Mexica - historia alternatywna

Autor: Almi
Czy podobał Ci się to opowiadanie? 0

Ojczyzną konia jest Ameryka. Dzięki przesmykowi, zalanemu później przez morze, zwierzęta te zawędrowały do Azji i Europy. U schyłku ostatniej epoki lodowcowej z nieznanych przyczyn wyginęła spora część amerykańskiej fauny. Jedna z hipotez mówi o kataklizmie. A gdyby miał on miejsce nie w Ameryce a w Eurazji…

 

Uderzeniem długiego obsydianowego noża Tenoch otworzył pierś leżącego na ofiarnym kamieniu wojownika, jednym wprawnym ruchem wyciął serce i ciągle pulsujące wrzucił do kamiennej misy.

Przyprowadzono następnego jeńca, który nawet nie starał się ukryć przerażenia. Tuż przy ołtarzu wyrwał się sługom kapłana. Jak oszalałe zwierzę, rzucił się na oślep w stronę, gdzie stał tron Itzcoatla w otoczeniu przybocznej straży. Momentalnie kilka oszczepów ze świstem wbiło się w ciało uciekiniera. Jeden przeszył na wylot szyję. Jeniec bezwładnie opadł na kolana i charcząc zwalił się na ziemię.

            Nieruchoma, jakby wyciosana w kamieniu twarz króla nawet nie drgnęła. Ofiarny rytuał zdawał się go nie interesować. Stracony jako pierwszy generał Huepautzin czcił potajemnie starych bogów i spiskował, by wyrwać swoje ziemie spod władzy Itzcoatla. Król dusił w zarodku wszelkie takie próby. Dzięki licznym szpiegom i sprawnej sieci konnych posłańców nic nie mogło ujść jego uwadze.

            Spojrzenie utkwił w widocznych ze szczytu świątyni akweduktach. Biegły grzbietem spowitego mgłami pasma wzgórz. W dolinie u ich stóp rozciągało się Tenochtitlan - stolica Imperium Mexica. Myśli Itzcoatla krążyły wokół wschodniego wybrzeża, skąd miała nadejść długo już oczekiwana wiadomość.

--------------------------

            Z sufitu opadały do wody płatki orchidei. Gdy król wyszedł z kąpieli, niewolnice owinęły jego ciało wonnym płótnem. Założyły mu opaskę na biodra i wiązany na ramieniu płaszcz z najdelikatniejszej, barwionej na czerwono bawełny. Itzcoatl spojrzał na Tiacapantzin, napełniającą czarę kakaowym napojem z chili i miodem. Na ściennych płaskorzeźbach tańczyły rozhuśtane wydłużone cienie. Pokryte złotym pyłem ramiona nałożnicy lśniły w świetle kołyszących się lekko oliwnych lamp.

            Król bez słowa skierował się ku otwartemu tarasowi. Od strony ogrodu dolatywał kwietny aromat i słodkawy zapach wanilii. Itzcoatl spoglądał na rozgwieżdżone niebo, wdychając głęboko nasycone chłodem i wilgocią powietrze. Jego uszu dobiegło odległe rżenie konia i myśli bezwiednie pobiegły ku żyznym równinom. Oczyma wyobraźni ujrzał pasące się ogromne ogiery i klacze z rozbrykanymi źrebiętami.

            - Panie, przybył posłaniec – cichy głos Tiacapantzin wyrwał go z zamyślenia.

            W sali posłuchań czekał zmęczony kurier.

            - Mów! - Itzcoatl utkwił w jego twarzy przenikliwe spojrzenie.

            Przybysz, lekko pochylony do przodu, ze skrzyżowanymi na piersiach dłońmi, rzekł pospiesznie:

            - Złoczyńca został pojmany, panie.

            Król wrócił do komnaty, gdzie czekała Tiacapantzin.

            - Możesz odejść – powiedział i ponownie wyszedł na taras. Bardziej niż spoczynku potrzebował orzeźwiającego tchnienia nocy.

Najpopularniejsze opowiadania
Inne opowiadania tego autora

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeżeli jeszcze go nie posiadasz.

Forum - opowiadania
O autorze
Almi
Użytkownik - Almi

O sobie samym:
Ostatnio widziany: 2022-06-28 14:34:44