Ogień zemsty 2,5

Zadała to pytanie ich przewodnikowi.

-         Tak, choć niewidoczne stąd, tam trochę dalej są rozległe bagniska, przez które okolica jest tutaj taka opuszczona. – wyjaśnił.

Piss przyglądał mu się podejrzliwie. Z natury wietrzył wszędzie niebezpieczeństwo, teraz nie podobał mu się trochę niepewny ton mówiącego. Także sposób wypowiedzenia zdania był dziwny: początkowo powolne, potem nabrało rozpędu.

-         Jeźdźmy dalej. – wysyczał, wyprzedzając ich i jadąc jako pierwszy.

Musiał za wszelką cenę pilnować życia Księżniczki.