Que debemos pasar tiempo juntos. Tom I. Rodział 9

Autor: Pilar
Czy podobał Ci się to opowiadanie? 0

                - Walerio to nie jest człowiek dla ciebie.

                - A, kto nim według ciebie jest?

                 -Na pewno nie on.

                - Anitko, jesteś uprzedzona po tym incydencie, gdyby nie doszło do tego byłabyś zachwycona, że zakochałam się w nim.

                - Owszem byłabym, ale teraz, kiedy okazało się, że... Nie potrafię go zaakceptować. Wiesz, że jesteś dla mnie, jak córka i chcę dla ciebie, jak najlepiej, dlatego, proszę posłuchaj mnie i zerwij tą znajomość.

                - Dla mnie też jesteś prawie, jak matka, ale nie zrezygnuję z tego uczucia. Mama na pewno chciałaby żebym wreszcie była szczęśliwa. A szczęście to właśnie Kacper.

                - I właśnie tego chcę dla ciebie córeczko.

                - Słucham?!

                - To ja jestem twoja mamą. Po twoim urodzeniu miałam zaledwie osiemnaście lat i nie chciałam w swoim życiu dziecka, więc oddałam cię małżeństwu, które obiecało mi, że zajmie się tobą, a ja będę mogła cię odwiedzać, jeśli będę tego chciała.

                - Nie, to jakiś nonsens. To nie może być prawda!!! – zalana łzami wybiegłam da zewnątrz. Nie wiedziałam, co mam zrobić. W głowie miałam wielki mętlik. Mój świat przewrócił się do góry nogami. Nagle to, w co przez te wszystkie lata wierzyłam legło w gruzach. Nie mogłam jej spojrzeć w oczy. Nie mogę uwierzyć w to, że kobieta, którą tak ceniłam okazała się osobą, która nie chciała własnego dziecka. Dziecka, którym byłam ja. Dlaczego mi to powiedziała? Dlaczego tak nagle zerwała z tym wierutnym kłamstwem?

Najpopularniejsze opowiadania

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Forum - opowiadania
Reklamy
O autorze
Pilar
Użytkownik - Pilar

O sobie samym: Jestem kim jestem, nie zmienię się, nie chcę, choć już rozumiem dziś coraz więcej, uczę się żyć tak, by dać sobie szczęście, by widząc całe zło tu czuć się bezpiecznie.... Potrafię mieć słabość do ludzi, którzy mnie prawdziwą poznali, pokazali siebie, przy sobie zatrzymali. Potrafię zmienić zwykły czas w tą jedną chwilę, zatrzymać ją, zapomnieć o wszystkim na chwilę. Potrafię wybaczyć, ale nie zapominam...
Ostatnio widziany: 2017-05-21 19:51:23