Przed zatraceniem

Nieświadoma zagryzała usta piekące tęsknotą niespełnienia.

Chłodny wiatr ostudzał jej gorączkowe myśl.

Zieleń oczu, kształt nabrzmiałych pragnień zderzał się z realnością jego słów.

Spoglądała w dal, by jak najdłużej odwrócić wzrok od wyroku jego spojrzenia.

"Wycofać się póki czas, póki tchórzem podszyta myśl o ocaleniu."

„Spalę w Tobie siebie…” myśl się zakradła.

"Samospaleniu ulegną zasady, dobre czy złe. Tchnieniem Twojego oddechu upuszczę najdostojniej wznoszone pieśni o słusznych, godnych, idealistycznych cechach wyobrażenia o tym jaką jestem.

Jedno muśnięcie Twej dłoni wybije mi z rąk cały arsenał zasad, lękiem podszytych. Falą niewyobrażalnej energii…
Zmieciesz mnie w otchłań uczuć mnie niszczących.

Jeśli chcesz mego ocalenia- odejdź teraz, natychmiast.

Jeśli chcesz strącisz mnie na wieczne potępienie

…podejdź …”