenie ciała ludzkiego z bionicznymi elementami było już na etapie zaawansowanych testów, to nikt do tej pory nie pokusił się o pełną konstrukcję. 

Mężczyzna położył się, żeby rozprostować plecy. Był skołowany. Praktycznie jego część projektu była gotowa. Nie czuł ekscytacji, wręcz przeciwnie niepewność zżerała go od środka. Nie znosił przedłużającego się czekania na efekty swojej pracy, ale pozostało tylko kilka godzin. Wiedział, że nie tylko on jest podjarany realną możliwością stworzenia humanoida z systemem nerwowym bardziej zaawansowanym niż ludzki. 

Aaron, Michał i Luca czekali w laboratorium. Yoel zgarnął Pawła z mieszkania razem z wszystkimi obliczeniami i ruszyli w stronę kampusu. 

- Myślisz, że to wypali?

- Jeśli nie to, to już nie wiem - Paweł siedział jak na szpilkach - Mam tylko nadzieję, że Aaron nie nawali.

- Spokojnie chłopie. Rano sprawdzaliśmy, czy wszystko jest. Ramiona z chwytami już są gotowe. Przewody do impulsów elektrycznych działają bez zarzutu. Luca wczoraj podłączył korpus i dolał deuteru. Musisz poustawiać całość, a mechanikę zostaw nam. 

- Trzeba to sparować, a potem wgrać i podłączyć, żeby się zsynchronizował. Całość powinnam zająć jakieś cztery i pół godziny. 

- Możesz zacząć wgrywać w gotowe elementy, a jak reszta będzie gotowa, to dokończysz.

- Na kiedy się uwiniecie?

- Myślałem, żeby zostać dzisiaj i przez weekend, żeby dokończyć, jeśli ci pasuje?

- Musimy skończyć to jak najszybciej. Nie zamierzam ryzykować, żeby uniwerek się nie zaczął zbytnio interesować. 

- Mamy wejście jeszcze na 3 tygodnie to spoko.

- Lepiej dodaj gazu. Chcę zrobić dziś jak najwięcej.

Cała piątka zaczęła prace, jak tylko wszyscy byli na miejscu. Luca skompletował dodatkowe zapasy deuteru. Chciał mieć pewność, że wystarczy na wszystkie próby i całkowite działanie humanoida. Paweł podłączył swój komputer do nośników, które mieli załadować do pamięci MAX`a i zaczął zgrywanie oprogramowania. W tym czasie Aaron zajął się zaczepami łączącymi korpus z kończynami. Najtrudniejszym zadaniem okazało się jednak okablowanie łączące całość z kanałem nerwowym. 

Cały piątkowy wieczór grupa spędziła na konstrukcji i dopasowywaniu części pod obliczenia Pawła i Luca. Narzucili sobie takie tempo, że spali zaledwie po kilka godzin. Kiedy Yoel z Aaronem skończyli zaczepy, Michał pomógł im z generacją impulsów. Im byli bliżej końca, tym gęstsza stawała się atmosfera. Z początku jak tylko padł pomysł powołania do życia MAX`a cała piątka była tak nakręcona do działania, że nie zwracali uwagi na swoje ego. Niestety, im krótszy był czas do finalnego efektu, tym ich charakterność dawała o sobie znać.